¹And Jesus answered and spake unto them again by parables, and said,

¹At sumagot si Jesus at muling pinagsalitaan sila sa mga talinghaga, na sinasabi,

²The kingdom of heaven is like unto a certain king, which made a marriage for his son,

²Tulad ang kaharian ng langit sa isang hari na naghanda ng piging ng kasalan ng kaniyang anak na lalake,

³And sent forth his servants to call them that were bidden to the wedding: and they would not come.

³At sinugo ang kaniyang mga alipin upang tawagin ang mga inanyayahan sa piging ng kasalan: at sila'y ayaw magsidalo.

⁴Again, he sent forth other servants, saying, Tell them which are bidden, Behold, I have prepared my dinner: my oxen and my fatlings are killed, and all things are ready: come unto the marriage.

⁴Muling nagsugo siya sa ibang mga alipin, na sinasabi, Sabihin ninyo sa mga inanyayahan, Narito, inihanda ko na ang aking piging; pinatay ko ang aking mga baka at mga hayop na matataba, at ang lahat ng mga bagay ay nahahanda na: magsiparito kayo sa piging ng kasalan.

⁵But they made light of it, and went their ways, one to his farm, another to his merchandise:

⁵Datapuwa't hindi nila pinansin, at sila'y nagsiyaon sa kanilang lakad, ang isa'y sa kaniyang sariling bukid, ang isa'y sa kaniyang mga kalakal;

⁶And the remnant took his servants, and entreated them spitefully, and slew them.

⁶At hinawakan ng mga iba ang kaniyang mga alipin, at sila'y dinuwahagi, at pinagpapatay.

⁷But when the king heard thereof, he was wroth: and he sent forth his armies, and destroyed those murderers, and burned up their city.

⁷Datapuwa't ang hari ay nagalit; at sinugo ang kaniyang mga hukbo, at pinuksa ang mga mamamataytaong yaon, at sinunog ang kanilang bayan.

⁸Then saith he to his servants, The wedding is ready, but they which were bidden were not worthy.

⁸Nang magkagayo'y sinabi niya sa kaniyang mga alipin, Nahahanda ang kasalan, nguni't hindi karapatdapat ang mga inanyayahan.

⁹Go ye therefore into the highways, and as many as ye shall find, bid to the marriage.

⁹Magsiparoon nga kayo sa mga likuang lansangan, at anyayahan ninyo sa piging ng kasalan ang lahat ninyong mangasumpungan.

¹⁰So those servants went out into the highways, and gathered together all as many as they found, both bad and good: and the wedding was furnished with guests.

¹⁰At nagsilabas ang mga aliping yaon sa mga lansangan, at kanilang tinipon ang lahat nilang nangasumpungan, masasama at mabubuti: at napuno ng mga panauhin ang kasalan.

¹¹And when the king came in to see the guests, he saw there a man which had not on a wedding garment:

¹¹Datapuwa't pagpasok ng hari upang tingnan ang mga panauhin, ay doo'y nakita niya ang isang tao na hindi nararamtan ng damit-kasalan:

¹²And he saith unto him, Friend, how camest thou in hither not having a wedding garment? And he was speechless.

¹²At sinabi niya sa kaniya, Kaibigan, ano't pumasok ka rito na walang damit-kasalan? At siya'y naumid.

¹³Then said the king to the servants, Bind him hand and foot, and take him away, and cast him into outer darkness, there shall be weeping and gnashing of teeth.

¹³Nang magkagayo'y sinabi ng hari sa mga naglilingkod, Gapusin ninyo ang mga paa at mga kamay niya, at itapon ninyo siya sa kadiliman sa labas; diyan na nga ang pagtangis at ang pagngangalit ng mga ngipin.

¹⁴For many are called, but few are chosen.

¹⁴Sapagka't marami ang mga tinawag, datapuwa't kakaunti ang mga nahirang.

¹⁵Then went the Pharisees, and took counsel how they might entangle him in his talk.

¹⁵Nang magkagayo'y nagsialis ang mga Fariseo, at nangagsanggunian sila kung paano kayang mahuhuli nila siya sa kaniyang pananalita.

¹⁶And they sent out unto him their disciples with the Herodians, saying, Master, we know that thou art true, and teachest the way of God in truth, neither carest thou for any man: for thou regardest not the person of men.

¹⁶At sinugo nila sa kaniya ang kanilang mga alagad, na kasama ng mga Herodiano, na nagsisipagsabi, Guro, nalalaman naming ikaw ay totoo, at itinuturo mong may katotohanan ang daan ng Dios, at hindi ka nangingimi kanino man: sapagka't hindi ka nagtatangi ng tao.

¹⁷Tell us therefore, What thinkest thou? Is it lawful to give tribute unto Caesar, or not?

¹⁷Sabihin mo nga sa amin, Ano sa akala mo? Matuwid bagang bumuwis kay Cesar, o hindi?

¹⁸But Jesus perceived their wickedness, and said, Why tempt ye me, ye hypocrites?

¹⁸Datapuwa't napagkikilala ni Jesus ang kanilang kasamaan, at sinabi sa kanila, Bakit ninyo ako tinutukso, kayong mga mapagpaimbabaw?

¹⁹Shew me the tribute money. And they brought unto him a penny.

¹⁹Ipakita ninyo sa akin ang salaping pangbuwis. At dinala nila sa kaniya ang isang denario.

²⁰And he saith unto them, Whose is this image and superscription?

²⁰At sinabi niya sa kanila, Kanino ang larawang ito at ang nasusulat?

²¹They say unto him, Caesar's. Then saith he unto them, Render therefore unto Caesar the things which are Caesar's; and unto God the things that are God's.

²¹Sinabi nila sa kaniya, Kay Cesar. Nang magkagayo'y sinabi niya sa kanila, Kaya't ibigay ninyo kay Cesar ang sa kay Cesar; at sa Dios ang sa Dios.

²²When they had heard these words, they marvelled, and left him, and went their way.

²²At pagkarinig nila nito ay nagsipanggilalas sila, at siya'y iniwan, at nagsiyaon.

²³The same day came to him the Sadducees, which say that there is no resurrection, and asked him,

²³Nang araw na yaon ay nagsilapit sa kaniya ang mga Saduceo, na nangagsasabing walang pagkabuhay na maguli: at siya'y kanilang tinanong,

²⁴Saying, Master, Moses said, If a man die, having no children, his brother shall marry his wife, and raise up seed unto his brother.

²⁴Na sinasabi, Guro, sinabi ni Moises, Kung mamatay na walang mga anak ang isang lalake, ay magasawa ang kaniyang kapatid na lalake sa asawa niya, at magkakaanak sa kaniyang kapatid na lalake.

²⁵Now there were with us seven brethren: and the first, when he had married a wife, deceased, and, having no issue, left his wife unto his brother:

²⁵Nagkaroon nga sa amin ng pitong magkakapatid na lalake: at nagasawa ang panganay at namatay, at sapagka't hindi siya nagkaanak ay iniwan niya ang kaniyang asawa sa kaniyang kapatid na lalake;

²⁶Likewise the second also, and the third, unto the seventh.

²⁶Gayon din naman ang nangyari sa pangalawa, at sa pangatlo, hanggang sa ikapito.

²⁷And last of all the woman died also.

²⁷At sa kahulihulihan nilang lahat, ay namatay ang babae.

²⁸Therefore in the resurrection whose wife shall she be of the seven? for they all had her.

²⁸Sa pagkabuhay ngang maguli sino kaya doon sa pito ang magiging asawa? sapagka't siya'y naging asawa nilang lahat.

²⁹Jesus answered and said unto them, Ye do err, not knowing the scriptures, nor the power of God.

²⁹Nguni't sumagot si Jesus at sinabi sa kanila, Nangagkakamali kayo, sa hindi pagkaalam ng mga kasulatan, ni ng kapangyarihan man ng Dios.

³⁰For in the resurrection they neither marry, nor are given in marriage, but are as the angels of God in heaven.

³⁰Sapagka't sa pagkabuhay na maguli ay hindi na mangagaasawa, ni mga papagaasawahin pa, kundi gaya ng mga anghel sa langit.

³¹But as touching the resurrection of the dead, have ye not read that which was spoken unto you by God, saying,

³¹Datapuwa't tungkol sa pagkabuhay na maguli ng mga patay, hindi baga ninyo nabasa ang sinalita sa inyo ng Dios, na nagsasabi,

³²I am the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob? God is not the God of the dead, but of the living.

³²Ako ang Dios ni Abraham, at ang Dios ni Isaac, at ang Dios ni Jacob? Ang Dios ay hindi Dios ng mga patay, kundi ng mga buhay.

³³And when the multitude heard this, they were astonished at his doctrine.

³³At nang marinig ito ng karamihan ay nangagtaka sa kaniyang aral.

³⁴But when the Pharisees had heard that he had put the Sadducees to silence, they were gathered together.

³⁴Datapuwa't nang marinig ng mga Fariseo na kaniyang napatahimik ang mga Saduceo, ay nangagkatipon sila.

³⁵Then one of them, which was a lawyer, asked him a question, tempting him, and saying,

³⁵At isa sa kanila, na tagapagtanggol ng kautusan, ay tinanong siya ng isang tanong, upang siya'y tuksuhin:

³⁶Master, which is the great commandment in the law?

³⁶Guro, alin baga ang dakilang utos sa kautusan?

³⁷Jesus said unto him, Thou shalt love the Lord thy God with all thy heart, and with all thy soul, and with all thy mind.

³⁷At sinabi sa kaniya, Iibigin mo ang Panginoon mong Dios ng buong puso mo, at ng buong kaluluwa mo, at ng buong pagiisip mo.

³⁸This is the first and great commandment.

³⁸Ito ang dakila at pangunang utos.

³⁹And the second is like unto it, Thou shalt love thy neighbour as thyself.

³⁹At ang pangalawang katulad ay ito, Iibigin mo ang iyong kapuwa na gaya ng iyong sarili.

⁴⁰On these two commandments hang all the law and the prophets.

⁴⁰Sa dalawang utos na ito'y nauuwi ang buong kautusan, at ang mga propeta.

⁴¹While the Pharisees were gathered together, Jesus asked them,

⁴¹Habang nangagkakatipon nga ang mga Fariseo, ay tinanong sila ni Jesus ng isang tanong.

⁴²Saying, What think ye of Christ? whose son is he? They say unto him, The son of David.

⁴²Na sinasabi, Ano ang akala ninyo tungkol kay Cristo? kanino bagang anak siya? Sinabi nila sa kaniya, kay David.

⁴³He saith unto them, How then doth David in spirit call him Lord, saying,

⁴³Sinabi niya sa kanila, Kung gayo'y bakit tinatawag siya ni David na Panginoon, sa espiritu, na nagsasabi,

⁴⁴The LORD said unto my Lord, Sit thou on my right hand, till I make thine enemies thy footstool?

⁴⁴Sinabi ng Panginoon sa aking Panginoon, Maupo ka sa aking kanan, Hanggang sa ilagay ko ang iyong mga kaaway sa ilalim ng iyong mga paa?

⁴⁵If David then call him Lord, how is he his son?

⁴⁵Kung tinatawag nga siya ni David na Panginoon, paanong siya'y kaniyang anak?

⁴⁶And no man was able to answer him a word, neither durst any man from that day forth ask him any more questions.

⁴⁶At wala sinomang nakasagot sa kaniya ng isang salita, ni wala sinomang nangahas buhat sa araw na yaon na tumanong pa sa kaniya ng anomang mga tanong.