¹My son, if thou dost accept my sayings, And my commands dost lay up with thee,

¹Anak ko, kung iyong tatanggapin ang aking mga salita, at tataglayin mo ang aking mga utos;

²To cause thine ear to attend to wisdom, Thou inclinest thy heart to understanding,

²Na anopa't iyong ikikiling ang iyong pakinig sa karunungan, at ihihilig mo ang iyong puso sa pagunawa;

³For, if for intelligence thou callest, For understanding givest forth thy voice,

³Oo, kung ikaw ay dadaing ng pagbubulay, at itataas mo ang iyong tinig sa pagunawa;

⁴If thou dost seek her as silver, And as hid treasures searchest for her,

⁴Kung iyong hahanapin siya na parang pilak, at sasaliksikin mo siyang parang kayamanang natatago.

⁵Then understandest thou fear of Jehovah, And knowledge of God thou findest.

⁵Kung magkagayo'y iyong mauunawa ang pagkatakot sa Panginoon, at masusumpungan mo ang kaalaman ng Dios.

⁶For Jehovah giveth wisdom, From His mouth knowledge and understanding.

⁶Sapagka't ang Panginoon ay nagbibigay ng karunungan, sa kaniyang bibig nanggagaling ang kaalaman at kaunawaan:

⁷Even to lay up for the upright substance, A shield for those walking uprightly.

⁷Kaniyang pinapagtataglay ang matuwid ng magaling na karunungan, siya'y kalasag sa nagsisilakad sa pagtatapat;

⁸To keep the paths of judgment, And the way of His saints He preserveth.

⁸Upang kaniyang mabantayan ang mga landas ng kahatulan, at maingatan ang daan ng kaniyang mga banal.

⁹Then understandest thou righteousness, And judgment, and uprightness — every good path.

⁹Kung magkagayo'y mauunawa mo ang katuwiran at ang kahatulan, at ang karampatan, oo, bawa't mabuting landas.

¹⁰For wisdom cometh into thy heart, And knowledge to thy soul is pleasant,

¹⁰Sapagka't karunungan ay papasok sa iyong puso, at kaalaman ay magiging ligaya sa iyong kaluluwa;

¹¹Thoughtfulness doth watch over thee, Understanding doth keep thee,

¹¹Kabaitan ay magbabantay sa iyo, pagkaunawa ay magiingat sa iyo:

¹²To deliver thee from an evil way, From any speaking froward things,

¹²Upang iligtas ka sa daan ng kasamaan, sa mga taong nagsisipagsalita ng mga masamang bagay;

¹³Who are forsaking paths of uprightness, To walk in ways of darkness,

¹³Na nagpapabaya ng mga landas ng katuwiran, upang magsilakad sa mga daan ng kadiliman;

¹⁴Who are rejoicing to do evil, They delight in frowardness of the wicked,

¹⁴Na nangagagalak na magsigawa ng kasamaan, at nangaaaliw sa mga karayaan ng kasamaan,

¹⁵Whose paths [are] crooked, Yea, they are perverted in their ways.

¹⁵Na mga liko sa kanilang mga lakad, at mga suwail sa kanilang mga landas:

¹⁶To deliver thee from the strange woman, From the stranger who hath made smooth her sayings,

¹⁶Upang iligtas ka sa masamang babae, sa makatuwid baga'y sa di kilala na nanghahalina ng kaniyang mga salita;

¹⁷Who is forsaking the guide of her youth, And the covenant of her God hath forgotten.

¹⁷Na nagpapabaya sa kaibigan ng kaniyang kabataan, at lumilimot ng tipan ng kaniyang Dios:

¹⁸For her house hath inclined unto death, And unto Rephaim her paths.

¹⁸Sapagka't ang kaniyang bahay ay kumikiling sa kamatayan, at ang kaniyang mga landas na sa patay:

¹⁹None going in unto her turn back, Nor do they reach the paths of life.

¹⁹Walang naparoroon sa kaniya na bumabalik uli, ni kanila mang tinatamo ang mga landas ng buhay:

²⁰That thou dost go in the way of the good, And the paths of the righteous dost keep.

²⁰Upang ikaw ay makalakad ng lakad ng mabubuting tao, at maingatan ang mga landas ng matuwid.

²¹For the upright do inhabit the earth, And the perfect are left in it,

²¹Sapagka't ang matuwid ay tatahan sa lupain, at ang sakdal ay mamamalagi roon.

²²And the wicked from the earth are cut off, And treacherous dealers plucked out of it!

²²Nguni't ang masama ay mahihiwalay sa lupain, at silang nagsisigawang may karayaan ay mangabubunot.