1A Prayer of the afflicted when he is feeble, and before Jehovah poureth out his plaint. O Jehovah, hear my prayer, yea, my cry to Thee cometh.
1Rabbiyow, baryootankayga maqal, Qayladayduna ha ku soo gaadho.
2Hide not Thou Thy face from me, In a day of mine adversity, Incline unto me Thine ear, In the day I call, haste, answer me.
2Wejigaaga ha iga qarin maalinta aan dhibaataysnahay, Dhegta ii dhig, Oo maalinta aan ku baryo, dhaqso iigu soo jawaab.
3For consumed in smoke have been my days, And my bones as a fire-brand have burned.
3Waayo, maalmahaygu waxay u dhammaadaan sida qiiq oo kale, Oo lafahayguna waxay u gubtaan sida qori ololaya oo kale.
4Smitten as the herb, and withered, is my heart, For I have forgotten to eat my bread.
4Wadnahayga wax baa lagu dhuftay, sida caws oo kalena wuu engegay, Waayo, waan iska illoobaa inaan kibistayda cuno.
5From the voice of my sighing Hath my bone cleaved to my flesh.
5Codkii taahiddayda daraaddiis Ayaa lafahaygu jidhkayga ku dhegaan.
6I have been like to a pelican of the wilderness, I have been as an owl of the dry places.
6Anigu waxaan la mid ahay haad cantalyaa ah oo cidlada joogta, Oo waxaan la mid noqday haad guumays ah oo lamadegaanka dhex joogta.
7I have watched, and I am As a bird alone on the roof.
7Waan soo jeedaa, oo waxaan noqday Sidii shimbir yar oo keligeed guri dhaladiis saaran.
8All the day mine enemies reproached me, Those mad at me have sworn against me.
8Maalinta oo dhan cadaawayaashaydu way i caayaan, Oo kuwa ii cadhaysanuna magacaygay ku caytamaan.
9Because ashes as bread I have eaten, And my drink with weeping have mingled,
9Waayo, dambas baan u cunay sidii kibis oo kale, Oo cabniinkaygiina waxaan ku darsaday ilmadaydii.
10From Thine indignation and Thy wrath, For Thou hast lifted me up, And dost cast me down.
10Sababtuna waa dhirifkaagii iyo cadhadaadii aawadood, Waayo, kor baad ii qaadday, dabadeedna waad i xoortay.
11My days as a shadow [are] stretched out, And I — as the herb I am withered.
11Cimrigaygu waa sida hoos sii libdhaya, Oo waxaan u engegay sida caws oo kale.
12And Thou, O Jehovah, to the age abidest, And Thy memorial to all generations.
12Laakiinse Rabbiyow, adigu weligaaba waad sii jiri doontaa, Oo waa lagu sii xusuusan doonaa ka ab ka ab.
13Thou — Thou risest — Thou pitiest Zion, For the time to favour her, For the appointed time hath come.
13Waad sara joogsan doontaa, oo Siyoon baad u naxariisan doontaa, Waayo, waa wakhtiga iyada loo jixinjixo, haah, oo wakhtigii la ballamay waa yimid.
14For Thy servants have been pleased with her stones, And her dust they favour.
14Waayo, addoommadaadu waxay u bogaan dhagaxyadeeda, Oo waxay u jixinjixaan ciiddeeda.
15And nations fear the name of Jehovah, And all kings of the earth Thine honour,
15Haddaba quruumuhu waxay ka cabsan doonaan magaca Rabbiga, Boqorrada dunida oo dhammuna ammaantaada,
16For Jehovah hath builded Zion, He hath been seen in His honour,
16Waayo, Rabbigu wuxuu dhisay Siyoon, Oo wuxuu ka dhex muuqday ammaantiisii,
17He turned unto the prayer of the destitute, And He hath not despised their prayer.
17Wuxuu u fiirsaday kuwa dan daraysan tukashadoodii, Oo baryadoodiina ma uu quudhsan.
18This is written for a later generation, And the people created do praise Jah.
18Tan waxaa loo qori doonaa farcanka soo socda, Oo dad la abuuri doono ayaa Rabbiga ammaani doona.
19For He hath looked From the high place of His sanctuary. Jehovah from heaven unto earth looked attentively,
19Waayo, isagu wuxuu wax ka soo fiiriyey meeshiisa sare oo quduuska ah, Rabbigu dhulkuu ka soo eegay samada,
20To hear the groan of the prisoner, To loose sons of death,
20Inuu maqlo taaha maxbuuska, Iyo inuu sii daayo kuwa dilka lagu xukumay,
21To declare in Zion the name of Jehovah, And His praise in Jerusalem,
21Si dadku magaca Rabbiga uga sheego Siyoon dhexdeeda, Ammaantiisana Yeruusaalem dhexdeeda,
22In the peoples being gathered together, And the kingdoms — to serve Jehovah.
22Markii dadyowgu isu soo wada ururaan, Iyo xataa boqortooyooyinkuba, inay Rabbiga u adeegaan aawadeed.
23He hath humbled in the way my power, He hath shortened my days.
23Isagu xooggayguu ku dhex dhimay jidka, Oo cimrigaygiina wuu gaabiyey.
24I say, `My God, take me not up in the midst of my days,` Through all generations [are] Thine years.
24Anigu waxaan idhi, Ilaahayow, ha i sii qaadin cimrigayga oo badh ah, Sannadahaagu waxay sii waaraan tan iyo ka ab ka ab.
25Beforetime the earth Thou didst found, And the work of Thy hands [are] the heavens.
25Waa hore ayaad aasaaska dhulka dhigtay, Samooyinkuna waa shuqulkii gacmahaaga.
26They — They perish, and Thou remainest, And all of them as a garment become old, As clothing Thou changest them, And they are changed.
26Iyagu way baabbi'i doonaan, adiguse waad sii waari doontaa, Haah, oo kulligood waxay u duugoobi doonaan sida dhar oo kale, Oo waxaad iyaga u beddeli doontaa sida maro oo kale, wayna beddelmi doonaan,
27And Thou [art] the same, and Thine years are not finished.
27Laakiinse adigu isku si uun baad tahay had iyo goorba, Oo sannadahaaguna ma idlaan doonaan.Carruurta addoommadaadu way sii jiri doonaan, Oo farcankooduna hortaaday ku xoogaysan doonaan.
28The sons of Thy servants do continue, And their seed before Thee is established!
28Carruurta addoommadaadu way sii jiri doonaan, Oo farcankooduna hortaaday ku xoogaysan doonaan.