Young`s Literal Translation

Maori

Job

23

1And Job answereth and saith: —
1¶ Katahi ka whakautua e Hopa, i mea ia,
2Also — to-day [is] my complaint bitter, My hand hath been heavy because of my sighing.
2I tenei ra nei ano e amuamu ana taku tangi: nui noa atu i taku aue te taimaha o te patunga i ahau.
3O that I had known — and I find Him, I come in unto His seat,
3Aue, me i mohio ahau ki te wahi e kite ai ahau i a ia, kia tae rawa atu ai ahau ki tona nohoanga!
4I arrange before Him the cause, And my mouth fill [with] arguments.
4Ka ata whakatakotoria e ahau aku korero ki tona aroaro, ka whakakiia hoki toku mangai ki nga kupu tautohetohe.
5I know the words He doth answer me, And understand what He saith to me.
5Ka mohio ahau ki nga kupu e whakahokia mai e ia ki ahau, ka marama hoki tana e mea ai ki ahau.
6In the abundance of power doth He strive with me? No! surely He putteth [it] in me.
6E whakaputaina mai ranei tona kaha nui ina tautohetohe ki ahau? Kahore; engari ka whai whakaaro ia ki ahau.
7There the upright doth reason with Him, And I escape for ever from my judge.
7Ko reira te tangata tika tautohetohe ai ki a ia: a ora tonu ake ahau i toku kaiwhakawa ake tonu atu.
8Lo, forward I go — and He is not, And backward — and I perceive him not.
8¶ Nana, haere ana ahau ki mua, a kahore ia i reira; ki muri, heoi kahore ahau e kite i a ia:
9[To] the left in His working — and I see not, He is covered [on] the right, and I behold not.
9Ki maui, ina ka mahi ia, heoi kahore ahau e kite i a ia; e huna ana ia i a ia ano i te taha ki matau, te kite ahau i a ia.
10For He hath known the way with me, He hath tried me — as gold I go forth.
10Otiia e mohio ana ia ki te ara e anga atu ai ahau: kia oti ahau te titiro iho e ia, ano he koura ahau i toku putanga mai.
11On His step hath my foot laid hold, His way I have kept, and turn not aside,
11Mau pu ona takahanga i toku waewae; u pu ahau ki tona ara, kihai hoki i peka ke.
12The command of His lips, and I depart not. Above my allotted portion I have laid up The sayings of His mouth.
12Kihai hoki i mahue i ahau te whakahau a ona ngutu; ko nga kupu a tona mangai rongoa rawa ki ahau, nui atu i te kai i rite maku.
13And He [is] in one [mind], And who doth turn Him back? And His soul hath desired — and He doth [it].
13¶ Ko ia, kotahi tonu tona whakaaro, a ma wai ia e whakatahuri ke? Ko ta tona ngakau hoki i hiahia ai e meatia ana e ia.
14For He doth complete my portion, And many such things [are] with Him.
14E whakaotia ana hoki e ia nga mea i whakaritea moku: he maha ano hoki ana mahi pera.
15Therefore, from His presence I am troubled, I consider, and am afraid of Him.
15Koia ahau i ohorere ai i tona aroaro: ka whakaaroaro ahau, ka wehi i a ia.
16And God hath made my heart soft, And the Mighty hath troubled me.
16Ngohe noa hoki toku ngakau i te Atua, ohorere ana ahau i te Kaha Rawa.
17For I have not been cut off before darkness, And before me He covered thick darkness.
17Kihai nei hoki ahau i whakangaromia i mua o te pouri, kihai hoki i hipokina e ia te pouri i toku aroaro.