¹Whither is thy beloved gone, O thou fairest among women? whither is thy beloved turned aside? that we may seek him with thee.

¹Ku shkoi i dashuri yt, o më e bukura midis grave? Ku shkoi i dashuri yt, që të mund ta kërkojmë bashkë me ty?

²My beloved is gone down into his garden, to the beds of spices, to feed in the gardens, and to gather lilies.

²I dashuri im zbriti në kopshtin e tij, në lehet e balsamit për të kullotur kopenë në kopshtet dhe për të mbledhur zambakë.

³I am my beloved's, and my beloved is mine: he feedeth among the lilies.

³Unë jam e të dashurit tim dhe i dashuri im është imi; ai e kullot kopenë midis zambakëve.

⁴Thou art beautiful, O my love, as Tirzah, comely as Jerusalem, terrible as an army with banners.

⁴Mikja ime, ti je e bukur si Tirtsahu, i hijshëm si Jeruzalemi, e tmerrshme si një ushtri me flamuj të shpalosur.

⁵Turn away thine eyes from me, for they have overcome me: thy hair is as a flock of goats that appear from Gilead.

⁵Largo nga unë sytë e tu, sepse më turbullojnë. Flokët e tu janë si një kope dhish, që kullosin mbi malin e Galaadit.

⁶Thy teeth are as a flock of sheep which go up from the washing, whereof every one beareth twins, and there is not one barren among them.

⁶Dhëmbët e tua janë si një kope dhensh, që kthehen nga vendi ku lahen; të gjitha kanë binjakë dhe asnjëra prej tyre nuk është shterpe.

⁷As a piece of a pomegranate are thy temples within thy locks.

⁷Tëmthat e tu prapa velit tënd janë si një rriskë shege.

⁸There are threescore queens, and fourscore concubines, and virgins without number.

⁸Aty ka gjashtëdhjetë mbretëresha dhe tetëdhjetë konkubina, si dhe vajza pa numërim.

⁹My dove, my undefiled is but one; she is the only one of her mother, she is the choice one of her that bare her. The daughters saw her, and blessed her; yea, the queens and the concubines, and they praised her.

⁹Por pëllumbesha ime, e përkryera ime, është e vetme; nëna e ka të vetme, e përzgjedhura e saj që e ka pjellë. Vajzat e kanë parë dhe e kanë shpallur të lume, po, edhe mbretëreshat dhe konkubinat, e kanë lavdëruar.

¹⁰Who is she that looketh forth as the morning, fair as the moon, clear as the sun, and terrible as an army with banners?

¹⁰Kush është ajo që shfaqet si agimi, e bukur si hëna, e pastër si dielli, e tmerrshme si një ushtri me flamuj të shpalosur?

¹¹I went down into the garden of nuts to see the fruits of the valley, and to see whether the vine flourished and the pomegranates budded.

¹¹Unë zbrita në kopshtin e arrave për të parë bimët e blerta të luginës, për të parë në se hardhitë ishin në lulëzim dhe shegët kishin bulëzuar.

¹²Or ever I was aware, my soul made me like the chariots of Amminadib.

¹²Nuk e di si, por dëshira ime më vuri mbi qerret e popullit tim fisnik.

¹³Return, return, O Shulamite; return, return, that we may look upon thee. What will ye see in the Shulamite? As it were the company of two armies.

¹³Kthehu, kthehu, o Shulamite, kthehu, kthehu, që të mund të të admirojmë. Çfarë shikoni te Shulamitja? Si një valle me dy grupe?