¹And on the first of the sabbaths, at early dawn, they came to the tomb, bearing the spices they made ready, and certain [others] with them,

¹Datapuwa't nang unang araw ng sanglinggo pagkaumagang-umaga, ay nagsiparoon sila sa libingan, na may dalang mga pabango na kanilang inihanda.

²and they found the stone having been rolled away from the tomb,

²At nasumpungan nilang naigulong na ang bato mula sa libingan.

³and having gone in, they found not the body of the Lord Jesus.

³At sila'y nagsipasok, at hindi nila nangasumpungan ang bangkay ng Panginoong Jesus.

⁴And it came to pass, while they are perplexed about this, that lo, two men stood by them in glittering apparel,

⁴At nangyari, na samantalang sila'y nangatitilihan dahil dito, narito, tumayo sa tabi nila ang dalawang lalake na nakasisilaw ang mga damit:

⁵and on their having become afraid, and having inclined the face to the earth, they said to them, `Why do ye seek the living with the dead?

⁵At nang sila'y nangatatakot at nangakatungo ang kanilang mga mukha sa lupa ay sinabi nila sa kanila, Bakit hinahanap ninyo ang buhay sa gitna ng mga patay?

⁶he is not here, but was raised; remember how he spake to you, being yet in Galilee,

⁶Wala siya rito, datapuwa't nagbangon: alalahanin ninyo ang salita niya sa inyo nang siya'y nasa Galilea pa,

⁷saying — It behoveth the Son of Man to be delivered up to the hands of sinful men, and to be crucified, and the third day to rise again.`

⁷Na sinasabi, Kinakailangan na ang Anak ng tao ay ibigay sa mga kamay ng mga taong makasalanan, at ipako sa krus, at magbangong muli sa ikatlong araw.

⁸And they remembered his sayings,

⁸At naalaala nila ang kaniyang mga salita,

⁹and having turned back from the tomb told all these things to the eleven, and to all the rest.

⁹At nagsibalik mula sa libingan, at ibinalita ang lahat ng mga bagay na ito sa labingisa, at sa lahat ng mga iba pa.

¹⁰And it was the Magdalene Mary, and Joanna, and Mary of James, and the other women with them, who told unto the apostles these things,

¹⁰Sila nga'y si Maria Magdalena, si Juana, at si Mariang ina ni Santiago: at iba pang mga babaing kasama nila ang nangagbalita ng mga bagay na ito sa mga apostol.

¹¹and their sayings appeared before them as idle talk, and they were not believing them.

¹¹At ang mga salitang ito'y inakala nilang walang kabuluhan; at hindi nila pinaniwalaan.

¹²And Peter having risen, did run to the tomb, and having stooped down he seeth the linen clothes lying alone, and he went away to his own home, wondering at that which was come to pass.

¹²Datapuwa't nagtindig si Pedro, at tumakbo sa libingan; at nang siya'y tumungo pagtingin niya sa loob, ay nakita niya ang mga kayong lino na nangasa isang tabi; at umuwi siya sa kaniyang bahay na nanggigilalas sa nangyaring yaon.

¹³And, lo, two of them were going on during that day to a village, distant sixty furlongs from Jerusalem, the name of which [is] Emmaus,

¹³At narito, dalawa sa kanila ay naparoroon nang araw ding yaon sa isang nayong ngala'y Emaus, na may anim na pung estadio ang layo sa Jerusalem.

¹⁴and they were conversing with one another about all these things that have happened.

¹⁴At kanilang pinaguusapan ang lahat ng mga bagay na nangyari.

¹⁵And it came to pass in their conversing and reasoning together, that Jesus himself, having come nigh, was going on with them,

¹⁵At nangyari, na samantalang sila'y naguusap at nagtatanongan, na si Jesus din ay lumapit, at nakisabay sa kanila.

¹⁶and their eyes were holden so as not to know him,

¹⁶Datapuwa't sa mga mata nila'y may nakatatakip upang siya'y huwag nilang makilala.

¹⁷and he said unto them, `What [are] these words that ye exchange with one another, walking, and ye are sad?`

¹⁷At sinabi niya sa kanila, Ano ang mga salitaan ninyong ito sa inyong paglalakad? At sila'y nagsitigil, na nangalulumbay ang mga mukha.

¹⁸And the one, whose name was Cleopas, answering, said unto him, `Art thou alone such a stranger in Jerusalem, that thou hast not known the things that came to pass in it in these days?`

¹⁸At isa sa kanila, na nagngangalang Cleopas, sa pagsagot ay sinabi sa kaniya, Ikaw baga'y nakikipamayan lamang sa Jerusalem, at hindi nakaalam ng mga bagay na doo'y nangyari nang mga araw na ito?

¹⁹And he said to them, `What things?` And they said to him, `The things about Jesus of Nazareth, who became a man — a prophet — powerful in deed and word, before God and all the people,

¹⁹At sinabi niya sa kanila, Anong mga bagay? At sinabi nila sa kaniya, Ang mga bagay tungkol kay Jesus na Nazareno, na isang propetang makapangyarihan sa gawa at sa salita sa harap ng Dios at ng buong bayan:

²⁰how also the chief priests and our rulers did deliver him up to a judgment of death, and crucified him;

²⁰At kung paano ang pagkabigay sa kaniya ng mga pangulong saserdote at ng mga pinuno upang hatulan sa kamatayan, at siya'y ipako sa krus.

²¹and we were hoping that he it is who is about to redeem Israel, and also with all these things, this third day is passing to-day, since these things happened.

²¹Datapuwa't hinihintay naming siya ang tutubos sa Israel. Oo at bukod sa lahat ng mga ito ay ngayon ang ikatlong araw buhat nang mangyari ang mga bagay na ito.

²²`And certain women of ours also astonished us, coming early to the tomb,

²²Bukod sa rito iba sa mga babaing kasamahan namin na nagsiparoong maaga sa libingan, ay nakapagtaka sa amin;

²³and not having found his body, they came, saying also to have seen an apparition of messengers, who say he is alive,

²³At nang hindi mangasumpungan ang kaniyang bangkay, ay nangagbalik sila, na nangagsabing sila nama'y nakakita ng isang pangitain ng mga anghel, na nangagsabing siya'y buhay.

²⁴and certain of those with us went away unto the tomb, and found as even the women said, and him they saw not.`

²⁴At nagsiparoon sa libingan ang ilang kasama namin, at nasumpungan nila alinsunod sa sinabi ng mga babae: datapuwa't siya'y hindi nila nakita.

²⁵And he said unto them, `O inconsiderate and slow in heart, to believe on all that the prophets spake!

²⁵At sinabi niya sa kanila, Oh mga taong haling, at makukupad ang mga pusong magsisampalataya sa lahat ng salita ng mga propeta!

²⁶Was it not behoving the Christ these things to suffer, and to enter into his glory?`

²⁶Hindi baga kinakailangang si Cristo ay maghirap ng mga bagay na ito, at pumasok sa kaniyang kaluwalhatian?

²⁷and having begun from Moses, and from all the prophets, he was expounding to them in all the Writings the things about himself.

²⁷At magmula kay Moises at sa mga propeta, ay ipinaaninaw niya sa kanila ang mga bagay tungkol sa kaniya sa lahat ng mga kasulatan.

²⁸And they came nigh to the village whither they were going, and he made an appearance of going on further,

²⁸At sila'y malapit na sa nayong kanilang paroroonan: at naganyo siyang wari may paroroonang lalo pang malayo.

²⁹and they constrained him, saying, `Remain with us, for it is toward evening,` and the day did decline, and he went in to remain with them.

²⁹At siya'y kanilang pinigil, na sinasabi, tumuloy ka sa amin, sapagka't gumagabi na, at kumikiling na ang araw. At pumasok siya upang tumuloy sa kanila.

³⁰And it came to pass, in his reclining (at meat) with them, having taken the bread, he blessed, and having broken, he was giving to them,

³⁰At nangyari, nang siya'y nakaupo na kasalo nila sa dulang ng pagkain, ay kaniyang dinampot ang tinapay at binasbasan; at ito'y pinagputolputol, at ibinigay sa kanila.

³¹and their eyes were opened, and they recognized him, and he became unseen by them.

³¹At nangabuksan ang kanilang mga mata, at siya'y nakilala nila; at siya'y nawala sa kanilang mga paningin.

³²And they said one to another, `Was not our heart burning within us, as he was speaking to us in the way, and as he was opening up to us the Writings?`

³²At sila-sila'y nangagsabihan, Hindi baga nagaalab ang ating puso sa loob natin, habang tayo'y kinakausap niya sa daan, samantalang binubuksan niya sa atin ang mga kasulatan?

³³And they, having risen up the same hour, turned back to Jerusalem, and found gathered together the eleven, and those with them,

³³At sila'y nagsitindig sa oras ding yaon, at nangagbalik sa Jerusalem, at naratnang nangagkakatipon ang labingisa, at ang kanilang mga kasama.

³⁴saying — `The Lord was raised indeed, and was seen by Simon;`

³⁴Na nangagsasabi, Tunay na nagbangong muli ang Panginoon, at napakita kay Simon,

³⁵and they were telling the things in the way, and how he was made known to them in the breaking of the bread,

³⁵At isinaysay nila ang mga bagay na nangyari sa daan, at kung paanong siya'y nakilala nila nang pagputolputulin ang tinapay.

³⁶and as they are speaking these things, Jesus himself stood in the midst of them, and saith to them, `Peace — to you;`

³⁶At samantalang kanilang pinaguusapan ang mga bagay na ito, siya rin ay tumayo sa gitna nila, at sa kanila'y nagsabi, Kapayapaa'y suma inyo.

³⁷and being amazed, and becoming affrighted, they were thinking themselves to see a spirit.

³⁷Datapuwa't sila'y kinilabutan, at nangahintakutan, at inakala nila na nakakakita sila ng isang espiritu.

³⁸And he said to them, `Why are ye troubled? and wherefore do reasonings come up in your hearts?

³⁸At sinabi niya sa kanila, Bakit kayo'y nangagugulumihanan? at bakit nangyayari ang pagtatalo sa inyong puso?

³⁹see my hands and my feet, that I am he; handle me and see, because a spirit hath not flesh and bones, as ye see me having.`

³⁹Tingnan ninyo ang aking mga kamay at ang aking mga paa, ako rin nga: hipuin ninyo ako, at tingnan; sapagka't ang isang espiritu'y walang laman at mga buto, na gaya ng inyong nakikita na nasa akin.

⁴⁰And having said this, he shewed to them the hands and the feet,

⁴⁰At pagkasabi niya nito, ay ipinakita niya sa kanila ang kaniyang mga kamay at ang kaniyang mga paa.

⁴¹and while they are not believing from the joy, and wondering, he said to them, `Have ye anything here to eat?`

⁴¹At samantalang hindi pa sila nagsisisampalataya dahil sa galak, at nagsisipanggilalas, ay sinabi niya sa kanila, Mayroon baga kayo ritong anomang makakain?

⁴²and they gave to him part of a broiled fish, and of an honeycomb,

⁴²At binigyan nila siya ng isang putol na isdang inihaw.

⁴³and having taken, he did eat before them,

⁴³At kaniyang inabot yaon, at kumain sa harap nila.

⁴⁴and he said to them, `These [are] the words that I spake unto you, being yet with you, that it behoveth to be fulfilled all the things that are written in the Law of Moses, and the Prophets, and the Psalms, about me.`

⁴⁴At sinabi niya sa kanila, Ito ang aking mga salitang sinabi ko sa inyo, nang ako'y sumasa inyo pa, na kinakailangang matupad ang lahat ng mga bagay na nangasusulat tungkol sa akin sa kautusan ni Moises, at sa mga propeta, at sa mga awit.

⁴⁵Then opened he up their understanding to understand the Writings,

⁴⁵Nang magkagayo'y binuksan niya ang kanilang mga pagiisip, upang mapagunawa nila ang mga kasulatan;

⁴⁶and he said to them — `Thus it hath been written, and thus it was behoving the Christ to suffer, and to rise out of the dead the third day,

⁴⁶At sinabi niya sa kanila, Ganyan ang pagkasulat, na kinakailangang maghirap ang Cristo, at magbangong muli sa mga patay sa ikatlong araw;

⁴⁷and reformation and remission of sins to be proclaimed in his name to all the nations, beginning from Jerusalem:

⁴⁷At ipangaral sa kaniyang pangalan ang pagsisisi at pagpapatawad ng mga kasalanan sa lahat ng mga bansa, magbuhat sa Jerusalem.

⁴⁸and ye — ye are witnesses of these things.

⁴⁸Kayo'y mga saksi ng mga bagay na ito.

⁴⁹`And, lo, I do send the promise of my Father upon you, but ye — abide ye in the city of Jerusalem till ye be clothed with power from on high.`

⁴⁹At narito, ipadadala ko sa inyo ang pangako ng aking Ama, datapuwa't magsipanatili kayo sa bayan, hanggang sa kayo'y masangkapan ng kapangyarihang galing sa itaas.

⁵⁰And he led them forth without — unto Bethany, and having lifted up his hands he did bless them,

⁵⁰At kaniyang dinala sila sa labas hanggang sa tapat ng Betania: at itinaas niya ang kaniyang mga kamay, at sila'y binasbasan.

⁵¹and it came to pass, in his blessing them, he was parted from them, and was borne up to the heaven;

⁵¹At nangyari, na samantalang sila'y binabasbasan niya, ay iniwan niya sila; at dinala siya sa itaas sa langit.

⁵²and they, having bowed before him, did turn back to Jerusalem with great joy,

⁵²At siya'y sinamba nila, at nagsibalik sila sa Jerusalem na may malaking galak:

⁵³and were continually in the temple, praising and blessing God. Amen.

⁵³At palaging sila'y nasa templo, na nangagpupuri sa Dios.