¹And yet, I pray thee, O Job, Hear my speech and [to] all my words give ear.

¹Bisan pa niana, Job, ipakilooy ko kanimo, pamatia ang akong pakigpulong, Ug patalinghugi ang tanan ko nga mga pulong.

²Lo, I pray thee, I have opened my mouth, My tongue hath spoken in the palate.

²Tan-awa karon, gibuka ko ang akong baba; Ang akong dila nagsulti sa sulod sa akong baba.

³Of the uprightness of my heart [are] my sayings, And knowledge have my lips clearly spoken.

³Ang akong mga pulong magasaysay sa katul-id sa akong kasingkasing; Ug kadtong nasayran sa akong mga ngabil, igasulti nila sa kinasingkasing.

⁴The Spirit of God hath made me, And the breath of the Mighty doth quicken me.

⁴Ang Espiritu sa Dios nagbuhat kanako, Ug ang gininhawa sa Makagagahum nagahatag kanako ug kinabuhi.

⁵If thou art able — answer me, Set in array before me — station thyself.

⁵Kong ikaw makahimo, tumubag ka kanako; Andama ang imong igsusulti sa akong atubangan, tumindog ka.

⁶Lo, I [am], according to thy word, for God, From the clay I — I also, have been formed.

⁶Ania karon, ako sama kanimo sa atubangan sa Dios: Ako usab gibuhat gikan sa yutang kolonon.

⁷Lo, my terror doth not frighten thee, And my burden on thee is not heavy.

⁷Ania karon, ang akong pagkamakalilisang dili makapahadlok kanimo, Ni ang akong lulan magmabug-at kanimo.

⁸Surely — thou hast said in mine ears, And the sounds of words I hear:

⁸Sa pagkamatuod nadunggan ko ang imong mga sulti, Ug nabatian ko ang tingog sa imong mga pulong nga nagaingon:

⁹`Pure [am] I, without transgression, Innocent [am] I, and I have no iniquity.

⁹Ako mahinlo, walay kalapasan; Ako inocente, ni may kadautan dinhi kanako:

¹⁰Lo, occasions against me He doth find, He doth reckon me for an enemy to Him,

¹⁰Ania karon, siya nakakaplag ug mga higayon batok kanako, Giisip niya ako nga iyang kaaway;

¹¹He doth put in the stocks my feet, He doth watch all my paths.`

¹¹Gibutang niya ang akong mga tiil sa mga sepohan, Gitiman-an niya ang akong mga alagianan.

¹²Lo, [in] this thou hast not been righteous, I answer thee, that greater is God than man.

¹²Ania karon, tubagon ko ikaw, nga niini ikaw dili matarung; Kay ang Dios labing daku kay sa tawo.

¹³Wherefore against Him hast thou striven, When [for] all His matters He answereth not?

¹³Ngano nga ikaw makigbisug batok kaniya, Sanglit wala man niya timan-i ang tanan niyang butang?

¹⁴For once doth God speak, and twice, (He doth not behold it.)

¹⁴Kay sa makausa nagasulti ang Dios, Oo, sa makaduha, bisan ang tawo wala magatagad niana.

¹⁵In a dream — a vision of night, In the falling of deep sleep on men, In slumberings on a bed.

¹⁵Pinaagi sa usa ka damgo, sa usa ka panan-awon sa gabii, Sa diha nga ang halalum nga paghinanok anaa sa mga katawohan. Sa pagkatulog diha sa ilang mga higdaanan;

¹⁶Then He uncovereth the ear of men, And for their instruction sealeth:

¹⁶Unya iyang gibuksan ang mga igdulungog sa mga katawohan, Ug tak-uman ang ilang pahamatngon

¹⁷To turn aside man [from] doing, And pride from man He concealeth.

¹⁷Aron isalikway niya ang tawo gikan sa iyang tuyo, Ug katagoan niya ang garbo gikan sa tawo;

¹⁸He keepeth back his soul from corruption, And his life from passing away by a dart.

¹⁸Gipugngan niya ang iyang kalag gikan sa gahong, Ug ang iyang kinabuhi gikan sa kamatayon pinaagi sa pinuti.

¹⁹And he hath been reproved With pain on his bed, And the strife of his bones [is] enduring.

¹⁹Siya gicastigo usab pinaagi sa sakit diha sa ibabaw sa iyang higdaanan, Ug sa kanunay nga pakig-away sa iyang kabukogan;

²⁰And his life hath nauseated bread, And his soul desirable food.

²⁰Busa ang iyang kinabuhi lulud-on sa tinapay, Ug ang iyang kalag sa kalan-on nga labing lamian.

²¹His flesh is consumed from being seen, And high are his bones, they were not seen!

²¹Ang iyang unod naut-ut na nga dili na makita; Ug ang iyang kabukogan nga kaniadto dili makita nanikil.

²²And draw near to the pit doth his soul, And his life to those causing death.

²²Oo, ang iyang kalag nagakahaduol ngadto sa gahong, Ug ang iyang kinabuhi ngadto sa mga manlalaglag.

²³If there is by him a messenger, An interpreter — one of a thousand, To declare for man his uprightness:

²³Kong kaniya anaay usa ka manolonda, Usa ka maghuhubad, usa sa matag-usa ka libo, Sa pagpadayag sa tawo kong unsa ang matarung alang kaniya;

²⁴Then He doth favour him and saith, `Ransom him from going down to the pit, I have found an atonement.`

²⁴Nan mapuanguron ang Dios kaniya, ug magaingon: Luwasa siya gikan sa kahulogon sa gahong, Ako nakakaplag ug usa ka lukat.

²⁵Fresher [is] his flesh than a child`s, He returneth to the days of his youth.

²⁵Ang iyang unod mabag-o labi kay sa unod sa bata: Siya mahabalik sa mga adlaw sa iyang pagkabatan-on.

²⁶He maketh supplication unto God, And He accepteth him. And he seeth His face with shouting, And He returneth to man His righteousness.

²⁶Siya magaampo sa Dios, ug siya mahimuot kaniya, Busa magasud-ong siya sa iyang nawong sa kalipay: Ug igauli niya sa tawo ang iyang pagkamatarung.

²⁷He looketh on men, and saith, `I sinned, And uprightness I have perverted, And it hath not been profitable to me.

²⁷Siya magaawit sa atubangan sa mga tawo, ug mag-ingon: Ako nakasala, ug gibalit-ad ko ang matarung, Ug kana wala magpulos kanako:

²⁸He hath ransomed my soul From going over into the pit, And my life on the light looketh.`

²⁸Iyang giluwas ang akong kalag gikan sa kahulogon sa gahong, Ug ang akong kinabuhi makakita sa kahayag.

²⁹Lo, all these doth God work, Twice — thrice with man,

²⁹Ania karon, kining tanan nga mga butanga pagabuhaton sa Dios, Sa makaduha, oo, sa makatolo, sa usa ka tawo,

³⁰To bring back his soul from the pit, To be enlightened with the light of the living.

³⁰Aron sa pagpahauli sa iyang kalag gikan sa gahong, Aron siya kadan-agan sa kahayag sa mga buhi.

³¹Attend, O Job, hearken to me, Keep silent, and I — I do speak.

³¹Timan-i pag-ayo, Oh Job, patalinghugi ako: Humilum ka, ug ako mosulti.

³²If there are words — answer me, Speak, for I have a desire to justify thee.

³²Kong anaay imong igsusulti tubaga ako: Sumulti ka, kay buot ako magpakamatarung kanimo.

³³If there are not — hearken thou to me, Keep silent, and I teach thee wisdom.

³³Kong dili, magpatalinghug ka kanako: Humilum ka, ug tudloan ko ikaw sa kaalam.