¹To the Overseer. — A Psalm by David. Jehovah, Thou hast searched me, and knowest.

¹Oh Jehova, ikaw nakasusi kanako, ug nahibalo kanako .

²Thou — Thou hast known my sitting down, And my rising up, Thou hast attended to my thoughts from afar.

²Ikaw nahibalo sa akong paglingkod ug sa akong pagtindog; Ikaw nakasabut sa akong hunahuna bisan sa halayo.

³My path and my couch Thou hast fanned, And [with] all my ways hast been acquainted.

³Ikaw nagasusi sa akong alagianan ug sa akong paghigda, Ug ikaw nahibalo sa tanan ko nga mga dalan.

⁴For there is not a word in my tongue, Lo, O Jehovah, Thou hast known it all!

⁴Kay walay mausa ka pulong sa akong dila, Kondili, Oh Jehova, ania karon, ang tanan hibaloan nimo.

⁵Behind and before Thou hast besieged me, And Thou dost place on me Thy hand.

⁵Sa likod ug sa atubangan gibantayan mo ako, Ug kanako gitapion mo ang imong kamot.

⁶Knowledge too wonderful for me, It hath been set on high, I am not able for it.

⁶Alang kanako katingalahan kining kinaadmana; Kini hataas, dili ako makakab-ut niini.

⁷Whither do I go from Thy Spirit? And whither from Thy face do I flee?

⁷Asa ba ako paingon gikan sa imong Espiritu? Kun asa ba ako mokalagiw gikan sa imong presencia?

⁸If I ascend the heavens — there Thou [art], And spread out a couch in Sheol, lo, Thee!

⁸Kong mosaka ako ngadto sa langit, didto atua ikaw: Kong sa Sheol pagabuhaton ko ang akong higdaanan, ania karon, didto atua ikaw.

⁹I take the wings of morning, I dwell in the uttermost part of the sea,

⁹Kong itaud ko ang mga pako sa kaadlawon, Ug magapuyo sa labing mga kinatumyang dapit sa dagat;

¹⁰Also there Thy hand doth lead me, And Thy right hand doth hold me.

¹⁰Bisan pa didto magamando ang imong kamot kanako, Ug ang imong toong kamot magagunit kanako.

¹¹And I say, `Surely darkness bruiseth me, Then night [is] light to me.

¹¹Kong moingon ako: Sa pagkamatuod, ang kangitngit motikyup kanako. Ug ang kahayag nga nagalibut kanako mahimong gabii;

¹²Also darkness hideth not from Thee, And night as day shineth, as [is] darkness so [is] light.

¹²Bisan ngani ang kangitngit dili makatago gikan kanimo, Kondili ang kagabhion mohayag ingon sa kasanag sa adlaw: Kanimo ang kangitngit ug ang kahayag managsama lamang.

¹³For Thou — Thou hast possessed my reins, Thou dost cover me in my mother`s belly.

¹³Kay ikaw ang nag-umol sa akong mga sulod nga bahin: Sa tagoangkan sa akong inahan, imong gitabonan ako.

¹⁴I confess Thee, because that [with] wonders I have been distinguished. Wonderful [are] Thy works, And my soul is knowing [it] well.

¹⁴Mohatag ako ug mga pasalamat kanimo; tungod kay makalilisang ug kahibulongan uyamut ang pagbuhat kanako: Kahibulongan man ang imong mga buhat; Ug kini hibaloan kaayo sa akong kalag.

¹⁵My substance was not hid from Thee, When I was made in secret, Curiously wrought in the lower part of earth.

¹⁵Ang akong lawas wala hisalipdi gikan kanimo, Sa diha nga sa tago gibuhat ako, Ug sa pagbuhat nga kahibulongan didto sa mga dapit nga labing ubos sa yuta.

¹⁶Mine unformed substance Thine eyes saw, And on Thy book all of them are written, The days they were formed — And not one among them.

¹⁶Sa wala pa mahingpit ang lawas ko, nakita na sa imong mga mata; Ug diha sa imong basahon nahasulat na ang tanan, Bisan pa ngani ang mga adlaw nga natudlo alang kanako , Sa diha nga wala pay miabut kanila.

¹⁷And to me how precious have been Thy thoughts, O God, how great hath been their sum!

¹⁷Pagkabililhon usab sa imong mga hunahuna alang kanako, Oh Dios! Pagkadaku sa hilabihan ang gidaghanon nila!

¹⁸I recount them! than the sand they are more, I have waked, and I am still with Thee.

¹⁸Kong isipon ko sila labing daghan pa sila kay sa gidaghanon sa balas: Sa akong paghimata, ako anaa gihapon kanimo.

¹⁹Dost Thou slay, O God, the wicked? Then, men of blood, turn aside from me!

¹⁹Sa pagkamatuod gayud imong pagapatyon ang tawong dautan, Oh Dios: Busa pahalayo kamo kanako, kamong mga tawo nga giuhaw sa dugo.

²⁰Who exchange Thee for wickedness, Lifted up to vanity [are] Thine enemies.

²⁰Kay sa mga pasipala, nanagsulti sila batok kanimo, Ug ang imong mga kaaway nanaggamit sa imong ngalan sa walay kapuslanan.

²¹Do not I hate, Jehovah, those hating Thee? And with Thy withstanders grieve myself?

²¹Wala ba nako pagdumti sila, Oh Jehova, sila nga nanagdumot kanimo? Ug wala ba ako masubo niadtong nanagpanukol batok kanimo?

²²[With] perfect hatred I have hated them, Enemies they have become to me.

²²Gidumtan ko sila uban sa hingpit nga pagdumot: Sila nahimong akong mga kaaway.

²³Search me, O God, and know my heart, Try me, and know my thoughts,

²³Susiha ako, Oh Dios, ug hibaloi ang akong kasingkasing: Sulayi ako, ug hibaloi ang akong mga hunahuna;

²⁴And see if a grievous way be in me, And lead me in a way age-during!

²⁴Ug tan-awa kong kanako aduna bay dalan sa pagkadautan, Ug mandoi ako sa dalan nga walay katapusan.