¹Finally, brethren, pray for us, that the word of the Lord may have free course, and be glorified, even as it is with you:

¹БА ҳар ҳол, эй бародарон, дар ҳаққи мо дуо гӯед, то ки каломи Худованд паҳн шавад ва ҷалол ёбад, чунон ки дар миёни шумо шудааст,

²And that we may be delivered from unreasonable and wicked men: for all men have not faith.

²Ва барои он ки мо аз одамони гумроҳ ва шарир халос шавем; зеро ки на ҳар кас имон дорад.

³But the Lord is faithful, who shall stablish you, and keep you from evil.

³Лекин Худованд амин аст, ки шуморо устувор гардонад ва аз он шарир нигоҳ дорад.

⁴And we have confidence in the Lord touching you, that ye both do and will do the things which we command you.

⁴Ва мо ба шумо дар Худованд зътимод дорем, ки он чи ба шумо амр фармоем, ба ҷо меоваред ва ба ҷо хоҳед овард.

⁵And the Lord direct your hearts into the love of God, and into the patient waiting for Christ.

⁵Ва Худованд бигзор дилҳои шуморо ба муҳаббати Худр ва ба сабри Масеҳ ҳидоят намояд.

⁶Now we command you, brethren, in the name of our Lord Jesus Christ, that ye withdraw yourselves from every brother that walketh disorderly, and not after the tradition which he received of us.

⁶Валекин ба шумо, эй бародарон, ба исми Худованди мо Исои Масеҳ дастур медиҳем, ки аз ҳар бародаре ки бекорагардӣ мекунад ва на мувофиқи ривояте ки аз мо қабул кардаед, дур шавед,

⁷For yourselves know how ye ought to follow us: for we behaved not ourselves disorderly among you;

⁷Зеро худи шумо медонед, ки чй гуна бояд ба мо тақлид намоед; зеро ки мо дар миёни шумо бекорагард набудем:

⁸Neither did we eat any man's bread for nought; but wrought with labour and travail night and day, that we might not be chargeable to any of you:

⁸Нони касеро муфт нахӯрдем, балки шабу рӯз ба меҳнат ва кор машғул шудем, то ки ба касе аз шумо гаронӣ накунем, -

⁹Not because we have not power, but to make ourselves an ensample unto you to follow us.

⁹На аз он сабаб ки ҳақ надоштем, балки барои он ки ҳудамонро ба шумо намунаи ибрат гардонем, то ки ба мо тақлид намоед.

¹⁰For even when we were with you, this we commanded you, that if any would not work, neither should he eat.

¹⁰Зеро, вақте ки назди шумо будем, ба шумо чунин дастур додем: агар касе нахоҳад кор кунад, бигзор хӯрок ҳам нахӯрад.

¹¹For we hear that there are some which walk among you disorderly, working not at all, but are busybodies.

¹¹Зеро шунидем, ки баъзе касон дар миёни шумо бекорагардӣ мекунанд, яъне ҳеҷ коре накарда, давуғеҷи барзиёд |мекунанд;

¹²Now them that are such we command and exhort by our Lord Jesus Christ, that with quietness they work, and eat their own bread.

¹²Ба чунин шахсон дар Худованди мо Исои Масеҳ амр мефармоем ва насиҳат медиҳем, ки сокитона кор карда, нони худро бихӯранд.

¹³But ye, brethren, be not weary in well doing.

¹³Валекин шумо, эй бародарон, аз некӯкорӣ монда нашавед.

¹⁴And if any man obey not our word by this epistle, note that man, and have no company with him, that he may be ashamed.

¹⁴Ва агар касе ба суханоне ки мо дар ин нома навиштаем, гӯш надиҳад, - ӯро дар хотири худ гирифта монед ва бо ӯ муошират накунед, то ки хиҷил шавад;

¹⁵Yet count him not as an enemy, but admonish him as a brother.

¹⁵Аммо ӯро душман ҳисоб накунед, балки ҳамчун бародар насиҳат диҳед.

¹⁶Now the Lord of peace himself give you peace always by all means. The Lord be with you all.

¹⁶Валекин Худи Худованди осоиштагӣ бигзор ҳамеша дар ҳама чиз осоиштагй ба шумо ато намояд. Худованд бо ҳамаи шумо бод!

¹⁷The salutation of Paul with mine own hand, which is the token in every epistle: so I write.

¹⁷Ман, Павлус, бо дасти худ салом мерасонам, ки ин аломате дар ҳар нома аст; ман чунин менависам:

¹⁸The grace of our Lord Jesus Christ be with you all. Amen.

¹⁸Файзи Худованди мо Исои Масеҳ бо ҳамаи шумо бод. Омин.