¹He who is dwelling In the secret place of the Most High, In the shade of the Mighty lodgeth habitually,

¹Siya nga nagapuyo sa sulod sa dapit nga tinago sa Hataas Uyamut Magapahulay sa ilalum sa landong sa makagagahum.

²He is saying of Jehovah, `My refuge, and my bulwark, my God, I trust in Him,`

²Magaingon ako mahatungod kang Jehova: Siya mao ang akong dalangpanan ug kuta nako; Dios ko, nga kaniya misalig ako.

³For He delivereth thee from the snare of a fowler, From a calamitous pestilence.

³Kay siya magaluwas kanimo gikan sa lit-ag sa mangangayam, Ug gikan sa makamatay nga hampak.

⁴With His pinion He covereth thee over, And under His wings thou dost trust, A shield and buckler [is] His truth.

⁴Sa iyang mga dagang pagatabonan ikaw niya, Ug sa ilalum sa iyang mga pako, magapasilong ikaw: Ang iyang kamatuoran mao ang kalasag ug ang taming.

⁵Thou art not afraid of fear by night, Of arrow that flieth by day,

⁵Dili ka mahadlok tungod sa kakugmat sa kagabhion, Ni sa udyong nga nagalupad sa adlaw;

⁶Of pestilence in thick darkness that walketh, Of destruction that destroyeth at noon,

⁶Ni sa kamatay nga nagalakaw sa kangitngitan, Ni sa kamatay nga nagalaglag sa kaudtohon.

⁷There fall at thy side a thousand, And a myriad at thy right hand, Unto thee it cometh not nigh.

⁷Mangapukan ang usa ka libo sa imong kiliran, Ug ang napulo ka libo sa imong toong kamot; Apan kanimo kini dili makaabut.

⁸But with thine eyes thou lookest, And the reward of the wicked thou seest,

⁸Ngani nga pinaagi lamang sa imong mga mata imong makita, Ug makita mo ang balus sa mga dautan.

⁹(For Thou, O Jehovah, [art] my refuge,) The Most High thou madest thy habitation.

⁹Kay ikaw, Oh Jehova, mao ang akong dalangpanan! Ang Hataas Uyamut gihimo mo nga imong puloy-anan;

¹⁰Evil happeneth not unto thee, And a plague cometh not near thy tent,

¹⁰Dili moabut kanimo ang kadautan, Ni magapahaduol ang kamatay sa imong balong-balong.

¹¹For His messengers He chargeth for thee, To keep thee in all thy ways,

¹¹Kay siya magasugo sa iyang mga manolonda sa pagtan-aw kanimo, Sa pagbantay kanimo sa tanan mong mga dalan.

¹²On the hands they bear thee up, Lest thou smite against a stone thy foot.

¹²Pagasapnayon ikaw nila sa ilang mga kamot, Aron nga ang imong mga tiil dili mahapangdol sa bato.

¹³On lion and asp thou treadest, Thou trampest young lion and dragon.

¹³Ikaw magatunob sa ibabaw sa leon, ug sa sawa nga malala: Pagayatakan mo ang gagmay nga leon ug ang halas.

¹⁴Because in Me he hath delighted, I also deliver him — I set him on high, Because he hath known My name.

¹⁴Tungod kay gipahaluna niya ang iyang gugma kanako, busa ako magaluwas kaniya: Ipahaluna ko siya sa itaas tungod kay naila niya ang akong ngalan.

¹⁵He doth call Me, and I answer him, I [am] with him in distress, I deliver him, and honour him.

¹⁵Kanako magatawag siya, ug ako motubag kaniya; Ubanan ko siya diha sa kalisdanan: Akong luwason siya ug akong pagapasidunggan siya.

¹⁶With length of days I satisfy him, And I cause him to look on My salvation!

¹⁶Akong pagatagbawon siya sa hataas nga kinabuhi, Ug akong ipakita kaniya ang akong kaluwasan.