¹Every wise woman buildeth her house: but the foolish plucketh it down with her hands.

¹Bawa't pantas na babae ay nagtatayo ng kaniyang bahay: nguni't binubunot ng mangmang, ng kaniyang sariling mga kamay.

²He that walketh in his uprightness feareth the LORD: but he that is perverse in his ways despiseth him.

²Siyang lumalakad sa kaniyang katuwiran ay natatakot sa Panginoon: nguni't siyang suwail sa kaniyang mga lakad ay humahamak sa kaniya.

³In the mouth of the foolish is a rod of pride: but the lips of the wise shall preserve them.

³Sa bibig ng mangmang ay may tungkod ng kapalaluan: nguni't ang mga labi ng pantas ay mangagiingat ng mga yaon.

⁴Where no oxen are, the crib is clean: but much increase is by the strength of the ox.

⁴Kung saan walang baka, ang bangan ay malinis: nguni't ang karamihan ng bunga ay nasa kalakasan ng baka.

⁵A faithful witness will not lie: but a false witness will utter lies.

⁵Ang tapat na saksi ay hindi magbubulaan: nguni't ang sinungaling na saksi ay nagbabadya ng mga kasinungalingan.

⁶A scorner seeketh wisdom, and findeth it not: but knowledge is easy unto him that understandeth.

⁶Ang manglilibak ay humahanap ng karunungan at walang nasusumpungan: nguni't ang kaalaman ay madali sa kaniya na naguunawa.

⁷Go from the presence of a foolish man, when thou perceivest not in him the lips of knowledge.

⁷Paroon ka sa harapan ng taong mangmang, at hindi mo mamamalas sa kaniya ang mga labi ng kaalaman:

⁸The wisdom of the prudent is to understand his way: but the folly of fools is deceit.

⁸Ang karunungan ng mabait ay makaunawa ng kaniyang lakad: nguni't ang kamangmangan ng mga mangmang ay karayaan.

⁹Fools make a mock at sin: but among the righteous there is favour.

⁹Ang mangmang ay tumutuya sa sala: nguni't sa matuwid ay may mabuting kalooban.

¹⁰The heart knoweth his own bitterness; and a stranger doth not intermeddle with his joy.

¹⁰Nalalaman ng puso ang kaniyang sariling kapaitan; at ang tagaibang lupa ay hindi nakikialam ng kaniyang kagalakan.

¹¹The house of the wicked shall be overthrown: but the tabernacle of the upright shall flourish.

¹¹Ang bahay ng masama ay mababagsak: nguni't ang tolda ng matuwid ay mamumukadkad.

¹²There is a way which seemeth right unto a man, but the end thereof are the ways of death.

¹²May daan na tila matuwid sa isang tao, nguni't ang dulo niyaon ay mga daan ng kamatayan.

¹³Even in laughter the heart is sorrowful; and the end of that mirth is heaviness.

¹³Maging sa pagtawa man ang puso ay nagiging mapanglaw; at ang wakas ng kasayahan ay kabigatan ng loob.

¹⁴The backslider in heart shall be filled with his own ways: and a good man shall be satisfied from himself.

¹⁴Ang tumatalikod ng kaniyang puso ay mabubusog ng kaniyang sariling mga lakad: at masisiyahang loob ang taong mabuti.

¹⁵The simple believeth every word: but the prudent man looketh well to his going.

¹⁵Pinaniniwalaan ng musmos ang bawa't salita: nguni't ang mabait ay tumitinging mabuti sa kaniyang paglakad.

¹⁶A wise man feareth, and departeth from evil: but the fool rageth, and is confident.

¹⁶Ang pantas ay natatakot at humihiwalay sa kasamaan: nguni't ang mangmang ay nagpapakilalang palalo, at timawa.

¹⁷He that is soon angry dealeth foolishly: and a man of wicked devices is hated.

¹⁷Siyang nagagalit na madali ay gagawang may kamangmangan: at ang taong may masamang katha ay ipagtatanim.

¹⁸The simple inherit folly: but the prudent are crowned with knowledge.

¹⁸Ang musmos ay nagmamana ng kamangmangan: nguni't ang mabait ay puputungan ng kaalaman.

¹⁹The evil bow before the good; and the wicked at the gates of the righteous.

¹⁹Ang masama ay yumuyukod sa harap ng mabuti; at ang masama ay sa mga pintuang-daan ng matuwid.

²⁰The poor is hated even of his own neighbour: but the rich hath many friends.

²⁰Ipinagtatanim ang dukha maging ng kaniyang kapuwa: nguni't ang mayaman ay maraming kaibigan.

²¹He that despiseth his neighbour sinneth: but he that hath mercy on the poor, happy is he.

²¹Siyang humahamak sa kaniyang kapuwa ay nagkakasala: nguni't siyang naaawa sa dukha ay mapalad siya.

²²Do they not err that devise evil? but mercy and truth shall be to them that devise good.

²²Hindi ba sila nagkakamali na kumakatha ng kasamaan? Nguni't kaawaan at katotohanan ay sasa kanila na nagsisikatha ng mabuti.

²³In all labour there is profit: but the talk of the lips tendeth only to penury.

²³Sa lahat ng gawain ay may pakinabang: nguni't ang tabil ng mga labi ay naghahatid sa karalitaan.

²⁴The crown of the wise is their riches: but the foolishness of fools is folly.

²⁴Ang putong ng mga pantas ay ang kanilang mga kayamanan: nguni't ang kamangmangan ng mga mangmang ay kamangmangan lamang.

²⁵A true witness delivereth souls: but a deceitful witness speaketh lies.

²⁵Ang tapat na saksi ay nagliligtas ng mga tao: nguni't siyang nagsasalita ng mga kasinungalingan ay nagdaraya.

²⁶In the fear of the LORD is strong confidence: and his children shall have a place of refuge.

²⁶Sa pagkatakot sa Panginoon ay may matibay na pagkakatiwala: at ang kaniyang mga anak ay magkakaroon ng dakong kanlungan.

²⁷The fear of the LORD is a fountain of life, to depart from the snares of death.

²⁷Ang pagkatakot sa Panginoon ay bukal ng kabuhayan, upang humiwalay sa mga silo ng kamatayan.

²⁸In the multitude of people is the king's honour: but in the want of people is the destruction of the prince.

²⁸Nasa karamihan ng bayan ang kaluwalhatian ng hari: nguni't na sa pangangailangan ng bayan ang kapahamakan ng pangulo.

²⁹He that is slow to wrath is of great understanding: but he that is hasty of spirit exalteth folly.

²⁹Siyang makupad sa pagkagalit ay may dakilang paguunawa: nguni't siyang madaling magalit ay nagbubunyi ng kamangmangan.

³⁰A sound heart is the life of the flesh: but envy the rottenness of the bones.

³⁰Ang tiwasay na puso ay buhay ng katawan: nguni't ang kapanaghilian ay kabulukan ng mga buto.

³¹He that oppresseth the poor reproacheth his Maker: but he that honoureth him hath mercy on the poor.

³¹Siyang pumipighati sa dukha ay humahamak sa Maylalang sa kaniya. Nguni't siyang naaawa sa mapagkailangan ay nagpaparangal sa kaniya.

³²The wicked is driven away in his wickedness: but the righteous hath hope in his death.

³²Ang masama ay manahagis sa kaniyang masamang gawa: nguni't ang matuwid ay may kanlungan sa kaniyang kamatayan.

³³Wisdom resteth in the heart of him that hath understanding: but that which is in the midst of fools is made known.

³³Karunungan ay nagpapahinga sa puso niya na may paguunawa: nguni't ang nasa loob ng mga mangmang ay nalalaman.

³⁴Righteousness exalteth a nation: but sin is a reproach to any people.

³⁴Ang katuwiran ay nagbubunyi ng bansa: nguni't ang kasalanan ay kakutyaan sa alinmang bayan.

³⁵The king's favour is toward a wise servant: but his wrath is against him that causeth shame.

³⁵Ang lingap ng hari ay sa lingkod na gumagawa na may kapantasan: nguni't ang kaniyang poot ay magiging laban sa nakahihiya.