1And Eliphaz the Temanite answereth and saith: —
1[This verse may not be a part of this translation]
2Hath one tried a word with thee? — Thou art weary! And to keep in words who is able?
2[This verse may not be a part of this translation]
3Lo, thou hast instructed many, And feeble hands thou makest strong.
3ईयोब, तू खूप लोकांना शिकवलं आहेस. अशक्त हातांना तू शक्ती दिली आहेस.
4The stumbling one do thy words raise up, And bowing knees thou dost strengthen.
4खाली पडणाऱ्या लोकांना तू तुझ्या शब्दांनी सावरले आहेस. ज्यांच्यात स्वत:हून उभे राहण्याचे बळ नव्हते त्यांना तू सबळ केले आहेस.
5But now, it cometh in unto thee, And thou art weary; It striketh unto thee, and thou art troubled.
5पण आता तुझ्यावर संकटे आली असताना तू खचला आहेस. संकटे कोसळल्यावर तू कष्टी झाला आहेस.
6Is not thy reverence thy confidence? Thy hope — the perfection of thy ways?
6तू देवाची भक्ती करतोस. तुझा त्याच्यावर विश्वास आहे. तू चांगला माणूस आहेस आणि तीच तुझी आशा असू दे.
7Remember, I pray thee, Who, being innocent, hath perished? And where have the upright been cut off?
7“ईयोब, तू याचा विचार कर. निष्पाप माणसाचा कधी नाश केला गेला नाही. चांगल्या लोकांचा कधीच नि:पात होत नाही.
8As I have seen — ploughers of iniquity, And sowers of misery, reap it!
8मला काही अन्यायी आणि आयुष्य कष्टी करणारे लोक माहित आहेत, पण अशा लोकांना नेहमी शासन होते.
9From the breath of God they perish, And from the spirit of His anger consumed.
9असे लोक देवाच्या शिक्षेमुळे मारले जातात. देवाचा क्रोध त्यांना नष्ट करतो.
10The roaring of a lion, And the voice of a fierce lion, And teeth of young lions have been broken.
10वाईट लोक सिंहासारखी गर्जना करतात आणि गुरगुर करतात. परंतु देव त्यांना मुके करतो आणि त्यांचे दात पाडतो.
11An old lion is perishing without prey, And the whelps of the lioness do separate.
11हे वाईट लोक ठार मारण्यासाठी ज्यांना कोणी प्राणी मिळत नाही अशा सिंहाप्रमाणे असतात. ते मरतात आणि त्यांची मुले इतस्तत: भटकत राहातात.
12And unto me a thing is secretly brought, And receive doth mine ear a little of it.
12“माझ्याकडे गुप्तपणे एक निरोप आला आणि माझ्या कानी त्याची कुजबुज पडली.
13In thoughts from visions of the night, In the falling of deep sleep on men,
13त्यामुळे एखाद्या भयंकर स्वप्नाने झोप चाळवावी तशी माझी झोप चाळवली गेली.
14Fear hath met me, and trembling, And the multitude of my bones caused to fear.
14मी घाबरलो. माझा थरकाप झाला. माझी सगळी हाडे थरथर कापू लागली.
15And a spirit before my face doth pass, Stand up doth the hair of my flesh;
15एक आत्मा अगदी माझ्या चेहऱ्याजवळून गेला आणि माझ्या शरीरावरचे सगळे केस उभे राहिले.
16It standeth, and I discern not its aspect, A similitude [is] over-against mine eyes, Silence! and a voice I hear:
16तो आत्मा निश्र्चल उभा राहिला पण ते काय होते ते मला दिसू शकले नाही. माझ्या डोळ्यांसमोर एक आकार होता आणि सर्वत्र शांतता होती. आणि नंतर मला एक हलका आवाज ऐकू आला:
17`Is mortal man than God more righteous? Than his Maker is a man cleaner?
17‘देवापेक्षा माणूस जास्त बरोबर असू शकत नाही. माणूस त्याच्या निर्मात्यापेक्षा अधिक पवित्र असू शकत नाही.
18Lo, in His servants He putteth no credence, Nor in His messengers setteth praise.`
18हे बघा, देव त्याच्या स्वर्गातील दूतांवर देखील विश्वास टाकू शकत नाही. त्याला स्वत:च्या दूतांमध्ये सुध्दा काही दोष आढळतात.
19Also — the inhabitants of houses of clay, (Whose foundation [is] in the dust, They bruise them before a moth.)
19तेव्हा माणसे नक्कीच वाईट आहेत. ते मातीच्या घरात राहातात (म्हणजे त्यांचे शरीर नाशवंत आहे) आणि या मातीच्या घरांचा पाया मातीतच असतो. ते पतंगापेक्षाही (किड्यापेक्षाही) अधिक सहजतेने चिरडले जातात.
20From morning to evening are beaten down, Without any regarding, for ever they perish.
20माणसे सकाळपासून संध्याकाळपर्यंत मरत असतात आणि ते कोणाच्या लक्षातही येत नाही. ते मरतात आणि कधीच परत न येण्यासाठी निघून जातात.
21Hath not their excellency been removed with them? They die, and not in wisdom!
21त्यांच्या तंबूच्या दोन्या वर खेचल्या जातात आणि ते शहाणपणा न मिळवताच मरतात.’