¹My son! keep my sayings, And my commands lay up with thee.

¹Anak ko ingatan mo ang aking mga salita, at impukin mo sa iyo ang aking mga utos.

²Keep my commands, and live, And my law as the pupil of thine eye.

²Ingatan mo ang aking mga utos at mabuhay ka; at ang aking kautusan na parang itim ng iyong mata.

³Bind them on thy fingers, Write them on the tablet of thy heart.

³Itali mo sa iyong mga daliri; ikintal mo sa iyong puso.

⁴Say to wisdom, `My sister Thou [art].` And cry to understanding, `Kinswoman!`

⁴Sabihin mo sa karunungan, Ikaw ay aking kapatid na babae; at tawagin mong iyong kamaganak na babae ang unawa:

⁵To preserve thee from a strange woman, From a stranger who hath made smooth her sayings.

⁵Upang kanilang maingatan ka sa babaing masama; sa babaing di kilala na nagtatabil ng kaniyang mga salita.

⁶For, at a window of my house, Through my casement I have looked out,

⁶Sapagka't sa dungawan ng aking bahay tumitingin ako sa aking solihia;

⁷And I do see among the simple ones, I discern among the sons, A young man lacking understanding,

⁷At ako'y tumingin sa mga musmos, ako'y nagmasid sa mga may kabataan, sa may kabataang walang bait,

⁸Passing on in the street, near her corner, And the way [to] her house he doth step,

⁸Na dumaraan sa lansangan na malapit sa kaniyang sulok, at siya'y yumaon sa daan na patungo sa kaniyang bahay;

⁹In the twilight — in the evening of day, In the darkness of night and blackness.

⁹Sa pagtatakip silim, sa kinagabihan ng araw, sa kalahatian ng gabi, at sa kadiliman.

¹⁰And, lo, a woman to meet him — (A harlot`s dress, and watchful of heart,

¹⁰At, narito, doo'y nasalubong niya ang isang babae na nakagayak ng tila isang patutot, at tuso sa puso.

¹¹Noisy she [is], and stubborn, In her house her feet rest not.

¹¹Siya'y madaldal at matigas ang ulo; ang kaniyang mga paa ay hindi nagsisitahan sa kaniyang bahay:

¹²Now in an out-place, now in broad places, And near every corner she lieth in wait) —

¹²Ngayo'y nasa mga lansangan siya, mamaya'y nasa mga luwal na dako siya, at nagaabang sa bawa't sulok,

¹³And she laid hold on him, and kissed him, She hath hardened her face, and saith to him,

¹³Sa gayo'y hinahawakan niya siya at hinahagkan siya, at may mukhang walang hiya na nagsasabi siya sa kaniya:

¹⁴`Sacrifices of peace-offerings [are] by me, To-day I have completed my vows.

¹⁴Mga hain na mga handog tungkol sa kapayapaan ay sa akin; sa araw na ito ay tinupad ko ang aking mga panata.

¹⁵Therefore I have come forth to meet thee, To seek earnestly thy face, and I find thee.

¹⁵Kaya't lumabas ako upang salubungin ka, hinanap kong masikap ang iyong mukha, at nasumpungan kita.

¹⁶[With] ornamental coverings I decked my couch, Carved works — cotton of Egypt.

¹⁶Aking inilatag ang aking higaan na may mga coltsong may burda, na yari sa guhitguhit na kayong lana sa Egipto.

¹⁷I sprinkled my bed — myrrh, aloes, and cinnamon.

¹⁷At aking pinabanguhan ang aking higaan ng mira, mga oleo, at sinamomo.

¹⁸Come, we are filled [with] loves till the morning, We delight ourselves in loves.

¹⁸Parito ka, tayo'y magpakasiya sa pagsisintahan hanggang sa kinaumagahan; magpakasaya tayo sa mga pagsisintahan.

¹⁹For the man is not in his house, He hath gone on a long journey.

¹⁹Sapagka't ang lalake ay wala sa bahay, siya'y naglakbay sa malayo:

²⁰A bag of money he hath taken in his hand, At the day of the new moon he cometh to his house.`

²⁰Siya'y nagdala ng supot ng salapi; siya'y uuwi sa bahay sa kabilugan ng buwan.

²¹She turneth him aside with the abundance of her speech, With the flattery of her lips she forceth him.

²¹Kaniyang pinasusuko siya ng karamihan ng kaniyang mga matamis na salita, hinihila niya siya ng katabilan ng kaniyang mga labi.

²²He is going after her straightway, As an ox unto the slaughter he cometh, And as a fetter unto the chastisement of a fool,

²²Pagdaka ay sumusunod siya sa kaniya, gaya ng toro na naparoroon sa patayan, O gaya ng sa mga tanikala sa sawayan sa mangmang;

²³Till an arrow doth split his liver, As a bird hath hastened unto a snare, And hath not known that it [is] for its life.

²³Hanggang sa lagpasan ng isang palaso ang kaniyang atay; gaya ng ibong nagmamadali sa bitag, at hindi nakakaalam na yao'y sa kaniyang buhay.

²⁴And now, ye sons, hearken to me, And give attention to sayings of my mouth.

²⁴Ngayon nga, mga anak ko, dinggin ninyo ako, at makinig kayo ng mga salita ng aking bibig.

²⁵Let not thy heart turn unto her ways, Do not wander in her paths,

²⁵Huwag humilig ang iyong puso sa kaniyang mga lakad, huwag kang lumiko sa kaniyang mga landas.

²⁶For many [are] the wounded she caused to fall, And mighty [are] all her slain ones.

²⁶Sapagka't kaniyang inihiga ang maraming may sugat: Oo, lahat niyang pinatay ay isang makapangyarihang hukbo.

²⁷The ways of Sheol — her house, Going down unto inner chambers of death!

²⁷Ang kaniyang bahay ay daang patungo sa Sheol. Pababa sa mga silid ng kamatayan.