¹And Eliphaz the Temanite answereth and saith: —

¹Nang magkagayo'y sumagot si Eliphaz na Temanita, at nagsabi,

²To God is a man profitable, Because a wise man to himself is profitable?

²Mapapakinabangan ba ang tao ng Dios? Tunay na siyang pantas ay nakikinabang sa kaniyang sarili.

³Is it a delight to the Mighty One That thou art righteous? is it gain, That thou makest perfect thy ways?

³May kasayahan ba sa Makapangyarihan sa lahat na ikaw ay matuwid? O may pakinabang ba sa kaniya na iyong pinasasakdal ang iyong mga lakad?

⁴Because of thy reverence Doth He reason [with] thee? He entereth with thee into judgment:

⁴Dahil ba sa iyong takot sa kaniya na kaniyang sinasaway ka, na siya'y pumasok sa iyo sa kahatulan?

⁵Is not thy wickedness abundant? And there is no end to thine iniquities.

⁵Hindi ba malaki ang iyong kasamaan? Ni wala mang anomang wakas sa iyong mga kasamaan.

⁶For thou takest a pledge of thy brother for nought, And the garments of the naked Thou dost strip off.

⁶Sapagka't ikaw ay kumuha ng sangla ng iyong kapatid sa wala, at iyong hinubdan ng kanilang suot ang hubad.

⁷Thou causest not the weary to drink water, And from the hungry thou withholdest bread.

⁷Ikaw ay hindi nagbigay ng tubig sa pagod upang uminom, at ikaw ay nagkait ng tinapay sa gutom.

⁸As to the man of arm — he hath the earth, And the accepted of face — he dwelleth in it.

⁸Nguni't tungkol sa makapangyarihang tao, siya'y nagtatangkilik ng lupa; at ang marangal na tao, ay tumatahan doon.

⁹Widows thou hast sent away empty, And the arms of the fatherless are bruised.

⁹Iyong pinayaong walang dala ang mga babaing bao, at ang mga kamay ng ulila ay nangabali.

¹⁰Therefore round about thee [are] snares, And trouble thee doth fear suddenly.

¹⁰Kaya't ang mga silo ay nangasa palibot mo, at biglang takot ay bumabagabag sa iyo,

¹¹Or darkness — thou dost not see, And abundance of waters doth cover thee.

¹¹O kadiliman, upang huwag kang makakita. At kasaganaan ng tubig ay tumatabon sa iyo.

¹²Is not God high [in] heaven? And see the summit of the stars, That they are high.

¹²Hindi ba ang Dios ay nasa kaitaasan ng langit? At, narito, ang kataasan ng mga bituin, pagkataastaas nila!

¹³And thou hast said, `What — hath God known? Through thickness doth He judge?

¹³At iyong sinasabi, Anong nalalaman ng Dios? Makahahatol ba siya sa salisalimuot na kadiliman?

¹⁴Thick clouds [are] a secret place to Him, And He doth not see;` And the circle of the heavens He walketh habitually,

¹⁴Masinsing alapaap ang tumatakip sa kaniya, na siya'y hindi nakakakita; at siya'y lumalakad sa balantok ng langit.

¹⁵The path of the age dost thou observe, That men of iniquity have trodden?

¹⁵Iyo bang pagpapatuluyan ang dating daan, na nilakaran ng mga masamang tao?

¹⁶Who have been cut down unexpectedly, A flood is poured out on their foundation.

¹⁶Na siyang mga naalis bago dumating ang kanilang kapanahunan. Na ang patibayan ay nahuhong parang agos:

¹⁷Those saying to God, `Turn aside from us,` And what doth the Mighty One to them?

¹⁷Na nagsabi sa Dios: Lumayo ka sa amin; at, anong magagawa sa amin ng Makapangyarihan sa lahat?

¹⁸And he hath filled their houses [with] good: (And the counsel of the wicked Hath been far from me.)

¹⁸Gayon ma'y pinuno niya ang kanilang mga bahay ng mga mabuting bagay; nguni't ang payo ng masama ay malayo sa akin.

¹⁹See do the righteous and they rejoice, And the innocent mocketh at them,

¹⁹Nakikita ng mga matuwid at nangatutuwa; at tinatawanang mainam ng walang sala:

²⁰`Surely our substance hath not been cut off, And their excellency hath fire consumed.`

²⁰Na nagsasabi, Walang pagsalang silang nagsisibangon laban sa atin ay nahiwalay, at ang nalabi sa kanila ay sinupok ng apoy.

²¹Acquaint thyself, I pray thee, with Him, And be at peace, Thereby thine increase [is] good.

²¹Makipagkilala ka sa kaniya, at ikaw ay mapayapa: anopa't ang mabuti ay darating sa iyo.

²²Receive, I pray thee, from His mouth a law, And set His sayings in thy heart.

²²Iyong tanggapin, isinasamo ko sa iyo, ang kautusan mula sa kaniyang bibig, at ilagak mo ang kaniyang mga salita sa iyong puso.

²³If thou dost return unto the Mighty Thou art built up, Thou puttest iniquity far from thy tents.

²³Kung ikaw ay bumalik sa Makapangyarihan sa lahat, ay matatayo ka; kung iyong ilayo ang kalikuan sa iyong mga tolda.

²⁴So as to set on the dust a defence, And on a rock of the valleys a covering.

²⁴At ilagay mo ang iyong kayamanan sa alabok, at ang ginto ng Ophir sa gitna ng mga bato ng mga batis:

²⁵And the Mighty hath been thy defence, And silver [is] strength to thee.

²⁵At ang Makapangyarihan sa lahat ay magiging iyong kayamanan, at mahalagang pilak sa iyo.

²⁶For then on the Mighty thou delightest thyself, And dost lift up unto God thy face,

²⁶Sapagka't ikaw ay magagalak nga ng iyong sarili sa Makapangyarihan sa lahat, at iyong itataas ang iyong mukha sa Dios.

²⁷Thou dost make supplication unto Him, And He doth hear thee, And thy vows thou completest.

²⁷Ikaw ay dadalangin sa kaniya, at kaniyang didinggin ka: at iyong babayaran ang iyong mga panata.

²⁸And thou decreest a saying, And it is established to thee, And on thy ways hath light shone.

²⁸Ikaw nama'y magpapasiya ng isang bagay, at ito'y matatatag sa iyo; at liwanag ay sisilang sa iyong mga daan.

²⁹For they have made low, And thou sayest, `Lift up.` And the bowed down of eyes he saveth.

²⁹Pagka inilulugmok ka nila, ay iyong sasabihin: Magpakataas; at ililigtas niya ang mapagpakumbabang tao.

³⁰He delivereth the not innocent, Yea, he hath been delivered By the cleanness of thy hands.

³⁰Kaniyang ililigtas, pati ng hindi banal: Oo, siya'y maliligtas sa kalinisan ng iyong mga kamay.