¹My son, if thou be surety for thy friend, if thou hast stricken thy hand with a stranger,

¹Anak ko, kung ikaw ay naging mananagot sa iyong kapuwa, kung iyong ikinamay ang iyong kamay sa di kilala,

²Thou art snared with the words of thy mouth, thou art taken with the words of thy mouth.

²Ikaw ay nasilo ng mga salita ng iyong bibig, ikaw ay nahuli ng mga salita ng iyong bibig.

³Do this now, my son, and deliver thyself, when thou art come into the hand of thy friend; go, humble thyself, and make sure thy friend.

³Gawin mo ito ngayon, anak ko, at lumigtas ka, yamang ikaw ay nahulog sa kamay ng iyong kapuwa: yumaon ka, magpakababa ka, at mangayupapa ka sa iyong kapuwa.

⁴Give not sleep to thine eyes, nor slumber to thine eyelids.

⁴Huwag mong bigyan ng tulog ang iyong mga mata. O magpaidlip man sa iyong mga talukap-mata.

⁵Deliver thyself as a roe from the hand of the hunter, and as a bird from the hand of the fowler.

⁵Lumigtas ka na parang usa sa kamay ng mangangaso, at parang ibon sa kamay ng mamimitag.

⁶Go to the ant, thou sluggard; consider her ways, and be wise:

⁶Pumaroon ka sa langgam, ikaw na tamad; masdan mo ang kaniyang mga lakad at magpakapantas ka:

⁷Which having no guide, overseer, or ruler,

⁷Na bagaman walang pangulo, tagapamahala, o pinuno,

⁸Provideth her meat in the summer, and gathereth her food in the harvest.

⁸Naghahanda ng kaniyang pagkain sa taginit, at pinipisan ang kaniyang pagkain sa pagaani.

⁹How long wilt thou sleep, O sluggard? when wilt thou arise out of thy sleep?

⁹Hanggang kailan matutulog ka, Oh tamad? Kailan ka babangon sa iyong pagkakatulog?

¹⁰Yet a little sleep, a little slumber, a little folding of the hands to sleep:

¹⁰Kaunti pang pagkakatulog, kaunti pang pagkaidlip, kaunti pang paghahalukipkip ng mga kamay upang matulog:

¹¹So shall thy poverty come as one that travelleth, and thy want as an armed man.

¹¹Sa gayo'y ang iyong karalitaan ay darating na parang magnanakaw, at ang iyong kasalatan na parang lalaking may sandata.

¹²A naughty person, a wicked man, walketh with a froward mouth.

¹²Taong walang kabuluhan, taong masama, ay siya na lumalakad na may masamang bibig;

¹³He winketh with his eyes, he speaketh with his feet, he teacheth with his fingers;

¹³Na kumikindat ng kaniyang mga mata, na nagsasalita ng kaniyang mga paa, na nagsasalita ng kaniyang mga daliri;

¹⁴Frowardness is in his heart, he deviseth mischief continually; he soweth discord.

¹⁴Pagdaraya ay nasa kaniyang puso, siya'y laging kumakatha ng kasamaan; siya'y naghahasik ng pagtatalo.

¹⁵Therefore shall his calamity come suddenly; suddenly shall he be broken without remedy.

¹⁵Kaya't darating na bigla ang kaniyang kasakunaan; sa kabiglaanan ay mababasag siya, at walang kagamutan.

¹⁶These six things doth the LORD hate: yea, seven are an abomination unto him:

¹⁶May anim na bagay na ipinagtatanim ng Panginoon; Oo, pito na mga kasuklamsuklam sa kaniya:

¹⁷A proud look, a lying tongue, and hands that shed innocent blood,

¹⁷Mga palalong mata, sinungaling na dila, at mga kamay na nagbububo ng walang salang dugo;

¹⁸An heart that deviseth wicked imaginations, feet that be swift in running to mischief,

¹⁸Puso na kumakatha ng mga masamang akala, mga paa na matulin sa pagtakbo sa kasamaan;

¹⁹A false witness that speaketh lies, and he that soweth discord among brethren.

¹⁹Sinungaling na saksi na nagsasalita ng kabulaanan, at ang naghahasik ng pagtatalo sa gitna ng magkakapatid.

²⁰My son, keep thy father's commandment, and forsake not the law of thy mother:

²⁰Anak ko, ingatan mo ang utos ng iyong ama, at huwag mong kalimutan ang kautusan ng iyong ina:

²¹Bind them continually upon thine heart, and tie them about thy neck.

²¹Ikintal mong lagi sa iyong puso, itali mo sa iyong leeg.

²²When thou goest, it shall lead thee; when thou sleepest, it shall keep thee; and when thou awakest, it shall talk with thee.

²²Pagka ikaw ay lumalakad, papatnubay sa iyo; pagka ikaw ay natutulog, babantay sa iyo; at pagka ikaw ay gumigising, makikipagusap sa iyo.

²³For the commandment is a lamp; and the law is light; and reproofs of instruction are the way of life:

²³Sapagka't ang utos ay tanglaw; at ang kautusan ay liwanag; at ang mga saway na turo ay daan ng buhay:

²⁴To keep thee from the evil woman, from the flattery of the tongue of a strange woman.

²⁴Upang ingatan ka sa masamang babae, Sa tabil ng dila ng di kilala.

²⁵Lust not after her beauty in thine heart; neither let her take thee with her eyelids.

²⁵Huwag mong pitahin ang kaniyang kagandahan sa iyong puso; at huwag ka mang hulihin niya ng kaniyang mga talukap-mata.

²⁶For by means of a whorish woman a man is brought to a piece of bread: and the adultress will hunt for the precious life.

²⁶Sapagka't dahil sa isang masamang babae ay walang naiiwan sa lalake kundi isang putol na tinapay: at hinuhuli ng mangangalunya ang mahalagang buhay.

²⁷Can a man take fire in his bosom, and his clothes not be burned?

²⁷Makakukuha ba ng apoy ang tao sa kaniyang sinapupunan, at hindi masusunog ang kaniyang mga suot?

²⁸Can one go upon hot coals, and his feet not be burned?

²⁸O makalalakad ba ang sinoman sa mga mainit na baga, at ang kaniyang mga paa ay hindi mapapaso?

²⁹So he that goeth in to his neighbour's wife; whosoever toucheth her shall not be innocent.

²⁹Gayon ang sumisiping sa asawa ng kaniyang kapuwa; sinomang humipo ay hindi maaaring di parusahan.

³⁰Men do not despise a thief, if he steal to satisfy his soul when he is hungry;

³⁰Hindi hinahamak ng mga tao ang magnanakaw kung siya'y nagnanakaw, upang busugin siya pagka siya'y gutom:

³¹But if he be found, he shall restore sevenfold; he shall give all the substance of his house.

³¹Nguni't kung siya'y masumpungan, isasauli niyang makapito; kaniyang ibibigay ang lahat na laman ng kaniyang bahay.

³²But whoso committeth adultery with a woman lacketh understanding: he that doeth it destroyeth his own soul.

³²Siyang nagkakamit ng pangangalunya sa isang babae ay walang bait: ang gumagawa niyaon ay nagpapahamak sa kaniyang sariling kaluluwa.

³³A wound and dishonour shall he get; and his reproach shall not be wiped away.

³³Mga sugat at kasiraang puri ang tatamuhin niya; at ang kaniyang kapintasan ay hindi mapapawi.

³⁴For jealousy is the rage of a man: therefore he will not spare in the day of vengeance.

³⁴Sapagka't ang paninibugho ay pagiinit ng tao; at hindi siya magpapatawad sa kaarawan ng panghihiganti.

³⁵He will not regard any ransom; neither will he rest content, though thou givest many gifts.

³⁵Hindi niya pakukundanganan ang anomang tubos; ni magpapahinga man siyang tuwa, bagaman ikaw ay magbigay ng maraming suhol.