¹Remember, O LORD, what is come upon us: consider, and behold our reproach.

¹Iyong alalahanin, Oh Panginoon, kung anong dumating sa amin: iyong masdan, at tingnan ang aming pagkadusta.

²Our inheritance is turned to strangers, our houses to aliens.

²Ang aming mana ay napasa mga taga ibang lupa, ang aming mga bahay ay sa mga taga ibang bayan.

³We are orphans and fatherless, our mothers are as widows.

³Kami ay mga ulila at walang ama; ang aming mga ina ay parang mga bao.

⁴We have drunken our water for money; our wood is sold unto us.

⁴Aming ininom ang aming tubig sa halaga ng salapi; ang aming kahoy ay ipinagbibili sa amin.

⁵Our necks are under persecution: we labour, and have no rest.

⁵Ang mga manghahabol sa amin ay nangasa aming mga leeg: kami ay mga pagod, at walang kapahingahan.

⁶We have given the hand to the Egyptians, and to the Assyrians, to be satisfied with bread.

⁶Kami ay nakipagkamay sa mga taga Egipto, at sa mga taga Asiria, upang mangabusog ng tinapay.

⁷Our fathers have sinned, and are not; and we have borne their iniquities.

⁷Ang aming mga magulang ay nagkasala at wala na; At aming pinasan ang kanilang mga kasamaan.

⁸Servants have ruled over us: there is none that doth deliver us out of their hand.

⁸Mga alipin ay nangagpupuno sa amin: walang magligtas sa amin sa kanilang kamay.

⁹We gat our bread with the peril of our lives because of the sword of the wilderness.

⁹Aming tinatamo ang aming tinapay sa pamamagitan ng kapahamakan ng aming buhay, dahil sa tabak sa ilang.

¹⁰Our skin was black like an oven because of the terrible famine.

¹⁰Ang aming balat ay maitim na parang hurno, dahil sa maningas na init ng kagutom.

¹¹They ravished the women in Zion, and the maids in the cities of Judah.

¹¹Kanilang dinahas ang mga babae, sa Sion, ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda.

¹²Princes are hanged up by their hand: the faces of elders were not honoured.

¹²Ang mga prinsipe ay nangabibitin ng kanilang kamay: ang mga mukha ng mga matanda ay hindi iginagalang.

¹³They took the young men to grind, and the children fell under the wood.

¹³Ang mga binata ay nangagpapasan ng gilingan, at ang mga bata ay nangadudulas sa lilim ng kahoy.

¹⁴The elders have ceased from the gate, the young men from their musick.

¹⁴Ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. Ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin.

¹⁵The joy of our heart is ceased; our dance is turned into mourning.

¹⁵Ang kagalakan ng aming puso ay naglikat; ang aming sayaw ay napalitan ng tangisan.

¹⁶The crown is fallen from our head: woe unto us, that we have sinned!

¹⁶Ang putong ay nahulog mula sa aming ulo: sa aba namin! sapagka't kami ay nangagkasala.

¹⁷For this our heart is faint; for these things our eyes are dim.

¹⁷Dahil dito ang aming puso ay nanglulupaypay; dahil sa mga bagay na ito ay nagdidilim ang aming mga mata;

¹⁸Because of the mountain of Zion, which is desolate, the foxes walk upon it.

¹⁸Dahil sa bundok ng Sion na nasira; nilalakaran ng mga zora.

¹⁹Thou, O LORD, remainest for ever; thy throne from generation to generation.

¹⁹Ikaw, Oh Panginoon, nananatili magpakailan man: ang iyong luklukan ay sa sali't saling lahi.

²⁰Wherefore dost thou forget us for ever, and forsake us so long time?

²⁰Bakit mo kami nililimot magpakailan man, at pinababayaan mo kaming totoong malaon?

²¹Turn thou us unto thee, O LORD, and we shall be turned; renew our days as of old.

²¹Manumbalik ka sa amin, Oh Panginoon, at kami ay manunumbalik: baguhin mo ang aming mga araw na gaya nang una.

²²But thou hast utterly rejected us; thou art very wroth against us.

²²Nguni't itinakuwil mo kaming lubos, ikaw ay totoong napoot sa amin.