¹The king's heart is in the hand of the LORD, as the rivers of water: he turneth it whithersoever he will.

¹Ang puso ng hari ay nasa kamay ng Panginoon na parang mga batis: kumikiling saan man niya ibigin.

²Every way of a man is right in his own eyes: but the LORD pondereth the hearts.

²Bawa't lakad ng tao ay matuwid sa kaniyang sariling mga mata: nguni't tinitimbang ng Panginoon ang mga puso.

³To do justice and judgment is more acceptable to the LORD than sacrifice.

³Gumawa ng kaganapan at kahatulan ay lalong kalugodlugod sa Panginoon kay sa hain.

⁴An high look, and a proud heart, and the plowing of the wicked, is sin.

⁴Ang mapagmataas na tingin, at ang palalong puso, siyang ilaw ng masama, ay kasalanan.

⁵The thoughts of the diligent tend only to plenteousness; but of every one that is hasty only to want.

⁵Ang mga pagiisip ng masipag ay patungo sa kasaganaan lamang: nguni't bawa't nagmamadali ay sa pangangailangan lamang.

⁶The getting of treasures by a lying tongue is a vanity tossed to and fro of them that seek death.

⁶Ang pagtatamo ng mga kayamanan sa pamamagitan ng sinungaling na dila ay singaw na tinatangay na paroo't parito noong nagsisihanap ng kamatayan.

⁷The robbery of the wicked shall destroy them; because they refuse to do judgment.

⁷Ang pangdadahas ng masama ay siya ring papalis sa kanila; sapagka't sila'y nagsitangging magsigawa ng kahatulan.

⁸The way of man is froward and strange: but as for the pure, his work is right.

⁸Ang lakad ng nagpapasan ng sala ay lubhang liko; nguni't tungkol sa malinis, ang kaniyang gawa ay matuwid.

⁹It is better to dwell in a corner of the housetop, than with a brawling woman in a wide house.

⁹Lalong maigi ang tumahan sa sulok ng bubungan, kay sa palatalong babae sa maluwang na bahay.

¹⁰The soul of the wicked desireth evil: his neighbour findeth no favour in his eyes.

¹⁰Ang kaluluwa ng masama ay nagnanasa ng kasamaan: ang kaniyang kapuwa ay hindi nakakasumpong ng lingap sa kaniyang mga mata.

¹¹When the scorner is punished, the simple is made wise: and when the wise is instructed, he receiveth knowledge.

¹¹Pagka ang mangduduwahagi ay pinarusahan, ang musmos ay nagiging pantas: at pagka ang pantas ay tinuturuan, siya'y tumatanggap ng kaalaman.

¹²The righteous man wisely considereth the house of the wicked: but God overthroweth the wicked for their wickedness.

¹²Pinagninilay ng matuwid ang bahay ng masama, kung paanong napapahamak ang masama sa kanilang pagkapariwara.

¹³Whoso stoppeth his ears at the cry of the poor, he also shall cry himself, but shall not be heard.

¹³Ang nagtatakip ng kaniyang mga pakinig sa daing ng dukha, siya naman ay dadaing, nguni't hindi didinggin.

¹⁴A gift in secret pacifieth anger: and a reward in the bosom strong wrath.

¹⁴Ang kaloob na lihim ay nagpapatahimik ng galit, at ang alay sa sinapupunan, ay ng malaking poot.

¹⁵It is joy to the just to do judgment: but destruction shall be to the workers of iniquity.

¹⁵Kagalakan sa matuwid ang gumawa ng kahatulan; nguni't kapahamakan sa mga manggagawa ng kasamaan.

¹⁶The man that wandereth out of the way of understanding shall remain in the congregation of the dead.

¹⁶Ang tao na gumagala sa labas ng daan ng kaunawaan, magpapahinga sa kapisanan ng patay.

¹⁷He that loveth pleasure shall be a poor man: he that loveth wine and oil shall not be rich.

¹⁷Ang umiibig ng kalayawan ay magiging dukha: ang umiibig sa alak at langis ay hindi yayaman.

¹⁸The wicked shall be a ransom for the righteous, and the transgressor for the upright.

¹⁸Ang masama ay isang katubusan para sa matuwid, at ang taksil ay sa lugar ng matuwid.

¹⁹It is better to dwell in the wilderness, than with a contentious and an angry woman.

¹⁹Lalong maigi ang tumahan sa ilang na lupain, kay sa makisama sa palatalo at magagaliting babae.

²⁰There is treasure to be desired and oil in the dwelling of the wise; but a foolish man spendeth it up.

²⁰May mahalagang kayamanan at langis sa tahanan ng pantas; nguni't ito'y sinasakmal ng mangmang.

²¹He that followeth after righteousness and mercy findeth life, righteousness, and honour.

²¹Ang sumusunod sa katuwiran at kagandahang-loob nakakasumpong ng buhay, katuwiran, at karangalan.

²²A wise man scaleth the city of the mighty, and casteth down the strength of the confidence thereof.

²²Sinasampa ng pantas ang bayan ng makapangyarihan, at ibinabagsak ang lakas ng pagkakatiwala niyaon.

²³Whoso keepeth his mouth and his tongue keepeth his soul from troubles.

²³Sinomang nagiingat ng kaniyang bibig at kaniyang dila nagiingat ng kaniyang kaluluwa mula sa mga kabagabagan.

²⁴Proud and haughty scorner is his name, who dealeth in proud wrath.

²⁴Ang palalo at mapagmataas na tao, manglilibak ang kaniyang pangalan, siya'y gumagawa sa kahambugan ng kapalaluan.

²⁵The desire of the slothful killeth him; for his hands refuse to labour.

²⁵Ang nasa ng tamad ay pumapatay sa kaniya; sapagka't tumatanggi ang kaniyang mga kamay sa paggawa.

²⁶He coveteth greedily all the day long: but the righteous giveth and spareth not.

²⁶May nagiimbot sa kasakiman buong araw: nguni't ang matuwid ay nagbibigay at hindi nagkakait.

²⁷The sacrifice of the wicked is abomination: how much more, when he bringeth it with a wicked mind?

²⁷Ang hain ng masama ay karumaldumal: gaano pa nga, pagka kaniyang dinadala na may masamang isip!

²⁸A false witness shall perish: but the man that heareth speaketh constantly.

²⁸Ang sinungaling na saksi ay mamamatay: nguni't ang taong nakikinig ay magsasalita upang mamalagi.

²⁹A wicked man hardeneth his face: but as for the upright, he directeth his way.

²⁹Ang masamang tao ay nagmamatigas ng kaniyang mukha; nguni't tungkol sa taong matuwid, nagaayos ng kaniyang mga lakad.

³⁰There is no wisdom nor understanding nor counsel against the LORD.

³⁰Walang karunungan, o kaunawaan man, O payo man laban sa Panginoon.

³¹The horse is prepared against the day of battle: but safety is of the LORD.

³¹Ang kabayo ay handa laban sa kaarawan ng pagbabaka: nguni't ang pagtatagumpay ay sa Panginoon.