¹If, then, any exhortation [is] in Christ, if any comfort of love, if any fellowship of spirit, if any bowels and mercies,

¹Busa, kong adunay pagtambag diha kang Cristo, kong adunay paglipay sa paghigugma, kong adunay pagpakig-ambit sa Espiritu, kong adunay, malo-mong mga kalooy ug pagbati,

²fulfil ye my joy, that ye may mind the same thing — having the same love — of one soul — minding the one thing,

²Pun-a ninyo ang akong kalipay, nga managhiusa kamo sa hunahuna, nga managbaton sa sama nga gugma, nga managhiusa sa usa ka kalag, nga may usa ka hunahuna.

³nothing in rivalry or vain-glory, but in humility of mind one another counting more excellent than yourselves —

³Nga dili kamo magbuhat bisan unsa pinaagi sa pagkabahinbahin kun pinaagi sa pagpagarbo nga walay pulos, kondili sa pagpaubos sa hunahuna, nga ang tagsatagsa magaisip unta sa uban nga labing maayo kay sa iyang kaugaiingon;

⁴each not to your own look ye, but each also to the things of others.

⁴Nga ang usa ug usa kaninyo dili magtagad sa iyang kaugalingong mga butang, kondili ang tagsatagsa kaninyo sa mga butang sa uban usab.

⁵For, let this mind be in you that [is] also in Christ Jesus,

⁵Batoni ninyo kini nga hunahuna nga diha usab kang Cristo Jesus.

⁶who, being in the form of God, thought [it] not robbery to be equal to God,

⁶Nga, sa nagalungtad sa kinaiya sa Dios, wala mag-isip sa iyang pagkasama sa Dios ingon nga usa ka butang nga pagaagawon,

⁷but did empty himself, the form of a servant having taken, in the likeness of men having been made,

⁷Kondili naghukas siya sa iyang kaugalingon, nga misul-ob sa dagway sa usa ka ulipon nga gihimo sama sa mga tawo;

⁸and in fashion having been found as a man, he humbled himself, having become obedient unto death — death even of a cross,

⁸Ug sa hingkit-an siya sa dagway sa usa ka tawo, nagpaubos siya sa iyang kaugalingon, nga nahimo nga masinug-tanon bisan hangtud sa kamatayon, oo, sa kamatayon sa cruz.

⁹wherefore, also, God did highly exalt him, and gave to him a name that [is] above every name,

⁹Tungod niini usab gibayaw siya sa Dios sa kahitas-an, ug gihatag kaniya ang ngalan nga labaw sa tanang mga ngalan;

¹⁰that in the name of Jesus every knee may bow — of heavenlies, and earthlies, and what are under the earth —

¹⁰Aron nga tungod sa ngalan ni Jesus, ang tanang tuhod mangapiko, sa mga butang sa langit ug sa mga butang sa yuta, ug sa mga butang sa ilalum sa yuta,

¹¹and every tongue may confess that Jesus Christ [is] Lord, to the glory of God the Father.

¹¹Ug aron ang tanang dila manag-sugid nga si Jesucristo mao ang Ginoo, alang sa himaya sa Dios nga Amahan.

¹²So that, my beloved, as ye always obey, not as in my presence only, but now much more in my absence, with fear and trembling your own salvation work out,

¹²Busa, mga hinigugma ko, maingon nga kamo nagmasinugtanon sa kanunay, dili kay sa akong atubangan lamang, kondili labi pa gayud sa panahon nga wala ako kaninyo, singkamotan ninyo nga mamunga ang inyong kaluwasan uban ang kahadlok ug pagkurog;

¹³for God it is who is working in you both to will and to work for His good pleasure.

¹³Kay ang Dios mao ang nagabuhat diha kaninyo sa pagbuot ug sa pagbuhat usab, alang sa iyang maayong kahimut-an.

¹⁴All things do without murmurings and reasonings,

¹⁴Buhata ninyo ang tanang mga butang sa walay mga pagbagulbol ug mga pupangutana.

¹⁵that ye may become blameless and harmless, children of God, unblemished in the midst of a generation crooked and perverse, among whom ye do appear as luminaries in the world,

¹⁵Aron kamo dili-mabadlonganon ug dili-mapasipad-anon, mga anak sa Dios nga walay ikasaway sa taliwala sa usa ka kaliwatan nga baliko ug banyaga, nga sa taliwala nila makita kamo ingon nga mga kahayag sa kalibutan,

¹⁶the word of life holding forth, for rejoicing to me in regard to a day of Christ, that not in vain did I run, nor in vain did I labour;

¹⁶Nga nagapatugbaw sa pulong sa kinabuhi; aron ako makabaton ug hinungdan sa paghimaya sa adlaw ni Cristo, nga diay ako wala magdalagan nga walay kapuslanan, bisan maghago nga walay kapuslanan.

¹⁷but if also I am poured forth upon the sacrifice and service of your faith, I rejoice and joy with you all,

¹⁷Oo, ug kong ako nga itanyag sa ibabaw sa halad ug pag-alagad sa inyong pagtoo, malipay ako, ug malipay uban kaninyong tanan.

¹⁸because of this do ye also rejoice and joy with me.

¹⁸Ug sa maong pagkaagi, managlipay usab kamo, ug managlipay uban kanako.

¹⁹And I hope, in the Lord Jesus, Timotheus to send quickly to you, that I also may be of good spirit, having known the things concerning you,

¹⁹Apan milaum ako sa Ginoong Jesus sa pagsugo kaninyo sa madali kang Timoteo, aron usab ako magmalipayon sa masayud ako sa inyong kahimtang.

²⁰for I have no one like-minded, who sincerely for the things concerning you will care,

²⁰Kay ako walay tawo nga sama sa pagbati, nga magakaawa sa tinuod gayud sa inyong kahimtang.

²¹for the whole seek their own things, not the things of the Christ Jesus,

²¹Kay silang tanan nagapangita sa ilang kaugalingon, dili sa mga butang ni Jesucristo.

²²and the proof of him ye know, that as a child [serveth] a father, with me he did serve in regard to the good news;

²²Apan naila ninyo ang pagsulay kaniya, nga, sama sa usa ka bata nga nagaalagad sa amahan, mao usab siya nagaalagad uban kanako sa buhat sa Maayong Balita.

²³him, indeed, therefore, I hope to send, when I may see through the things concerning me — immediately;

²³Busa nagalaum ako sa pagsugo kaniya nganha kaninyo sa labing madali nga makita ko kong unsa ang mahitabo kanako;

²⁴and I trust in the Lord that I myself also shall quickly come.

²⁴Apan nagasalig ako sa Ginoo nga ako makaanha usab sa dili madugay.

²⁵And I thought [it] necessary Epaphroditus — my brother, and fellow-workman, and fellow-soldier, and your apostle and servant to my need — to send unto you,

²⁵Apan giisip ko nga kinahanglan ang pagpadala nganha kaninyo kang Epafrodito, akong igsoon ug isigkamagbubuhat ug isigkasundalo, ug inyong sulogoon ug ministro sa akong mga kinahanglan.

²⁶seeing he was longing after you all, and in heaviness, because ye heard that he ailed,

²⁶Sanglit siya naghandum kaninyong tanan, ug nagkaguol pag-ayo tungod kay kamo nakadungog nga siya nagmasakiton;

²⁷for he also ailed nigh to death, but God did deal kindly with him, and not with him only, but also with me, that sorrow upon sorrow I might not have.

²⁷Kay sa pagkamatuod, nagmasakiton siya nga haduol sa kamatayon, apan ang Dios nalooy kaniya, ug dili lamang kaniya kondili kanako usab, ug aron dili moabut kanako sa masubsub ang kasubo.

²⁸The more eagerly, therefore, I did send him, that having seen him again ye may rejoice, and I may be the less sorrowful;

²⁸Busa sa dakung pagsingkamot gipaanha ko siya, aron sa pagkakita ninyo kaniya, mangalipay kamo, ug ako usab makunhoran sa akong pagsubo.

²⁹receive him, therefore, in the Lord, with all joy, and hold such in honour,

²⁹Busa dawata ninyo siya nga sa Ginoo uban ang tanang kalipay, ug pasidunggi siya sa gihapon.

³⁰because on account of the work of the Christ he drew near to death, having hazarded the life that he might fill up your deficiency of service unto me.

³⁰Kay tungod sa buhat ni Cristo diriyut siya mamatay, nga giunong niya sa kamatayon ang iyang kinabuhi aron lamang sa pagdugang sa mga nakulang ninyo sa inyong pag-alagad kanako.