¹Give ye thanks to Jehovah — call ye in His name, Make known among the peoples His acts.

¹Oh magpasalamat kayo sa Panginoon, kayo'y magsitawag sa kaniyang pangalan; ipabatid ninyo ang kaniyang mga gawain sa mga bayan.

²Sing ye to Him — sing praise to Him, Meditate ye on all His wonders.

²Magsiawit kayo sa kaniya, magsiawit kayo sa kaniya ng mga pagpuri; salitain ninyo ang lahat niyang kagilagilalas na mga gawa.

³Boast yourselves in His Holy Name, The heart of those seeking Jehovah rejoiceth.

³Lumuwalhati kayo sa kaniyang banal na pangalan: mangagalak ang puso nila na nagsisihanap sa Panginoon.

⁴Seek ye Jehovah and His strength, Seek ye His face continually.

⁴Hanapin ninyo ang Panginoon at ang kaniyang kalakasan; hanapin ninyo ang kaniyang mukha magpakailan man.

⁵Remember His wonders that He did, His signs and the judgments of His mouth.

⁵Alalahanin ninyo ang kaniyang kagilagilalas na mga gawa na kaniyang ginawa: ang kaniyang mga kababalaghan at ang mga kahatulan ng kaniyang bibig;

⁶O seed of Abraham, His servant, O sons of Jacob, His chosen ones.

⁶Oh ninyong binhi ni Abraham na kaniyang lingkod, ninyong mga anak ni Jacob, na kaniyang mga hirang.

⁷He [is] Jehovah our God, In all the earth [are] His judgments.

⁷Siya ang Panginoon nating Dios: ang kaniyang mga kahatulan ay nangasa buong lupa.

⁸He hath remembered to the age His covenant, The word He commanded to a thousand generations,

⁸Kaniyang inalaala ang kaniyang tipan magpakailan man, ang salita na kaniyang iniutos sa libong sali't saling lahi;

⁹That He hath made with Abraham, And His oath to Isaac,

⁹Ang tipan na kaniyang ginawa kay Abraham, at ang kaniyang sumpa kay Isaac;

¹⁰And doth establish it to Jacob for a statute, To Israel — a covenant age-during,

¹⁰At pinagtibay yaon kay Jacob na pinakapalatuntunan, sa Israel na pinakawalang hanggang tipan:

¹¹Saying, `To thee I give the land of Canaan, The portion of your inheritance,`

¹¹Na sinasabi, sa iyo'y ibibigay ko ang lupain ng Canaan, ang kapalaran na iyong mana;

¹²In their being few in number, But a few, and sojourners in it.

¹²Nang sila'y kaunti lamang tao sa bilang; Oo, totoong kaunti, at nangakikipamayan doon;

¹³And they go up and down, from nation unto nation, From a kingdom unto another people.

¹³At sila'y nagsiyaon sa bansa at bansa, mula sa isang kaharian hanggang sa ibang bayan.

¹⁴He hath not suffered any to oppress them And He reproveth for their sakes kings.

¹⁴Hindi niya tiniis ang sinomang tao na gawan sila ng kamalian; Oo, kaniyang sinaway ang mga hari dahil sa kanila;

¹⁵`Strike not against Mine anointed, And to My prophets do not evil.`

¹⁵Na sinasabi, Huwag ninyong galawin ang mga pinahiran ko ng langis. At huwag ninyong gawan ng masama ang mga propeta ko.

¹⁶And He calleth a famine on the land, The whole staff of bread He hath broken.

¹⁶At siya'y nagdala ng kagutom sa lupain; kaniyang binali ang buong tukod ng tinapay.

¹⁷He hath sent before them a man, For a servant hath Joseph been sold.

¹⁷Siya'y nagsugo ng isang lalake sa unahan nila; si Jose ay naipagbiling pinakaalipin:

¹⁸They have afflicted with fetters his feet, Iron hath entered his soul,

¹⁸Ang kaniyang mga paa ay sinaktan nila ng mga pangpangaw; siya'y nalagay sa mga tanikalang bakal:

¹⁹Till the time of the coming of His word The saying of Jehovah hath tried him.

¹⁹Hanggang sa panahon na nangyari ang kaniyang salita; tinikman siya ng salita ng Panginoon.

²⁰The king hath sent, and looseth him, The ruler of the peoples, and draweth him out.

²⁰Ang hari ay nagsugo, at pinawalan siya; sa makatuwid baga'y ang pinuno ng mga bayan, at pinalaya niya siya.

²¹He hath made him lord of his house, And ruler over all his possessions.

²¹Ginawa niya siyang panginoon sa kaniyang bahay, at pinuno sa lahat niyang pag-aari:

²²To bind his chiefs at his pleasure, And his elders he maketh wise.

²²Upang talian ang kaniyang mga pangulo sa kaniyang kaligayahan, at turuan ang kaniyang mga kasangguni ng karunungan.

²³And Israel cometh in to Egypt, And Jacob hath sojourned in the land of Ham.

²³Si Israel naman ay nasok sa Egipto; at si Jacob ay nakipamayan sa lupain ng Cham.

²⁴And He maketh His people very fruitful, And maketh it mightier than its adversaries.

²⁴At kaniyang pinalagong mainam ang kaniyang bayan, at pinalakas sila kay sa kanilang mga kaaway.

²⁵He turned their heart to hate His people, To conspire against His servants.

²⁵Kaniyang pinapanumbalik ang kanilang puso upang mangagtanim sa kaniyang bayan, upang magsigawang may katusuhan sa kaniyang mga lingkod.

²⁶He hath sent Moses His servant, Aaron whom He had fixed on.

²⁶Kaniyang sinugo si Moises na kaniyang lingkod, at si Aaron na kaniyang hirang.

²⁷They have set among them the matters of His signs, And wonders in the land of Ham.

²⁷Kanilang inilagay sa gitna nila ang kaniyang mga tanda, at mga kababalaghan sa lupain ng Cham.

²⁸He hath sent darkness, and it is dark, And they have not provoked His word.

²⁸Siya'y nagsugo ng mga kadiliman, at nagpadilim; at sila'y hindi nagsipanghimagsik laban sa kaniyang mga salita.

²⁹He hath turned their waters to blood, And putteth to death their fish.

²⁹Kaniyang pinapaging dugo ang kanilang tubig, at pinatay ang kanilang mga isda.

³⁰Teemed hath their land [with] frogs, In the inner chambers of their kings.

³⁰Ang kanilang lupain ay binukalan ng mga palaka, sa mga silid ng kanilang mga hari.

³¹He hath said, and the beetle cometh, Lice into all their border.

³¹Siya'y nagsalita, at dumating ang mga pulutong na mga langaw, at kuto sa lahat ng kanilang mga hangganan.

³²He hath made their showers hail, A flaming fire [is] in their land.

³²Ibinigay niya sa kanila na pinakaulan ay graniso, at liyab ng apoy sa kanilang lupain.

³³And He smiteth their vine and their fig, And shivereth the trees of their border.

³³Sinaktan naman niya ang kanilang mga puno ng ubas, at ang kanilang mga puno ng higos; at binali ang mga punong kahoy ng kanilang mga hangganan.

³⁴He hath said, and the locust cometh, And the cankerworm — innumerable,

³⁴Siya'y nagsalita at ang mga balang ay nagsidating, at ang mga higad, ay yao'y walang bilang,

³⁵And it consumeth every herb in their land, And it consumeth the fruit of their ground.

³⁵At kinain ang lahat na gugulayin sa kanilang lupain, at kinain ang bunga ng kanilang lupa.

³⁶And He smiteth every first-born in their land, The first-fruit of all their strength,

³⁶Sinaktan din niya ang lahat na panganay sa kanilang lupain, ang puno ng lahat nilang kalakasan.

³⁷And bringeth them out with silver and gold, And there is not in its tribes a feeble one.

³⁷At kaniyang inilabas sila na may pilak at ginto: at hindi nagkaroon ng mahinang tao sa kaniyang mga lipi.

³⁸Rejoiced hath Egypt in their going forth, For their fear had fallen upon them.

³⁸Natuwa ang Egipto nang sila'y magsialis; sapagka't ang takot sa kanila ay nahulog sa kanila.

³⁹He hath spread a cloud for a covering, And fire to enlighten the night.

³⁹Kaniyang inilatag ang ulap na pinakakubong; at apoy upang magbigay liwanag sa gabi,

⁴⁰They have asked, and He bringeth quails, And [with] bread of heaven satisfieth them.

⁴⁰Sila'y nagsihingi, at dinalhan niya ng mga pugo, at binusog niya sila ng pagkain na mula sa langit.

⁴¹He hath opened a rock, and waters issue, They have gone on in dry places — a river.

⁴¹Kaniyang ibinuka ang bato at binukalan ng tubig; nagsiagos sa tuyong mga dako na parang ilog.

⁴²For He hath remembered His holy word, With Abraham His servant,

⁴²Sapagka't kaniyang naalaala ang kaniyang banal na salita, at si Abraham na kaniyang lingkod.

⁴³And He bringeth forth His people with joy, With singing His chosen ones.

⁴³At kaniyang inilabas ang kaniyang bayan na may kagalakan, at ang kaniyang hirang na may awitan.

⁴⁴And He giveth to them the lands of nations, And the labour of peoples they possess,

⁴⁴At ibinigay niya sa kanila ang mga lupain ng mga bansa; at kinuha nila ang gawa ng mga bayan na pinakaari:

⁴⁵That they may observe His statutes, And His laws may keep. Praise ye Jehovah!

⁴⁵Upang kanilang maingatan ang kaniyang mga palatuntunan, at sundin ang kaniyang mga kautusan. Purihin ninyo ang Panginoon.