¹Now the feast of unleavened bread drew nigh, which is called the Passover.

¹Malapit na nga ang pista ng mga tinapay na walang lebadura, na tinatawag na Paskua.

²And the chief priests and scribes sought how they might kill him; for they feared the people.

²At pinagsisikapan ng mga pangulong saserdote at ng mga eskriba kung paanong kanilang maipapapatay siya; sapagka't nangatatakot sila sa bayan.

³Then entered Satan into Judas surnamed Iscariot, being of the number of the twelve.

³At pumasok si Satanas kay Judas, na tinatawag na Iscariote, na kabilang sa labingdalawa.

⁴And he went his way, and communed with the chief priests and captains, how he might betray him unto them.

⁴At siya'y umalis, at nakipagusap sa mga pangulong saserdote at mga punong kawal kung paanong maibibigay niya siya sa kanila.

⁵And they were glad, and covenanted to give him money.

⁵At sila'y nangagalak, at pinagkasunduang bigyan siya ng salapi.

⁶And he promised, and sought opportunity to betray him unto them in the absence of the multitude.

⁶At pumayag siya, at humanap ng ukol na panahon upang kaniyang maibigay siya sa kanila, nang hindi kaharap ang karamihan.

⁷Then came the day of unleavened bread, when the passover must be killed.

⁷At dumating ang araw ng mga tinapay na walang lebadura, na noon ay kinakailangang ihain ang paskua.

⁸And he sent Peter and John, saying, Go and prepare us the passover, that we may eat.

⁸At sinugo niya si Pedro at si Juan, na sinasabi, Magsihayo kayo at magsipaghanda kayo ng kordero ng paskua para sa atin, upang tayo'y magsikain.

⁹And they said unto him, Where wilt thou that we prepare?

⁹At kanilang sinabi sa kaniya, Saan mo ibig na aming ihanda?

¹⁰And he said unto them, Behold, when ye are entered into the city, there shall a man meet you, bearing a pitcher of water; follow him into the house where he entereth in.

¹⁰At kaniyang sinabi sa kanila, Narito, pagpasok ninyo sa bayan, ay masasalubong ninyo ang isang lalake na may dalang isang bangang tubig; sundan ninyo siya hanggang sa bahay na kaniyang papasukan.

¹¹And ye shall say unto the goodman of the house, The Master saith unto thee, Where is the guestchamber, where I shall eat the passover with my disciples?

¹¹At sasabihin ninyo sa puno ng sangbahayan, Sinasabi ng Guro sa iyo, Saan naroon ang tuluyang aking makakanan ng kordero ng paskua na kasalo ng aking mga alagad?

¹²And he shall shew you a large upper room furnished: there make ready.

¹²At ituturo niya sa inyo ang isang malaking silid sa itaas na nagagayakan: doon ninyo ihanda.

¹³And they went, and found as he had said unto them: and they made ready the passover.

¹³At nagsiparoon sila, at nasumpungan ayon sa sinabi niya sa kanila: at inihanda nila ang kordero ng paskua.

¹⁴And when the hour was come, he sat down, and the twelve apostles with him.

¹⁴At nang dumating ang oras, ay naupo siya, at ang mga apostol ay kasalo niya.

¹⁵And he said unto them, With desire I have desired to eat this passover with you before I suffer:

¹⁵At sinabi niya sa kanila, Pinakahahangad kong kanin na kasalo ninyo ang kordero ng paskuang ito bago ako maghirap:

¹⁶For I say unto you, I will not any more eat thereof, until it be fulfilled in the kingdom of God.

¹⁶Sapagka't sinasabi ko sa inyo, Ito'y hindi ko kakanin, hanggang sa ito'y maganap sa kaharian ng Dios.

¹⁷And he took the cup, and gave thanks, and said, Take this, and divide it among yourselves:

¹⁷At siya'y tumanggap ng isang saro, at nang siya'y makapagpasalamat, ay sinabi niya, Kunin ninyo ito, at inyong pagbahabahaginin:

¹⁸For I say unto you, I will not drink of the fruit of the vine, until the kingdom of God shall come.

¹⁸Sapagka't sinasabi ko sa inyo, na hindi na ako iinom mula ngayon ng bunga ng ubas, hanggang sa dumating ang kaharian ng Dios.

¹⁹And he took bread, and gave thanks, and brake it, and gave unto them, saying, This is my body which is given for you: this do in remembrance of me.

¹⁹At siya'y dumampot ng tinapay, at nang siya'y makapagpasalamat, ay kaniyang pinagputolputol, at ibinigay sa kanila, na sinasabi, Ito'y aking katawan, na ibinibigay dahil sa inyo: gawin ninyo ito sa pagaalaala sa akin.

²⁰Likewise also the cup after supper, saying, This cup is the new testament in my blood, which is shed for you.

²⁰Gayon din naman ang saro, pagkatapos na makahapon, na sinasabi, Ang sarong ito'y ang bagong tipan sa aking dugo, na nabubuhos nang dahil sa inyo.

²¹But, behold, the hand of him that betrayeth me is with me on the table.

²¹Datapuwa't narito, ang kamay ng nagkakanulo sa akin, ay kasalo ko sa dulang.

²²And truly the Son of man goeth, as it was determined: but woe unto that man by whom he is betrayed!

²²Sapagka't ang Anak ng tao nga ay yayaon, ayon sa itinakda: datapuwa't sa aba niyaong taong nagkakanulo sa kaniya!

²³And they began to enquire among themselves, which of them it was that should do this thing.

²³At sila'y nagpasimulang nangagtanungan sa isa't isa, kung sino sa kanila ang gagawa ng bagay na ito.

²⁴And there was also a strife among them, which of them should be accounted the greatest.

²⁴At nagkaroon naman ng isang pagtatalotalo sa gitna nila, kung sino kaya sa kanila ang ibibilang na pinakadakila.

²⁵And he said unto them, The kings of the Gentiles exercise lordship over them; and they that exercise authority upon them are called benefactors.

²⁵At kaniyang sinabi sa kanila, Ang mga hari ng mga Gentil ay napapanginoon sa kanila; at ang mga may kapamahalaan sa kanila'y tinatawag na mga Tagapagpala.

²⁶But ye shall not be so: but he that is greatest among you, let him be as the younger; and he that is chief, as he that doth serve.

²⁶Datapuwa't sa inyo'y hindi gayon: kundi bagkus ang lalong dakila sa inyo ay maging tulad sa lalong bata; at ang nangungulo ay maging gaya ng naglilingkod.

²⁷For whether is greater, he that sitteth at meat, or he that serveth? is not he that sitteth at meat? but I am among you as he that serveth.

²⁷Sapagka't alin ang lalong dakila, ang nakaupo baga sa dulang, o ang naglilingkod? hindi baga ang nakaupo sa dulang? datapuwa't ako'y nasa gitna ninyo na gaya niyaong naglilingkod.

²⁸Ye are they which have continued with me in my temptations.

²⁸Datapuwa't kayo ay yaong nagsipanatili sa akin sa mga pagtukso sa akin;

²⁹And I appoint unto you a kingdom, as my Father hath appointed unto me;

²⁹At kayo'y inihahalal kong isang kaharian, na gaya nga ng pagkahalal sa akin ng aking Ama,

³⁰That ye may eat and drink at my table in my kingdom, and sit on thrones judging the twelve tribes of Israel.

³⁰Upang kayo'y magsikain at magsiinom sa aking dulang sa kaharian ko; at kayo'y magsisiupo sa mga luklukan, na inyong huhukuman ang labingdalawang angkan ni Israel.

³¹And the Lord said, Simon, Simon, behold, Satan hath desired to have you, that he may sift you as wheat:

³¹Simon, Simon, narito, hiningi ka ni Satanas upang ikaw ay maliglig niyang gaya ng trigo:

³²But I have prayed for thee, that thy faith fail not: and when thou art converted, strengthen thy brethren.

³²Datapuwa't ikaw ay ipinamanhik ko, na huwag magkulang ang iyong pananampalataya; at ikaw, kung makapagbalik ka nang muli, ay papagtibayin mo ang iyong mga kapatid.

³³And he said unto him, Lord, I am ready to go with thee, both into prison, and to death.

³³At sinabi niya sa kaniya, Panginoon, nakatalaga akong sumama sa iyo sa bilangguan at sa kamatayan.

³⁴And he said, I tell thee, Peter, the cock shall not crow this day, before that thou shalt thrice deny that thou knowest me.

³⁴At kaniyang sinabi, Sinasabi ko sa iyo, Pedro, na hindi titilaok ngayon ang manok, hanggang sa ikaila mong makaitlo na ako'y hindi mo nakikilala.

³⁵And he said unto them, When I sent you without purse, and scrip, and shoes, lacked ye any thing? And they said, Nothing.

³⁵At sinabi niya sa kanila, Nang kayo'y suguin ko na walang supot ng salapi, at supot ng pagkain, at mga pangyapak, kinulang baga kayo ng anoman? At kanilang sinabi, Hindi.

³⁶Then said he unto them, But now, he that hath a purse, let him take it, and likewise his scrip: and he that hath no sword, let him sell his garment, and buy one.

³⁶At sinabi niya sa kanila, Nguni't ngayon, ang mayroong supot ng salapi ay dalhin ito, at gayon din ang supot ng pagkain; at ang wala, ay ipagbili niya ang kaniyang balabal, at bumili ng isang tabak.

³⁷For I say unto you, that this that is written must yet be accomplished in me, And he was reckoned among the transgressors: for the things concerning me have an end.

³⁷Sapagka't sinasabi ko sa inyo, na kinakailangang matupad sa akin itong nasusulat, At ibinilang siya sa mga suwail: sapagka't ang nauukol sa akin ay may katuparan.

³⁸And they said, Lord, behold, here are two swords. And he said unto them, It is enough.

³⁸At sinabi nila, Panginoon, narito ang dalawang tabak. At sinabi niya sa kanila, Sukat na.

³⁹And he came out, and went, as he was wont, to the mount of Olives; and his disciples also followed him.

³⁹At siya'y lumabas, at pumaroon, ayon sa kaniyang kaugalian, sa bundok ng mga Olivo; at nagsisunod naman sa kaniya ang mga alagad.

⁴⁰And when he was at the place, he said unto them, Pray that ye enter not into temptation.

⁴⁰At nang siya'y dumating sa dakong yaon, ay sinabi niya sa kanila, Magsipanalangin kayo nang huwag kayong magsipasok sa tukso.

⁴¹And he was withdrawn from them about a stone's cast, and kneeled down, and prayed,

⁴¹At siya'y humiwalay sa kanila na may agwat na isang itsang bato; at siya'y nanikluhod at nanalangin,

⁴²Saying, Father, if thou be willing, remove this cup from me: nevertheless not my will, but thine, be done.

⁴²Na sinasabi, Ama, kung ibig mo, ilayo mo sa akin ang sarong ito: gayon ma'y huwag mangyari ang aking kalooban, kundi ang iyo.

⁴³And there appeared an angel unto him from heaven, strengthening him.

⁴³At napakita sa kaniya ang isang anghel na mula sa langit, na nagpalakas sa kaniya.

⁴⁴And being in an agony he prayed more earnestly: and his sweat was as it were great drops of blood falling down to the ground.

⁴⁴At nang siya'y nanglulumo ay nanalangin siya ng lalong maningas; at ang kaniyang pawis ay naging gaya ng malalaking patak ng dugo na nagsisitulo sa lupa.

⁴⁵And when he rose up from prayer, and was come to his disciples, he found them sleeping for sorrow,

⁴⁵At nang magtindig siya sa kaniyang pananalangin, ay lumapit siya sa mga alagad, at naratnan silang nangatutulog dahil sa hapis,

⁴⁶And said unto them, Why sleep ye? rise and pray, lest ye enter into temptation.

⁴⁶At sinabi sa kanila, Bakit kayo nangatutulog? mangagbangon kayo at magsipanalangin, upang huwag kayong magsipasok sa tukso.

⁴⁷And while he yet spake, behold a multitude, and he that was called Judas, one of the twelve, went before them, and drew near unto Jesus to kiss him.

⁴⁷Samantalang nagsasalita pa siya, narito, ang isang karamihan, at siyang tinatawag na Judas, na isa sa labingdalawa, ay nangunguna sa kanila; at siya'y lumapit kay Jesus upang ito'y hagkan.

⁴⁸But Jesus said unto him, Judas, betrayest thou the Son of man with a kiss?

⁴⁸Datapuwa't sinabi ni Jesus sa kaniya, Judas, sa isang halik baga ay ipinagkakanulo mo ang Anak ng tao?

⁴⁹When they which were about him saw what would follow, they said unto him, Lord, shall we smite with the sword?

⁴⁹At nang makita ng mga kasama niya ang mangyayari, ay kanilang sinabi, Panginoon, magsisipanaga baga kami ng tabak?

⁵⁰And one of them smote the servant of the high priest, and cut off his right ear.

⁵⁰At tinaga ng isa sa kanila ang alipin ng dakilang saserdote, at tinigpas ang kanang tainga niya.

⁵¹And Jesus answered and said, Suffer ye thus far. And he touched his ear, and healed him.

⁵¹Datapuwa't sumagot si Jesus, na nagsabi, Pabayaan ninyo sila hanggang dito. At hinipo niya ang tainga ng alipin, at ito'y pinagaling.

⁵²Then Jesus said unto the chief priests, and captains of the temple, and the elders, which were come to him, Be ye come out, as against a thief, with swords and staves?

⁵²At sinabi ni Jesus sa mga pangulong saserdote, at sa mga punong kawal sa templo, at sa mga matanda, na nagsidating laban sa kaniya, Kayo'y nagsilabas, na tila laban sa isang tulisan, na may mga tabak at mga panghampas?

⁵³When I was daily with you in the temple, ye stretched forth no hands against me: but this is your hour, and the power of darkness.

⁵³Nang ako'y kasama ninyo sa templo araw-araw, ay hindi ninyo iniunat ang inyong mga kamay laban sa akin; datapuwa't ito ang inyong oras, at ang kapangyarihan ng kadiliman.

⁵⁴Then took they him, and led him, and brought him into the high priest's house. And Peter followed afar off.

⁵⁴At kanilang dinakip siya, at dinala siya, at ipinasok siya sa bahay ng pangulong saserdote. Datapuwa't sa malayo'y sumusunod si Pedro.

⁵⁵And when they had kindled a fire in the midst of the hall, and were set down together, Peter sat down among them.

⁵⁵At nang makapagpadikit nga sila ng apoy sa gitna ng looban, at mangakaupong magkakasama, si Pedro ay nakiumpok sa gitna nila.

⁵⁶But a certain maid beheld him as he sat by the fire, and earnestly looked upon him, and said, This man was also with him.

⁵⁶At isang alilang babae, na nakakakita sa kaniya samantalang siya'y nakaupo sa liwanag ng apoy, ay tinitigan siya, at sinabi, Ang taong ito ay kasama rin niya.

⁵⁷And he denied him, saying, Woman, I know him not.

⁵⁷Datapuwa't siya'y nagkaila, na nagsasabi, Babae, hindi ko siya nakikilala.

⁵⁸And after a little while another saw him, and said, Thou art also of them. And Peter said, Man, I am not.

⁵⁸At pagkaraan ng isang sangdali ay nakita siya ng iba, at sinabi, Ikaw man ay isa sa kanila. Datapuwa't sinabi ni Pedro, Lalake, ako'y hindi.

⁵⁹And about the space of one hour after another confidently affirmed, saying, Of a truth this fellow also was with him: for he is a Galilaean.

⁵⁹At nang makaraan ang may isang oras, ay pinatotohanan ng iba pa, na nagsasabi, Sa katotohanan, ang taong ito'y kasama rin niya; sapagka't siya'y Galileo.

⁶⁰And Peter said, Man, I know not what thou sayest. And immediately, while he yet spake, the cock crew.

⁶⁰Datapuwa't sinabi ni Pedro, Lalake, hindi ko nalalaman ang sinasabi mo. At pagdaka, samantalang siya'y nagsasalita pa, ay tumilaok ang manok.

⁶¹And the Lord turned, and looked upon Peter. And Peter remembered the word of the Lord, how he had said unto him, Before the cock crow, thou shalt deny me thrice.

⁶¹At lumingon ang Panginoon, at tinitigan si Pedro. At naalaala ni Pedro ang salita ng Panginoon, kung paanong sinabi niya sa kaniya, Bago tumilaok ang manok ngayon, ay ikakaila mo akong makaitlo.

⁶²And Peter went out, and wept bitterly.

⁶²At siya'y lumabas, at nanangis ng kapaitpaitan.

⁶³And the men that held Jesus mocked him, and smote him.

⁶³At nililibak si Jesus, at siya'y sinasaktan ng mga taong nangagbabantay.

⁶⁴And when they had blindfolded him, they struck him on the face, and asked him, saying, Prophesy, who is it that smote thee?

⁶⁴At siya'y piniringan nila, at tinatanong siya, na sinasabi, Hulaan mo; sino ang sa iyo'y humampas?

⁶⁵And many other things blasphemously spake they against him.

⁶⁵At sinabi nila ang ibang maraming bagay laban sa kaniya, na siya'y inaalimura.

⁶⁶And as soon as it was day, the elders of the people and the chief priests and the scribes came together, and led him into their council, saying,

⁶⁶At nang araw na, ay nagkatipon ang kapulungan ng matatanda sa bayan, ang mga pangulong saserdote, at gayon din ang mga eskriba, at dinala siya sa kanilang Sanedrin, na sinasabi,

⁶⁷Art thou the Christ? tell us. And he said unto them, If I tell you, ye will not believe:

⁶⁷Kung ikaw ang Cristo, ay sabihin mo sa amin. Datapuwa't sinabi niya sa kanila, Kung sabihin ko sa inyo, ay hindi ninyo ako paniniwalaan:

⁶⁸And if I also ask you, ye will not answer me, nor let me go.

⁶⁸At kung kayo'y aking tanungin, ay hindi kayo magsisisagot.

⁶⁹Hereafter shall the Son of man sit on the right hand of the power of God.

⁶⁹Datapuwa't magmula ngayon ang Anak ng tao ay mauupo sa kanan ng kapangyarihan ng Dios.

⁷⁰Then said they all, Art thou then the Son of God? And he said unto them, Ye say that I am.

⁷⁰At sinabi nilang lahat, Kung gayo'y ikaw baga ang Anak ng Dios? At sinabi niya sa kanila, Kayo ang nangagsasabi na ako nga.

⁷¹And they said, What need we any further witness? for we ourselves have heard of his own mouth.

⁷¹At sinabi nila, Ano pa ang kailangan natin ng patotoo? sapagka't tayo rin ang nangakarinig sa kaniyang sariling bibig.