¹And Jehovah hath looked after Sarah as He hath said, and Jehovah doth to Sarah as He hath spoken;

¹At dumalaw ang Panginoon kay Sara, ayon sa sinabi niya, at ginawa ng Panginoon kay Sara ang ayon sa kaniyang sinalita.

²and Sarah conceiveth, and beareth a son to Abraham, to his old age, at the appointed time that God hath spoken of with him;

²At si Sara ay naglihi at nagkaanak ng isang lalake kay Abraham sa kaniyang katandaan, sa tadhanang panahong sinabi ng Dios sa kaniya.

³and Abraham calleth the name of his son who is born to him, whom Sarah hath born to him — Isaac;

³At tinawag na Isaac ni Abraham ang ngalan ng kaniyang anak na ipinanganak sa kaniya, na siyang ipinanganak ni Sara.

⁴and Abraham circumciseth Isaac his son, [being] a son of eight days, as God hath commanded him.

⁴At tinuli ni Abraham si Isaac ng magkaroon ng walong araw gaya ng iniutos ng Dios sa kaniya.

⁵And Abraham [is] a son of a hundred years in Isaac his son being born to him,

⁵At si Abraham ay may isang daang taon, nang sa kaniya'y ipanganak si Isaac na kaniyang anak.

⁶and Sarah saith, `God hath made laughter for me; every one who is hearing laugheth for me.`

⁶At sinabi ni Sara, Pinatawa ako ng Dios, sinomang makarinig ay makikitawa.

⁷She saith also, `Who hath said to Abraham, Sarah hath suckled sons, that I have born a son for his old age?`

⁷At sinabi niya, Sinong nakapagsabi kay Abraham na si Sara ay magpapasuso ng anak? sapagka't ako'y nagkaanak sa kaniya ng isang lalake sa kaniyang katandaan.

⁸And the lad groweth, and is weaned, and Abraham maketh a great banquet in the day of Isaac`s being weaned;

⁸At lumaki ang sanggol, at inihiwalay sa suso; at nagpiging ng malaki si Abraham ng araw na ihiwalay sa suso si Isaac.

⁹and Sarah seeth the son of Hagar the Egyptian, whom she hath borne to Abraham, mocking,

⁹At nakita ni Sara ang anak ni Agar na taga Egipto, na ito'y nagkaanak kay Abraham, na tumutuya sa kaniya.

¹⁰and she saith to Abraham, `Cast out this handmaid and her son; for the son of this handmaid hath no possession with my son — with Isaac.`

¹⁰Kaya't sinabi niya kay Abraham, Palayasin mo ang aliping ito at ang kaniyang anak: sapagka't hindi magmamana ang anak ng aliping ito na kahati ng aking anak, sa makatuwid baga'y ni Isaac.

¹¹And the thing is very wrong in the eyes of Abraham, for his son`s sake;

¹¹At ang bagay na ito ay naging lubhang mabigat sa paningin ni Abraham dahil sa kaniyang anak.

¹²and God saith unto Abraham, `Let it not be wrong in thine eyes because of the youth, and because of thy handmaid: all that Sarah saith unto thee — hearken to her voice, for in Isaac is a seed called to thee.

¹²At sinabi ng Dios kay Abraham, Huwag mong mabigatin ito sa iyong paningin dahil sa iyong alipin; sa lahat na sabihin sa iyo ni Sara, ay makinig ka sa kaniyang tinig, sapagka't kay Isaac tatawagin ang iyong lahi.

¹³As to the son of the handmaid also, for a nation I set him, because he [is] thy seed.`

¹³At ang anak din naman ng alipin ay gagawin kong isang bansa, sapagka't siya'y anak mo.

¹⁴And Abraham riseth early in the morning, and taketh bread, and a bottle of water, and giveth unto Hagar (placing [it] on her shoulder), also the lad, and sendeth her out; and she goeth on, and goeth astray in the wilderness of Beer-Sheba;

¹⁴At nagbangong maaga sa kinaumagahan si Abraham, at kumuha ng tinapay at ng isang bangang balat ng tubig, at ibinigay kay Agar, na ipinatong sa kaniyang balikat, at ang bata at siya ay pinapagpaalam, at siya'y nagpaalam at naggala sa ilang ng Beerseba.

¹⁵and the water is consumed from the bottle, and she placeth the lad under one of the shrubs.

¹⁵At naubos ang tubig sa bangang balat, at kaniyang inilapag ang bata sa ilalim ng isa sa mabababang punong kahoy.

¹⁶And she goeth and sitteth by herself over-against, afar off, about a bow-shot, for she said, `Let me not look on the death of the lad;` and she sitteth over-against, and lifteth up her voice, and weepeth.

¹⁶At yumaon at naupo sa tapat niya, na ang layo ay isang hilagpos ng pana; sapagka't sinabi niya, Huwag kong makita ang kamatayan ng bata. At naupo sa tapat, at naghihiyaw at umiyak.

¹⁷And God heareth the voice of the youth; and the messenger of God calleth unto Hagar from the heavens, and saith to her, `What to thee, Hagar? fear not; for God hath hearkened unto the voice of the youth where he [is];

¹⁷At narinig ng Dios ang tinig ng bata; at tinawag ng anghel ng Dios si Agar, mula sa langit, at sa kaniya'y sinabi, Naano ka Agar? Huwag kang matakot; sapagka't narinig ng Dios ang tinig ng bata sa kinalalagyan.

¹⁸rise, lift up the youth, and lay hold on him with thy hand, for for a great nation I set him.`

¹⁸Magtindig ka, iyong itayo ang bata, at alalayan mo siya ng iyong kamay; sapagka't siya'y gagawin kong isang bansang malaki.

¹⁹And God openeth her eyes, and she seeth a well of water, and she goeth and filleth the bottle [with] water, and causeth the youth to drink;

¹⁹At idinilat ng Dios ang kaniyang mga mata, at siya'y nakakita ng isang balon ng tubig: at naparoon at pinuno ng tubig ang bangang balat, at pinainom ang bata.

²⁰and God is with the youth, and he groweth, and dwelleth in the wilderness, and is an archer;

²⁰At ang Dios ay sumabata, at siya'y lumaki; at tumahan sa ilang at naging mamamana.

²¹and he dwelleth in the wilderness of Paran, and his mother taketh for him a wife from the land of Egypt.

²¹At nanahan siya sa ilang ng Paran: at ikinuha siya ng kaniyang ina ng asawa sa lupain ng Egipto.

²²And it cometh to pass at that time that Abimelech speaketh — Phichol also, head of his host — unto Abraham, saying, `God [is] with thee in all that thou art doing;

²²At nangyari ng panahong yaon, na si Abimelech, at si Ficol na kapitan ng kaniyang hukbo ay nagsalita kay Abraham, na nagsasabi, Sumasaiyo ang Dios sa lahat mong ginagawa:

²³and now, swear to me by God here: thou dost not lie to me, or to my continuator, or to my successor; according to the kindness which I have done with thee thou dost with me, and with the land in which thou hast sojourned.`

²³Ngayon nga'y ipanumpa mo sa akin dito alangalang sa Dios, na di ka maglililo sa akin, kahit sa aking anak, kahit sa anak ng aking anak; kundi ayon sa kagandahang loob na ipinakita ko sa iyo, ay gayon ang gagawin mo sa akin, at sa lupaing iyong pinakipamayanan.

²⁴And Abraham saith, `I — I do swear.`

²⁴At sinabi ni Abraham, Susumpa ako.

²⁵And Abraham reasoned with Abimelech concerning the matter of a well of water which Abimelech`s servants have taken violently away,

²⁵At pinagwikaan ni Abraham si Abimelech dahil sa isang balon ng tubig, na marahas na inalis sa kaniya ng mga bataan ni Abimelech.

²⁶and Abimelech saith, `I have not known who hath done this thing, and even thou didst not declare to me, and I also, I have not heard save to-day.`

²⁶At sinabi ni Abimelech, Aywan, kung sinong gumawa ng bagay na ito: na di mo man sinabi sa akin, at hindi ko man nabalitaan kundi ngayon.

²⁷And Abraham taketh sheep and oxen, and giveth to Abimelech, and they make, both of them, a covenant;

²⁷At kumuha si Abraham ng mga tupa, at mga baka, at ibinigay kay Abimelech; at gumawa silang dalawa ng isang tipan.

²⁸and Abraham setteth seven Lambs of the flock by themselves.

²⁸At ibinukod ni Abraham ang pitong korderong babae sa kawan.

²⁹And Abimelech saith unto Abraham, `What [are] they — these seven lambs which thou hast set by themselves?`

²⁹At sinabi ni Abimelech kay Abraham, Anong kahulugan nitong pitong korderong babae na iyong ibinukod?

³⁰And he saith, `For — the seven lambs thou dost accept from my hand, so that it becometh a witness for me that I have digged this well;`

³⁰At kaniyang sinabi, Itong pitong korderong babae ay iyong kukunin sa aking kamay, upang sa akin ay maging patotoo na hinukay ko ang balong ito.

³¹therefore hath he called that place `Beer-Sheba,` for there have both of them sworn.

³¹Kaya't tinawag niya ang dakong yaong Beerseba; sapagka't doon sila kapuwa nanumpa.

³²And they make a covenant in Beer-Sheba, and Abimelech riseth — Phichol also, head of his host — and they turn back unto the land of the Philistines;

³²Sa gayo'y gumawa sila ng isang tipan sa Beerseba: at nagtindig si Abimelech, at si Ficol na kapitan ng kaniyang hukbo at nagsipagbalik sa lupain ng mga Filisteo.

³³and [Abraham] planteth a tamarask in Beer-Sheba, and preacheth there in the name of Jehovah, God age-during;

³³At nagtanim si Abraham ng isang punong kahoy na tamaring sa Beerseba, at sinambitla doon ang pangalan ng Panginoong Dios na walang hanggan.

³⁴and Abraham sojourneth in the land of the Philistines many days.

³⁴At maraming araw na nakipamayan si Abraham sa lupain ng mga Filisteo.