¹And he spake a parable unto them to this end, that men ought always to pray, and not to faint;

¹At sinalita niya sa kanila ang isang talinghaga, na sila'y dapat magsipanalanging lagi, at huwag manganglupaypay;

²Saying, There was in a city a judge, which feared not God, neither regarded man:

²Na sinasabi, May isang hukom sa isang bayan, na hindi natatakot sa Dios, at walang taong pinagpipitaganan:

³And there was a widow in that city; and she came unto him, saying, Avenge me of mine adversary.

³At sa bayang yaon ay may isang babaing bao; at siya'y naparoroong madalas sa kaniya, na sinasabi, Iganti mo ako sa aking kaalit.

⁴And he would not for a while: but afterward he said within himself, Though I fear not God, nor regard man;

⁴At may ilang panahon na siya'y tumatanggi: datapuwa't pagkatapos ay sinabi sa kaniyang sarili, Bagaman di ako natatakot sa Dios, at di nagpipitagan sa tao:

⁵Yet because this widow troubleth me, I will avenge her, lest by her continual coming she weary me.

⁵Gayon man, sapagka't nililigalig ako ng baong ito, ay igaganti ko siya, baka niya ako bagabagin ng kapaparito.

⁶And the Lord said, Hear what the unjust judge saith.

⁶At sinabi ng Panginoon, Pakinggan ninyo ang sinabi ng likong hukom.

⁷And shall not God avenge his own elect, which cry day and night unto him, though he bear long with them?

⁷At hindi baga, igaganti ng Dios ang kaniyang mga hirang, na sumisigaw sa kaniya sa araw at gabi, at siya'y may pagpapahinuhod sa kanila?

⁸I tell you that he will avenge them speedily. Nevertheless when the Son of man cometh, shall he find faith on the earth?

⁸Sinasabi ko sa inyo, na sila'y madaling igaganti niya. Gayon ma'y pagparito ng Anak ng tao, makakasumpong kaya siya ng pananampalataya sa lupa?

⁹And he spake this parable unto certain which trusted in themselves that they were righteous, and despised others:

⁹At kaniyang sinalita naman ang talinghagang ito sa nagsisiasa sa kanilang sarili, na nangagpapanggap na sila'y matutuwid, at pinawawalang halaga ang lahat ng mga iba:

¹⁰Two men went up into the temple to pray; the one a Pharisee, and the other a publican.

¹⁰May dalawang lalaking nagsipanhik sa templo upang magsipanalangin; ang isa'y Fariseo, at ang isa'y maniningil ng buwis.

¹¹The Pharisee stood and prayed thus with himself, God, I thank thee, that I am not as other men are, extortioners, unjust, adulterers, or even as this publican.

¹¹Ang Fariseo ay nakatayo at nanalangin sa kaniyang sarili ng ganito, Dios, pinasasalamatan kita, na hindi ako gaya ng ibang mga tao, na mga manglulupig, mga liko, mga mapangalunya, o hindi man lamang gaya ng maniningil ng buwis na ito.

¹²I fast twice in the week, I give tithes of all that I possess.

¹²Makalawa akong nagaayuno sa isang linggo; nagbibigay ako ng ikapu ng lahat kong kinakamtan.

¹³And the publican, standing afar off, would not lift up so much as his eyes unto heaven, but smote upon his breast, saying, God be merciful to me a sinner.

¹³Datapuwa't ang maniningil ng buwis, na nakatayo sa malayo, ay ayaw na itingin man lamang ang kaniyang mga mata sa langit, kundi dinadagukan ang kaniyang dibdib, na sinasabi, Dios, ikaw ay mahabag sa akin, na isang makasalanan.

¹⁴I tell you, this man went down to his house justified rather than the other: for every one that exalteth himself shall be abased; and he that humbleth himself shall be exalted.

¹⁴Sinasabi ko sa inyo, Nanaog at umuwi sa kaniyang bahay ang taong ito na inaaaringganap kay sa isa: sapagka't ang bawa't nagmamataas sa kaniyang sarili ay mabababa; datapuwa't ang nagpapakababa sa kaniyang sarili ay matataas.

¹⁵And they brought unto him also infants, that he would touch them: but when his disciples saw it, they rebuked them.

¹⁵At dinala naman nila sa kaniya ang kanilang mga sanggol, upang kaniyang hipuin sila; datapuwa't nang mangakita ito ng mga alagad, ay sila'y sinaway nila.

¹⁶But Jesus called them unto him, and said, Suffer little children to come unto me, and forbid them not: for of such is the kingdom of God.

¹⁶Datapuwa't pinalapit sila ni Jesus sa kaniya, na sinasabi, Pabayaan ninyong magsilapit sa akin ang maliliit na bata, at huwag ninyo silang pagbawalan: sapagka't sa mga ganito nauukol ang kaharian ng Dios.

¹⁷Verily I say unto you, Whosoever shall not receive the kingdom of God as a little child shall in no wise enter therein.

¹⁷Katotohanang sinasabi ko sa inyo, Sinomang hindi tumanggap ng kaharian ng Dios na gaya ng isang maliit na bata, ay hindi siya papasok doon sa anomang paraan.

¹⁸And a certain ruler asked him, saying, Good Master, what shall I do to inherit eternal life?

¹⁸At tinanong siya ng isang pinuno, na sinasabi, Mabuting Guro, anong gagawin ko upang magmana ng walang hanggang buhay?

¹⁹And Jesus said unto him, Why callest thou me good? none is good, save one, that is, God.

¹⁹At sinabi sa kaniya ni Jesus, Bakit mo ako tinatawag na mabuti? walang mabuti, kundi isa, ang Dios lamang.

²⁰Thou knowest the commandments, Do not commit adultery, Do not kill, Do not steal, Do not bear false witness, Honour thy father and thy mother.

²⁰Talastas mo ang mga utos, Huwag kang mangalunya, Huwag kang pumatay, Huwag kang magnakaw, Huwag kang sumaksi sa di katotohanan, Igalang mo ang iyong ama at ina.

²¹And he said, All these have I kept from my youth up.

²¹At sinabi niya, Ginanap ko ang lahat ng mga bagay na ito buhat pa sa aking pagkabata.

²²Now when Jesus heard these things, he said unto him, Yet lackest thou one thing: sell all that thou hast, and distribute unto the poor, and thou shalt have treasure in heaven: and come, follow me.

²²At nang marinig ito ni Jesus, ay sinabi niya sa kaniya, Isang bagay pa ang kulang sa iyo: ipagbili mo ang lahat mong tinatangkilik, at ipamahagi mo sa mga dukha, at magkakaroon ka ng kayamanan sa langit: at pumarito ka, sumunod ka sa akin.

²³And when he heard this, he was very sorrowful: for he was very rich.

²³Datapuwa't nang marinig niya ang mga bagay na ito, siya'y namanglaw na lubha; sapagka't siya'y totoong mayaman.

²⁴And when Jesus saw that he was very sorrowful, he said, How hardly shall they that have riches enter into the kingdom of God!

²⁴At sa pagmamasid sa kaniya ni Jesus ay sinabi, Pagkahiraphirap na makapasok sa kaharian ng Dios ang mga may kayamanan!

²⁵For it is easier for a camel to go through a needle's eye, than for a rich man to enter into the kingdom of God.

²⁵Sapagka't magaan pa sa isang kamelyo ang pumasok sa butas ng isang karayom, kay sa isang taong mayaman na pumasok sa kaharian ng Dios.

²⁶And they that heard it said, Who then can be saved?

²⁶At sinabi ng mga nakarinig nito, Sino nga kaya ang makaliligtas?

²⁷And he said, The things which are impossible with men are possible with God.

²⁷Datapuwa't sinabi niya, Ang mga bagay na di mangyayari sa mga tao ay may pangyayari sa Dios.

²⁸Then Peter said, Lo, we have left all, and followed thee.

²⁸At sinabi ni Pedro, Narito, iniwan namin ang aming sarili, at nagsisunod sa iyo.

²⁹And he said unto them, Verily I say unto you, There is no man that hath left house, or parents, or brethren, or wife, or children, for the kingdom of God's sake,

²⁹At sinabi niya sa kanila, Katotohanang sinasabi ko sa inyo, Walang taong nagiwan ng bahay, o asawang babae, o mga kapatid, o mga magulang o mga anak, dahil sa kaharian ng Dios,

³⁰Who shall not receive manifold more in this present time, and in the world to come life everlasting.

³⁰Na di tatanggap ng makapupung higit sa panahong ito, at sa sanglibutang darating, ng walang hanggang buhay.

³¹Then he took unto him the twelve, and said unto them, Behold, we go up to Jerusalem, and all things that are written by the prophets concerning the Son of man shall be accomplished.

³¹At isinama niya ng bukod ang labingdalawa, at sa kanila'y sinabi, Narito, nagsisiahon tayo sa Jerusalem, at ang lahat ng mga bagay na isinulat ng mga propeta ay mangagaganap sa Anak ng tao.

³²For he shall be delivered unto the Gentiles, and shall be mocked, and spitefully entreated, and spitted on:

³²Sapagka't siya'y ibibigay sa mga Gentil, at siya'y aalimurahin, at duduwahaginin, at luluraan.

³³And they shall scourge him, and put him to death: and the third day he shall rise again.

³³At kanilang papaluin at papatayin siya: at sa ikatlong araw ay muling magbabangon siya.

³⁴And they understood none of these things: and this saying was hid from them, neither knew they the things which were spoken.

³⁴At wala silang napagunawa sa mga bagay na ito; at ang sabing ito ay nalingid sa kanila, at hindi nila napagtalastas ang sinabi.

³⁵And it came to pass, that as he was come nigh unto Jericho, a certain blind man sat by the way side begging:

³⁵At nangyari, na nang nalalapit na sila sa Jerico, isang bulag ay nakaupo sa tabi ng daan na nagpapalimos:

³⁶And hearing the multitude pass by, he asked what it meant.

³⁶At pagkarinig na nagdaraan ang maraming tao, ay itinanong niya kung ano ang ibig sabihin noon.

³⁷And they told him, that Jesus of Nazareth passeth by.

³⁷At sinabi nila sa kaniya, na nagdaraan si Jesus na taga Nazaret.

³⁸And he cried, saying, Jesus, thou son of David, have mercy on me.

³⁸At siya'y nagsisigaw, na sinasabi, Jesus, ikaw na anak ni David, mahabag ka sa akin.

³⁹And they which went before rebuked him, that he should hold his peace: but he cried so much the more, Thou son of David, have mercy on me.

³⁹At siya'y sinaway ng nangasa unahan, upang siya'y tumahimik: datapuwa't siya'y lalong nagsisigaw, Ikaw na anak ni David, mahabag ka sa akin.

⁴⁰And Jesus stood, and commanded him to be brought unto him: and when he was come near, he asked him,

⁴⁰At si Jesus ay tumigil, at ipinagutos na dalhin siya sa kaniya: at nang mailapit siya, ay itinanong niya sa kaniya,

⁴¹Saying, What wilt thou that I shall do unto thee? And he said, Lord, that I may receive my sight.

⁴¹Anong ibig mo na sa iyo'y gawin ko? At sinabi niya, Panginoon, na tanggapin ko ang aking paningin.

⁴²And Jesus said unto him, Receive thy sight: thy faith hath saved thee.

⁴²At sinabi sa kaniya ni Jesus, Tanggapin mo ang iyong paningin: pinagaling ka ng pananampalataya mo.

⁴³And immediately he received his sight, and followed him, glorifying God: and all the people, when they saw it, gave praise unto God.

⁴³At pagdaka'y tinanggap niya ang kaniyang paningin, at sumunod sa kaniya, na niluluwalhati ang Dios: at pagkakita nito ng buong bayan, ay nangagpuri sa Dios.