¹A wise son — the instruction of a father, And a scorner — he hath not heard rebuke.

¹Ang usa ka manggialamon nga anak mamati sa pahamatngon sa iyang amahan; Apan ang usa ka mayubiton dili mamati sa pagbadlong.

²From the fruit of the mouth a man eateth good, And the soul of the treacherous — violence.

²Ang tawo magakaon ug maayo pinaagi sa bunga sa iyang baba; Apan ang kalag sa maluibon magakaon sa pagpanlupig.

³Whoso is keeping his mouth, is keeping his soul, Whoso is opening wide his lips — ruin to him!

³Kadtong nagabantay sa iyang baba nagamatngon sa iyang kinabuhi; Apan kadtong nagawalis sa halapad gayud sa iyang mga ngabil adunay kadautan.

⁴The soul of the slothful is desiring, and hath not. And the soul of the diligent is made fat.

⁴Ang kalag sa tapulan nagatinguha, ug siya walay bisan unsa; Apan ang kalag sa makugihon mahimong matambok,

⁵A false word the righteous hateth, And the wicked causeth abhorrence, and is confounded.

⁵Ang usa ka tawo nga matarung magadumot sa pagpamakak; Apan ang usa ka dautang tawo makaluod, ug modangat sa kaulawon.

⁶Righteousness keepeth him who is perfect in the way, And wickedness overthroweth a sin offering.

⁶Ang pagkamatarung nagabantay niadtong matul-id sa iyang dalan; Apan ang kadautan mopukan sa makasasala.

⁷There is who is making himself rich, and hath nothing, Who is making himself poor, and wealth [is] abundant.

⁷Adunay magapakadato sa iyang kaugalingon, apan siya walay bisan unsa; Adunay magapakakabus sa iyang kaugalingon, apan siya may dakung katigayonan.

⁸The ransom of a man`s life [are] his riches, And the poor hath not heard rebuke.

⁸Ang lukat sa usa ka tawo sa iyang kinabuhi mao ang iyang mga bahandi; Apan ang kabus dili mamati sa bisan unsay paghulga.

⁹The light of the righteous rejoiceth, And the lamp of the wicked is extinguished.

⁹Ang kahayag sa matarung malipayon; Apan ang lamparahan sa dautan pagapalongon.

¹⁰A vain man through pride causeth debate, And with the counselled [is] wisdom.

¹⁰Tungod sa pagkamapahitas-on modangat lamang ang panagkabingkil; Apan sa maayong tinambagan mao ang kaalam.

¹¹Wealth from vanity becometh little, And whoso is gathering by the hand becometh great.

¹¹Ang katigayonan nga maani sa kakawangan magakahanaw; Apan kadtong nagatigum pinaagi sa pagpamoo adunay kauswagan.

¹²Hope prolonged is making the heart sick, And a tree of life [is] the coming desire.

¹²Ang paglaum nga makulangan makapadaut sa kasingkasing; Apan kong ang tinguha modangat, kana mao ang usa ka kahoy sa kinabuhi.

¹³Whoso is despising the Word is destroyed for it, And whoso is fearing the Command is repayed.

¹³Bisan kinsa nga magatamay sa pulong magadala ug kadaut sa iyang kaugalingon; Apan kadtong mahadlok sa kasugoan pagabalusan.

¹⁴The law of the wise [is] a fountain of life, To turn aside from snares of death.

¹⁴Ang balaod sa manggialamon maoy usa ka tuburan sa kinabuhi, Aron nga ang usa makalikay gikan sa mga lit-ag sa kamatayon.

¹⁵Good understanding giveth grace, And the way of the treacherous [is] hard.

¹⁵Ang maayong pagsabut mohatag ug kalooy; Apan ang dalan sa malapason maoy malisud.

¹⁶Every prudent one dealeth with knowledge, And a fool spreadeth out folly.

¹⁶Ang tagsatagsa ka buotan nga tawo magabuhat uban sa kahibalo; Apan ang buang magapagarbo sa iyang binuang.

¹⁷A wicked messenger falleth into evil, And a faithful ambassador is healing.

¹⁷Ang usa ka dautan nga sinugo mahulog ngadto sa kadaut; Apan ang usa ka matinumanon nga sinaligan maoy makaayo.

¹⁸Whoso is refusing instruction — poverty and shame, And whoso is observing reproof is honoured.

¹⁸Ang kawalad-on ug kaulaw modangat kaniya nga magadumili sa pagsaway; Apan kadtong manumbaling sa pagbadlong pagapasidunggan.

¹⁹A desire accomplished is sweet to the soul, And an abomination to fools [is]: Turn from evil.

¹⁹Ang tinguha nga natuman maoy katam-is sa kalag; Apan maoy usa ka dulumtanan sa mga buang ang pagbiya gikan sa dautan.

²⁰Whoso is walking with wise men is wise, And a companion of fools suffereth evil.

²⁰Lakat uban sa tawong manggialamon, ug ikaw mahimong manggialamon; Apan ang kauban sa mga buang magaantus tungod niana.

²¹Evil pursueth sinners, And good recompenseth the righteous.

²¹Ang dautan nagalutos sa mga makasasala; Apan ang matarung pagabalusan uban sa maayo.

²²A good man causeth sons` sons to inherit, And laid up for the righteous [is] the sinner`s wealth.

²²Ang usa ka maayong tawo magabilin ug usa ka panulondon alang sa mga anak sa iyang mga anak; Ug ang katigayonan sa mga makasasala gitigum alang sa mga matarung.

²³Abundance of food — the tillage of the poor, And substance is consumed without judgment.

²³Daghan ang makaon diha sa binaulan nga yuta sa kabus; Apan adunay pagalaglagon tungod sa pagkawalay-justicia.

²⁴Whoso is sparing his rod is hating his son, And whoso is loving him hath hastened him chastisement.

²⁴Kadtong nagahawid sa iyang bunal nagadumot sa iyang anak; Apan kadtong nahagugma kaniya magacastigo kaniya sa matag-panahon.

²⁵The righteous is eating to the satiety of his soul, And the belly of the wicked lacketh!

²⁵Ang matarung magakaon aron sa pagpabusog sa iyang kalag; Apan ang tiyan sa mga dautan pagagutomon.