King James Version

Tagalog 1905

Psalms

88

1O lord God of my salvation, I have cried day and night before thee:
1Oh Panginoon, na Dios ng aking kaligtasan, ako'y dumaing araw at gabi sa harap mo:
2Let my prayer come before thee: incline thine ear unto my cry;
2Masok ang aking dalangin sa iyong harapan: ikiling mo ang iyong pakinig sa aking daing:
3For my soul is full of troubles: and my life draweth nigh unto the grave.
3Sapagka't ang aking kaluluwa ay lipos ng mga kabagabagan, at ang aking buhay ay nalalapit sa Sheol,
4I am counted with them that go down into the pit: I am as a man that hath no strength:
4Ako'y nabilang sa kanila na nagsisibaba sa hukay; ako'y parang taong walang lakas:
5Free among the dead, like the slain that lie in the grave, whom thou rememberest no more: and they are cut off from thy hand.
5Nakahagis sa gitna ng mga patay, gaya ng napatay na nakahiga sa libingan, na hindi mo na inaalaala; at sila'y mangahiwalay sa iyong kamay.
6Thou hast laid me in the lowest pit, in darkness, in the deeps.
6Iyong inilapag ako sa pinakamalalim na hukay, sa mga madilim na dako, sa mga kalaliman.
7Thy wrath lieth hard upon me, and thou hast afflicted me with all thy waves. Selah.
7Lubhang idinidiin ako ng iyong poot, at iyong pinighati ako ng lahat mong mga alon. (Selah)
8Thou hast put away mine acquaintance far from me; thou hast made me an abomination unto them: I am shut up, and I cannot come forth.
8Iyong inilayo sa akin ang kakilala ko; iyong ginawa akong kasuklamsuklam sa kanila: ako'y nakulong at hindi ako makalabas,
9Mine eye mourneth by reason of affliction: LORD, I have called daily upon thee, I have stretched out my hands unto thee.
9Ang mata ko'y nangangalumata dahil sa kadalamhatian: ako'y tumawag araw-araw sa iyo, Oh Panginoon, aking iginawad ang mga kamay ko sa iyo.
10Wilt thou shew wonders to the dead? shall the dead arise and praise thee? Selah.
10Magpapakita ka ba ng mga kababalaghan sa mga patay? Sila bang mga patay ay magsisibangon, at magsisipuri sa iyo? (Selah)
11Shall thy lovingkindness be declared in the grave? or thy faithfulness in destruction?
11Ang iyo bang kagandahang-loob ay ipahahayag sa libingan? O ang iyong pagtatapat sa kagibaan?
12Shall thy wonders be known in the dark? and thy righteousness in the land of forgetfulness?
12Malalaman ba ang mga kababalaghan mo sa dilim? At ang katuwiran mo sa lupain ng pagkalimot?
13But unto thee have I cried, O LORD; and in the morning shall my prayer prevent thee.
13Nguni't sa iyo, Oh Panginoon, dumaing ako, at sa kinaumagahan ay darating ang dalangin ko sa harap mo.
14LORD, why castest thou off my soul? why hidest thou thy face from me?
14Panginoon, bakit mo itinatakuwil ang kaluluwa ko? Bakit mo ikinukubli ang iyong mukha sa akin?
15I am afflicted and ready to die from my youth up: while I suffer thy terrors I am distracted.
15Ako'y nadadalamhati, at handang mamatay mula sa aking kabataan: habang aking tinitiis ang iyong mga kakilakilabot na bagay ay nakakalingat ako.
16Thy fierce wrath goeth over me; thy terrors have cut me off.
16Ang iyong mabangis na poot ay dumaan sa akin; inihiwalay ako ng iyong mga kakilakilabot na bagay.
17They came round about me daily like water; they compassed me about together.
17Kanilang kinulong ako na parang tubig buong araw; kinubkob ako nilang magkakasama.
18Lover and friend hast thou put far from me, and mine acquaintance into darkness.
18Mangliligaw at kaibigan ay inilayo mo sa akin, at ang aking kakilala ay sa dilim.