¹A Psalm of Asaph. The God of gods — Jehovah — hath spoken, And He calleth to the earth From the rising of the sun unto its going in.

¹Ang Makagagahum nga Dios, si Jehova, nagsulti: Ug nagtawag sa yuta gikan sa silangan sa adlaw, ngadto sa kasadpan niini.

²From Zion, the perfection of beauty, God shone.

²Gikan sa Sion, ang pagkahingpit sa katahum, Nagsidlak ang Dios.

³Our God cometh, and is not silent, Fire before Him doth devour, And round about him it hath been very tempestuous.

³Moanhi ang atong Dios, ug dili magpakahilum: Ang kalayo magaut-ut sa iyang atubangan, Ug may dakung bagyo nga nagalibut kaniya.

⁴He doth call unto the heavens from above, And unto the earth, to judge His people.

⁴Nagatawag siya sa mga langit sa kahitas-an, Ug sa yuta, aron pagahukman niya ang iyang katawohan:

⁵Gather ye to Me My saints, Making covenant with Me over a sacrifice.

⁵Tipuna sa tingub ang akong mga balaan nganhi kanako, Kadtong mga nanagbuhat ug tugon uban kanako pinaagi sa halad.

⁶And the heavens declare His righteousness, For God Himself [is] judge. Selah.

⁶Ug ang mga langit magapadayag sa iyang pagkamatarung; Kay ang Dios maoy maghuhukom sa iyang kaugalingon. (Selah)

⁷Hear, O My people, and I speak, O Israel, and I testify against thee, God, thy God [am] I.

⁷Patalinghug, Oh akong katawohan, ug ako mosulti; Oh Israel, ug magasaksi ako nganha kanimo: Ako mao ang Dios, bisan ang imong Dios.

⁸Not for thy sacrifices do I reprove thee, Yea, thy burnt-offerings [Are] before Me continually.

⁸Dili ko ikaw pagabadlongon tungod sa imong mga halad; Ug ang imong mga halad-nga-si-nunog ania sa kanunay sa atubangan ko.

⁹I take not from thy house a bullock, From thy folds he goats.

⁹Dili ako magakuha ug lakeng vaca gikan sa imong balay, Ni magkuha ako ug lakeng kanding gikan sa imong mga toril.

¹⁰For Mine [is] every beast of the forest, The cattle on the hills of oxen.

¹⁰Kay ang tagsatagsa ka mananap sa kalasangan ako man, Ug ang kahayupan sa ibabaw sa usa ka libo nga kabungtoran.

¹¹I have known every fowl of the mountains, And the wild beast of the field [is] with Me.

¹¹Naila ko ang tanang mga kalanggaman sa kabukiran; Ug ako ang mga mananap nga ihalas sa kapatagan.

¹²If I am hungry I tell not to thee, For Mine [is] the world and its fulness.

¹²Kong ako pagagutumon, ako dili mosulti kanimo; Kay ang kalibutan ako man, ug ang kahupnganan niini.

¹³Do I eat the flesh of bulls, And drink the blood of he-goats?

¹³Mokaon ba ako sa unod sa mga lake nga vaca, Kun moinum sa dugo sa mga kanding?

¹⁴Sacrifice to God confession, And complete to the Most High thy vows.

¹⁴Magahalad ka sa Dios ug halad-sa-pasalamat; Ug magabayad ka sa imong mga panaad ngadto sa Hataas Uyamut;

¹⁵And call Me in a day of adversity, I deliver thee, and thou honourest Me.

¹⁵Ug tawgon mo ako sa adlaw sa kalisdanan: Pagaluwason ko ikaw, ug ikaw magahimaya kanako.

¹⁶And to the wicked hath God said: What to thee — to recount My statutes? That thou liftest up My covenant on thy mouth?

¹⁶Apan sa tawong dautan ang Dios nagaingon: Unsay labut mo sa pagpahayag sa akong kabalaoran, Ug nga ikaw nagadawat sa akong tugon sa imong baba,

¹⁷Yea, thou hast hated instruction, And dost cast My words behind thee.

¹⁷Sa nakita mo nga ikaw nagadumot sa pahamatngon, Ug nagasalikway sa akong mga pulong sa likod mo?

¹⁸If thou hast seen a thief, Then thou art pleased with him, And with adulterers [is] thy portion.

¹⁸Sa diha nga makita mo ang usa ka kawatan, ikaw mikuyog kaniya, Ug nag-umalambit ka sa mga mananapaw.

¹⁹Thy mouth thou hast sent forth with evil, And thy tongue joineth deceit together,

¹⁹Ang imong baba gitugyan mo sa kadautan, Ug ang imong dila nagalalang ug limbong.

²⁰Thou sittest, against thy brother thou speakest, Against a son of thy mother givest slander.

²⁰Nagalingkod ka ug nagasulti ka batok sa imong igsoon; Nagabutang-butang ka batok sa anak nga lalake sa imong inahan.

²¹These thou didst, and I kept silent, Thou hast thought that I am like thee, I reprove thee, and set in array before thine eyes.

²¹Kining mga butanga gibuhat mo, ug ako nagpakahilum; Bisan nagahunahuna ka nga ako maingon nga sama kanimo: Apan pagabadlongon ko ikaw, ug igabutang ko kining mga butanga sa atubangan sa imong mga mata.

²²Understand this, I pray you, Ye who are forgetting God, Lest I tear, and there is no deliverer.

²²Karon palandonga kini, kamo nga nahakalimot sa Dios, Tingali unya ug pagakuniskunison ko kamo ug walay bisan kinsa nga makaluwas:

²³He who is sacrificing praise honoureth Me, As to him who maketh a way, I cause him to look on the salvation of God!

²³Bisan kinsa nga magahalad sa halad-sa-pasalamat nagahimaya kanako; Ug kaniya nga magamatngon sa iyang dalan sa pagkatul-id Igapakita ko ang kaluwasan sa Dios.