1And straightway in the morning the chief priests held a consultation with the elders and scribes and the whole council, and bound Jesus, and carried him away, and delivered him to Pilate.
1БОМДОДОН фавран саркоҳинон бо пирон ва китобдонон ва тамоми шӯрои пирон машварат карданд ва Исоро баста бурданду ба Пилотус таслим карданд.
2And Pilate asked him, Art thou the King of the Jews? And he answering said unto them, Thou sayest it.
2Пилотус аз Ӯ пурсид: «Оё Ту Подшоҳи Яҳудиён ҳастй?» Ӯ ҷавоб дода гуфт: «Ту мегӯӣ».
3And the chief priests accused him of many things: but he answered nothing.
3Ва саркоҳинон Ӯро бисьёр айбдор мекарданд.
4And Pilate asked him again, saying, Answerest thou nothing? behold how many things they witness against thee.
4Пилотус боз аз Ӯ пурсид: «Ту ҳеҷ ҷавобе намедиҳӣ? Бингар, ки чӣ қадар Туро айбдор мекунанд».
5But Jesus yet answered nothing; so that Pilate marvelled.
5Лекин Исо боз ҳеҷ ҷавоб надод, ба тавре ки Пилотус дар ҳайрат монд.
6Now at that feast he released unto them one prisoner, whomsoever they desired.
6Дар ҳар ид вай як бандиро, ки меҳостанд, барои онҳо озод мекард.
7And there was one named Barabbas, which lay bound with them that had made insurrection with him, who had committed murder in the insurrection.
7Бараббос ном касе бо шариконаш дар ҳабс буд, ки онҳо дар вақти исьён одам кушта буданд.
8And the multitude crying aloud began to desire him to do as he had ever done unto them.
8Ва мардум фарьёд зада, илтимос карданд, ки он чиро, ки ҳамеша барои онҳо мекард, ба ҷо оварад.
9But Pilate answered them, saying, Will ye that I release unto you the King of the Jews?
9Вай ба ҷавоби онҳо гуфт: «Оё мехоҳед, Подшоҳи Яҳудиенро барои шумо озод кунам?»
10For he knew that the chief priests had delivered him for envy.
10Зеро медонист, ки саркоҳинон Ӯро аз рӯи ҳасад таслим карда буданд.
11But the chief priests moved the people, that he should rather release Barabbas unto them.
11Лекин саркоҳинон мардумро барангеҳта буданд, ки Бараббосро барои онҳо озод кунад, беҳтар аст.
12And Pilate answered and said again unto them, What will ye then that I shall do unto him whom ye call the King of the Jews?
12Пилотус боз ба ҷавоби онҳо гуфт: «Пас чй мехоҳед бикунам бо он Касе ки Ӯро Подшоҳи Яҳудиён меномед?»
13And they cried out again, Crucify him.
13Онҳо боз фарьёд заданд: «Ӯро маслуб кун!»
14Then Pilate said unto them, Why, what evil hath he done? And they cried out the more exceedingly, Crucify him.
14Пилотус ба онҳо гуфт: «Ӯ чй бадй кардааст?» Лекин онҳо боз ҳам зиёдтар фарьёд заданд: «Ӯро маслуб кун!»
15And so Pilate, willing to content the people, released Barabbas unto them, and delivered Jesus, when he had scourged him, to be crucified.
15Пас Пилотус, мардумро хушнӯд карданй шуда, Бараббосро барои онҳо озод кард ва Исоро тозиёна зада, барои маслуб кардан таслим кард.
16And the soldiers led him away into the hall, called Praetorium; and they call together the whole band.
16Ва сарбозон Ӯро ба даруни ҳавлй, яъне ба сарбозҳона бурданд ва тамоми фавҷро гирд оварданд;
17And they clothed him with purple, and platted a crown of thorns, and put it about his head,
17Ва ҷомаи арғувон ба Ӯ пӯшонданд ва тоҷе аз хор бофта, бар сараш ниҳоданд;
18And began to salute him, Hail, King of the Jews!
18Ва оғоз ба салом намуданд: «Салом, эй Подшоҳи Яҳудиён!»
19And they smote him on the head with a reed, and did spit upon him, and bowing their knees worshipped him.
19Ва қамиш бар сараш заданд ва бар Ӯ туф карданд ва, зону зада, ба Ӯ таъзим карданд.
20And when they had mocked him, they took off the purple from him, and put his own clothes on him, and led him out to crucify him.
20Пас аз он ки Ӯро басе истеҳзо карданд, ҷомаи арғувонро аз танаш кашида, либоси худашро пушонданд ва Ӯро берун бурданд, то маслубаш кунанд.
21And they compel one Simon a Cyrenian, who passed by, coming out of the country, the father of Alexander and Rufus, to bear his cross.
21Ва роҳгузареро аз Қурин, ки Шимъӯн ном дошт ва падари Искандар ва Руфус буд ва аз саҳро меомад, маҷбур карданд, ки салиби Ӯро бардорад.
22And they bring him unto the place Golgotha, which is, being interpreted, The place of a skull.
22Ва Исоро ба ҷое бурданд, ки Ҷолҷолто, яъне «Ҷои косахонаи сар» ном дошт.
23And they gave him to drink wine mingled with myrrh: but he received it not.
23Ва шароби бо мур омехтаро барои нӯшиданаш доданд; лекин Ӯ нанӯшид.
24And when they had crucified him, they parted his garments, casting lots upon them, what every man should take.
24Ононе ки Ӯро маслуб карданд, либоси Ӯро қуръа партофта тақсим карданд, то ҳар кас чизе бигирад.
25And it was the third hour, and they crucified him.
25Ва соати сеюм буд, ки Ӯро маслуб карданд.
26And the superscription of his accusation was written over, THE KING OF THE JEWS.
26Ва бар Ӯ чунин айбномае навишта шуда буд: «Подшохи Яхудиёнь.
27And with him they crucify two thieves; the one on his right hand, and the other on his left.
27Бо Ӯ ду роҳзанро, яке аз дасти росташ ва дигаре аз дасти чапаш, маслуб карданд.
28And the scripture was fulfilled, which saith, And he was numbered with the transgressors.
28Пас ба амал омад он Навиштае ки мегӯяд: «Аз ҷинояткорон шумурда шуд».
29And they that passed by railed on him, wagging their heads, and saying, Ah, thou that destroyest the temple, and buildest it in three days,
29Ва роҳгузарон Ӯро дашном дода ва сар чунбонда, мегуфтанд: «Эй! Ту ки маъбадро вайрон карда, дар се рӯз аз нав бино мекунй!
30Save thyself, and come down from the cross.
30«Худатро наҷот дода, аз салиб фурӯд ой».
31Likewise also the chief priests mocking said among themselves with the scribes, He saved others; himself he cannot save.
31Ҳамчунин саркоҳинон ва китобдонон Ӯро истеҳзо карда, ба якдигар мегуфтанд: «Дигаронро наҷот медод, лекин Худашро наҷот дода наметавонад!
32Let Christ the King of Israel descend now from the cross, that we may see and believe. And they that were crucified with him reviled him.
32«Масеҳ, Подшоҳи Исроил, бигзор акнун аз салиб фурӯд ояд, то бубинем ва имон оварем». Ва онҳое ки бо Ӯ маслуб шуда буданд, Ӯро дашном медоданд.
33And when the sixth hour was come, there was darkness over the whole land until the ninth hour.
33Чун соати шашум расид, тамоми заминро то соати нӯҳум торикӣ фаро гурифт.
34And at the ninth hour Jesus cried with a loud voice, saying, Eloi, Eloi, lama sabachthani? which is, being interpreted, My God, my God, why hast thou forsaken me?
34Ва дар соаги нӯҳум Исо бо овози баланд фарьёд зада, гуфт: «Элӯҳӣ, Элӯҳӣ! Ламма сабақтанӣ?», яъне: «Худои Ман, Худои Ман! Чаро Маро тарк кардай?»
35And some of them that stood by, when they heard it, said, Behold, he calleth Elias.
35Баъзе аз ҳозирон, чун шуниданд, гуфтанд: «Инак, Илъёсро меҳонад».
36And one ran and filled a spunge full of vinegar, and put it on a reed, and gave him to drink, saying, Let alone; let us see whether Elias will come to take him down.
36Пас шахсе шитоб карда, исфанҷеро аз сирко пур кард ва бар сари най ниҳода, ба Ӯ нӯшониданӣ шуд ва гуфт: «Биистед, бубинем, ки оё Ильёс меояд, то Ӯро фурӯд оварад?»
37And Jesus cried with a loud voice, and gave up the ghost.
37Лекин Исо садои баланде бароварда, ҷон дод.
38And the veil of the temple was rent in twain from the top to the bottom.
38Ва пардаи маъбад аз боло то поён дарида, ду пора шуд.
39And when the centurion, which stood over against him, saw that he so cried out, and gave up the ghost, he said, Truly this man was the Son of God.
39Мирисаде ки рӯ ба рӯи Ӯмеистод, чун дид, ки Ӯ бо чунин садо ҷон дод, гуфт: «Ба ростӣ ин Одам Писари Худо буд».
40There were also women looking on afar off: among whom was Mary Magdalene, and Mary the mother of James the less and of Joses, and Salome;
40Якчанд зан низ буданд, ки аз дур нигоҳ мекарданд: аз он чумла Марьями Маҷдалия ва Марьяме ки модари Яъкуби кӯчак ва Йӯсе буд, ва Салӯмит,
41(Who also, when he was in Galilee, followed him, and ministered unto him;) and many other women which came up with him unto Jerusalem.
41Ки ҳангоми дар Ҷалил буданаш аз акиби Ӯ мерафтанд ва ба Ӯ хизмат мекарданд, ва бисьёр занони дигар, ки ҳамроҳи Ӯ ба Ерусалим омада буданд.
42And now when the even was come, because it was the preparation, that is, the day before the sabbath,
42Ва чун шом шуд, зеро ки рӯзи ҷумъа, яъне бегоҳи шанбе буд,
43Joseph of Arimathaea, an honourable counsellor, which also waited for the kingdom of God, came, and went in boldly unto Pilate, and craved the body of Jesus.
43Юсуф ном шахсе аз Ҳаромот, узви намоени шӯро, ки худаш низ интизори Малакути Худо буд, омад ва ҷасорат карда назди Пилотус даромад ва Ҷасади Исоро талаб кард;
44And Pilate marvelled if he were already dead: and calling unto him the centurion, he asked him whether he had been any while dead.
44Пилотус дар ҳайрат афтод, ки Ӯ зуд фавтидааст; ва юзбоширо талабида, аз вай пурсид, ки оё фавтид?
45And when he knew it of the centurion, he gave the body to Joseph.
45Ва чун аз юзбошӣ фаҳмид, Ҷасадро ба Юсуф дод.
46And he bought fine linen, and took him down, and wrapped him in the linen, and laid him in a sepulchre which was hewn out of a rock, and rolled a stone unto the door of the sepulchre.
46Вай катоне харида ва Ҷасадро аз салиб фуроварда, ба он катон печонд ва ба қабре ки дар дохили санг тарошида буд, ниҳод; ва сангеро бар дари қабр гелонд.
47And Mary Magdalene and Mary the mother of Joses beheld where he was laid.
47Ва Марьями Маҷдалия ва Марьями модари Йӯсе диданд, ки куҷо гузошта шуд.