¹Paul, and Silvanus, and Timotheus, unto the church of the Thessalonians which is in God the Father and in the Lord Jesus Christ: Grace be unto you, and peace, from God our Father, and the Lord Jesus Christ.

¹ПАВЛӮС ва Силвонус ва Тимотиюс ба калисои Таслӯникӣ, ки дар Худои Падар ва Исои Масеҳи Худованд аст: файз ва осоиштагй аз ҷониби Падари мо Худо ва Исои Масеҳи Худованд бар шумо бод.

²We give thanks to God always for you all, making mention of you in our prayers;

²Ҳамеша Худоро барои ҳамаи шумо шукргузорӣ намуда, дар дуоҳои худ шуморо зикр мекунем,

³Remembering without ceasing your work of faith, and labour of love, and patience of hope in our Lord Jesus Christ, in the sight of God and our Father;

³Ва доимо кори имон ва меҳнати муҳаббат ва сабри умеди шуморо, ки ба Худованди мо Исои Масеҳ доред, ба ҳузури Худо ва Падари мо ба ёд меоварем,

⁴Knowing, brethren beloved, your election of God.

⁴Чун медонем, ки шумо, эй бародарон ва эй маҳбубони Худо, баргузида шудаед;

⁵For our gospel came not unto you in word only, but also in power, and in the Holy Ghost, and in much assurance; as ye know what manner of men we were among you for your sake.

⁵Зеро ки башорати мо казди шумо на танҳо дар сухан, балки низ дар кувват ва дар Рӯхулқудс ва дар эътимоди бузурге буд; ва шумо медонед, ки мо дар миёни шумо барои шумо чй гуна будем.

⁶And ye became followers of us, and of the Lord, having received the word in much affliction, with joy of the Holy Ghost.

⁶Ва шумо таклидкунандагони мо ва Худованд гардида, каломро дар ранҷу заҳмати азим бо шодии Рӯҳулқудс қабул кардед,

⁷So that ye were ensamples to all that believe in Macedonia and Achaia.

⁷Ба тавре ки барои ҳамаи имондорони Мақдуния ва Охоия намунаи ибрат шудед.

⁸For from you sounded out the word of the Lord not only in Macedonia and Achaia, but also in every place your faith to God-ward is spread abroad; so that we need not to speak any thing.

⁸Зеро ки аз шумо каломи Худованд на танҳо дар Мақдуния ва Охоия шунида шуд, балки имоне ки шумо ба Худо доред, дар ҳама ҷо овоза шуд, ба дараҷае ки моро ҳоҷат нест чизе бигӯем.

⁹For they themselves shew of us what manner of entering in we had unto you, and how ye turned to God from idols to serve the living and true God;

⁹Зеро вакте ки худи онҳо дар бораи мо ҳикоят мекунанд, мегӯянд, ки чӣ гуна мо ба миёни шумо дохил шудем, ва чӣ гуна шумо аз бутҳо гашта ба Худо руҷӯъ намудед, то ки Худои Ҳай ва ҳақиқиро бандагӣ кунед

¹⁰And to wait for his Son from heaven, whom he raised from the dead, even Jesus, which delivered us from the wrath to come.

¹⁰Ва Писари Ӯро аз осмон мунтазир шавед, ки Худо Ӯро аз мурдагон эҳьё кард, яъне Исоро, ки моро аз ғазаби оянда халосй медиҳад.