¹And Jesus went out, and departed from the temple: and his disciples came to him for to shew him the buildings of the temple.

¹ВА Исо аз маъбад баромада, мерафт. Ва шогирдонаш назди Ӯ омаданд, то ки иморатҳои маъбадро ба Ӯ нишон днҳанд.

²And Jesus said unto them, See ye not all these things? verily I say unto you, There shall not be left here one stone upon another, that shall not be thrown down.

²Исо дар ҷавоби онҳо гуфт: «Оё ҳамаи инҳоро мебинед? Ба ростй ба шумо мегӯям: дар ин ҷо санге бар санге нахоҳад монд; ҳамааш хароб хоҳад шуд».

³And as he sat upon the mount of Olives, the disciples came unto him privately, saying, Tell us, when shall these things be? and what shall be the sign of thy coming, and of the end of the world?

³Вакте ки Ӯ бар кӯҳи Зайтун нишаста буд, шогирдонаш ба танҳой назди Ӯ омада, пурсиданд: «Моро огоҳ кун, кл ин кай воқеъ мешавад? Ва аломати омадани Ту ва оҳирзамон чй гуна аст?»

⁴And Jesus answered and said unto them, Take heed that no man deceive you.

⁴Исо дар ҷавоби онҳо гуфт: «Ҳушьёр бошед, ки касе шуморо гумроҳ накунад;

⁵For many shall come in my name, saying, I am Christ; and shall deceive many.

⁵«Зеро бисьёр касон бо номи Ман омада, гӯянд, ки "ман Масеҳ ҳастам", вамардуми бисьёрро гумроҳ хоҳанд кард.

⁶And ye shall hear of wars and rumours of wars: see that ye be not troubled: for all these things must come to pass, but the end is not yet.

⁶«Ҷангҳо ва овозаи ҷангҳоро хоҳед шунид. Зинҳор, натарсед; зеро ҳамаи ин бояд воқеъ шавад; лекин ин ҳанӯз интиҳо нест:

⁷For nation shall rise against nation, and kingdom against kingdom: and there shall be famines, and pestilences, and earthquakes, in divers places.

⁷«Зеро қавме бар зидди қавме ва салтанате бар зидди салтанате қиём хоҳад кард, ва дар ҳар ҷо қаҳтиҳо, вабоҳо ва зилзилаҳо рӯй хоҳад дод;

⁸All these are the beginning of sorrows.

⁸«Аммо ҳамаи инҳо ибтидои дардҳост.

⁹Then shall they deliver you up to be afflicted, and shall kill you: and ye shall be hated of all nations for my name's sake.

⁹«Он гоҳ шуморо ба шиканҷаҳо таслим карда, хоҳанд кушт; ва ҳамаи қавмҳо аз барои исми Ман ба шумо адоват хоҳанд дошт.

¹⁰And then shall many be offended, and shall betray one another, and shall hate one another.

¹⁰«Дар он замон бисьёр касон ба васваса хоҳанд афтод; ва якдигарро таслим хоҳанд кард ва аз якдигар нафрат хоҳанд дошт;

¹¹And many false prophets shall rise, and shall deceive many.

¹¹«Ва басе анбиёи козиб ба майдон омада, мардуми бисьёрро гумроҳ хоҳанд кард;

¹²And because iniquity shall abound, the love of many shall wax cold.

¹²«Ва ба сабаби афзудани шарорат, муҳаббати бисьёр касон сард хоҳад шуд;

¹³But he that shall endure unto the end, the same shall be saved.

¹³«Лекин ҳар кӣ то охир сабр кунад, наҷот хоҳад ёфт.

¹⁴And this gospel of the kingdom shall be preached in all the world for a witness unto all nations; and then shall the end come.

¹⁴«Ва ин Инҷили Малакут дар тамоми олам мавъиза хоҳад шуд, то ки барои ҳамаи халқҳо шаҳодате шавад; ва он гоҳ интиҳо фаро хоҳад расид.

¹⁵When ye therefore shall see the abomination of desolation, spoken of by Daniel the prophet, stand in the holy place, (whoso readeth, let him understand:)

¹⁵«Пас, чун кароҳати харобиро, ки Дониёли набй ба забон овардааст, дар ҷои муқаддас бар по бубинед, - ҳар кӣ хонад, дарк кунад, -

¹⁶Then let them which be in Judaea flee into the mountains:

¹⁶«Он гоҳ онҳое ки дар Яхудо мебошанд, ба кӯҳистон гурезанд;

¹⁷Let him which is on the housetop not come down to take any thing out of his house:

¹⁷«Ва ҳар кӣ бар бом бошад, барои гирифтани чизе аз ҳонаи худ, поён нафурояд;

¹⁸Neither let him which is in the field return back to take his clothes.

¹⁸«Ва он ки дар киштзор аст, барои гирифтани ҷомаи худ барнагардад.

¹⁹And woe unto them that are with child, and to them that give suck in those days!

¹⁹«Лекин вой бар ҳоли ҳомиладорон ва ширдорон дар он айём!

²⁰But pray ye that your flight be not in the winter, neither on the sabbath day:

²⁰«Дуо кунед, ки гурезстани шумо дар зимистон ва ё рӯзи шанбе рӯй надиҳад;

²¹For then shall be great tribulation, such as was not since the beginning of the world to this time, no, nor ever shall be.

²¹«Зеро дар он замон чунон мусибати бузурге хоҳад шуд, ки аз ибтидои олам то ҳол нашудааст, ва бори дигар нахоҳад шуд.

²²And except those days should be shortened, there should no flesh be saved: but for the elect's sake those days shall be shortened.

²²«Ва агар он айём кӯтоҳ намешуд, ҳеҷ касе наҷот намеёфт; лекин аз барои баргузидагон он айём кӯтоҳ хоҳад шуд.

²³Then if any man shall say unto you, Lo, here is Christ, or there; believe it not.

²³«Дар он ҳангом агар касе ба шумо гӯяд: "Инак Масеҳ дар ин ҷост" ё "дар он ҷост", бовар накунед;

²⁴For there shall arise false Christs, and false prophets, and shall shew great signs and wonders; insomuch that, if it were possible, they shall deceive the very elect.

²⁴«Зеро ки масеҳони козиб ва анбиёи козиб ба майдон омада, аломот ва мӯъҷизоти бузурге нишон хоҳанд дод, то ки, агар мумкин бошад, баргузидагонро низ гумроҳ кунанд.

²⁵Behold, I have told you before.

²⁵«Инак, Ман пешакӣ ба шумо гуфтам.

²⁶Wherefore if they shall say unto you, Behold, he is in the desert; go not forth: behold, he is in the secret chambers; believe it not.

²⁶«Пас, агар ба шумо гӯянд: "Инак, дар биёбон аст", - берун наравед; "инак дар ҳуҷра аст", - бовар накунед.

²⁷For as the lightning cometh out of the east, and shineth even unto the west; so shall also the coming of the Son of man be.

²⁷«Зеро, чӣ тавре ки барқ дар шарқ зоҳир шуда, дар ғарб ҳам иамудор мегардад, омадани Писари Одам низ чунин хоҳад шуд;

²⁸For wheresoever the carcase is, there will the eagles be gathered together.

²⁸«Ҳар ҷо, ки лошае бошад, каргасон дар он ҷо ҷамъ шаванд.

²⁹Immediately after the tribulation of those days shall the sun be darkened, and the moon shall not give her light, and the stars shall fall from heaven, and the powers of the heavens shall be shaken:

²⁹«Ва фавран, пас аз мусибати он айём, офтоб хира шавад, ва моҳ рӯшноии худро надиҳад, ва ситорагон аз осмон фурӯ резанд, ва қувваҳои афлок мутазалзил шаванд;

³⁰And then shall appear the sign of the Son of man in heaven: and then shall all the tribes of the earth mourn, and they shall see the Son of man coming in the clouds of heaven with power and great glory.

³⁰«Он гоҳ аломати Писари Одам дар осмон намудор хоҳад гардид; ва он гоҳ ҳамаи қабилаҳои рӯи замин навҳа кунанд ва Писари Одамро бинанд, ки бо қудрат ва ҷалоли азим бар абрҳо меояд;

³¹And he shall send his angels with a great sound of a trumpet, and they shall gather together his elect from the four winds, from one end of heaven to the other.

³¹«Ва фариштагони Худро бо карнаи баландовоз хоҳад фиристод, ва баргузидагони Ӯро аз чор ҷониб, аз як канори осмон то канори дигараш фароҳам хоҳад овард.

³²Now learn a parable of the fig tree; When his branch is yet tender, and putteth forth leaves, ye know that summer is nigh:

³²«Акнун аз дарахти анҷир мисол гиред: чун шоҳааш нарм шуда, барг оварад, медонед, ки тобистон наздик аст;

³³So likewise ye, when ye shall see all these things, know that it is near, even at the doors.

³³«Ҳамчунин шумо чун ҳамаи ин чизҳоро дидед, бидонед, ки наздик аст, назди дар аст.

³⁴Verily I say unto you, This generation shall not pass, till all these things be fulfilled.

³⁴«Ба ростӣ ба шумо мегӯям; ин насл ҳанӯз аз олам нагузашта, ҳамаи ин чизҳо воқеъ ҳоҳад шуд.

³⁵Heaven and earth shall pass away, but my words shall not pass away.

³⁵«Осмон ва замин гузарон аст, лекин каломи Ман гузарон нест.

³⁶But of that day and hour knoweth no man, no, not the angels of heaven, but my Father only.

³⁶«Аммо он рӯз ва соатро, ғайр аз Падари Ман, ҳеҷ кас, ҳатто фариштагони осмон ҳам намедонанд;

³⁷But as the days of Noe were, so shall also the coming of the Son of man be.

³⁷«Чй тавре ки дар айёми Нӯҳ шуда буд, дар омадани Писари Одам низ ҳамон тавр хоҳад шуд:

³⁸For as in the days that were before the flood they were eating and drinking, marrying and giving in marriage, until the day that Noe entered into the ark,

³⁸«Зеро, чӣ тавре ки дар айёми пеш аз тӯфон, то он рӯзе ки Нӯх ба киштӣ даромад, мехӯрданд, менӯшиданд, зан мегирифтанд ва ба шавҳар мерафтанд,

³⁹And knew not until the flood came, and took them all away; so shall also the coming of the Son of man be.

³⁹«Ва чизе намефаҳмиданд, то даме ки тӯфон омада, ҳамаро несту нобуд кард, - омадани Писари Одам низ ҳамон тавр хоҳад шуд;

⁴⁰Then shall two be in the field; the one shall be taken, and the other left.

⁴⁰«Он вақт аз ду нафаре ки дар киштзор ҳастанд, яке гирифта ва дигаре гузошта хоҳад шуд;

⁴¹Two women shall be grinding at the mill; the one shall be taken, and the other left.

⁴¹«Ва аз ду зане ки бо дастос машғуланд, яке гирифта ва дигаре гузошта хоҳад шуд.

⁴²Watch therefore: for ye know not what hour your Lord doth come.

⁴²«Пас, бедор бошед, зеро намедонед, ки Худованди шумо дар кадом соат меояд.

⁴³But know this, that if the goodman of the house had known in what watch the thief would come, he would have watched, and would not have suffered his house to be broken up.

⁴³«Лекин ҳаминро шумо медонед, ки агар соҳкби хона медонист, ки дар кадом поси шаб дузд меояд, бедор монда, намегузошт, ки ба хонааш нақб занад.

⁴⁴Therefore be ye also ready: for in such an hour as ye think not the Son of man cometh.

⁴⁴«Бинобар ин шумо низ тайёр бошед, зеро дар соате ки гумон надоред, Писари Одам меояд.

⁴⁵Who then is a faithful and wise servant, whom his lord hath made ruler over his household, to give them meat in due season?

⁴⁵«Пас он ғуломи мӯътамад ва доно кист, ки оғояш вайро бар хизматгорони худ таъин карда бошад, то ки ба онҳо дар сари вақт хӯрок диҳад?

⁴⁶Blessed is that servant, whom his lord when he cometh shall find so doing.

⁴⁶«Хушо он ғуломе ки оғояш омада, вайро машғули ҳамин кор ёбад;

⁴⁷Verily I say unto you, That he shall make him ruler over all his goods.

⁴⁷«Ба ростӣ ба шумо мегӯям, ки вайро бар тамоми дороии худ таъин хоҳад кард.

⁴⁸But and if that evil servant shall say in his heart, My lord delayeth his coming;

⁴⁸«Лекин агар он ғулом бадкирдор бошад ва дар дили худ гӯяд, ки "оғои ман ба зудӣ намеояд",

⁴⁹And shall begin to smite his fellowservants, and to eat and drink with the drunken;

⁴⁹«Ва ба задани гуломони дигар шурӯъ кунад ва бо бадмастон ба хӯрдан ва нӯшидан машғул шавад, -

⁵⁰The lord of that servant shall come in a day when he looketh not for him, and in an hour that he is not aware of,

⁵⁰«Оғои он ғулом дар рӯзе ки вай мунтазир нест, ва дар соате ки гумон надорад, хоҳад омад,

⁵¹And shall cut him asunder, and appoint him his portion with the hypocrites: there shall be weeping and gnashing of teeth.

⁵¹«Ва ӯро ду пора карда, қисматашро бо риёкорон баробар хоҳад кард: дар он ҷо гирья ва ғиҷирроси дандон хоҳад буд».