¹እኔ ክርስቶስን እንደምመስል እኔን ምሰሉ።

¹Be my imitators, even as *I* also [am] of Christ.

²ወንድሞች ሆይ፥ በሁሉ ስለምታስቡኝና አሳልፌ እንደ ሰጠኋችሁ ወግን ፈጽማችሁ ስለ ያዛችሁ አመሰግናችኋለሁ።

²Now I praise you, that in all things ye are mindful of me; and that as I have directed you, ye keep the directions.

³ነገር ግን የወንድ ሁሉ ራስ ክርስቶስ፥ የሴትም ራስ ወንድ፥ የክርስቶስም ራስ እግዚአብሔር እንደ ሆነ ልታውቁ እወዳለሁ።

³But I wish you to know that the Christ is the head of every man, but woman's head [is] the man, and the Christ's head God.

⁴ራሱን ተከናንቦ የሚጸልይ ወይም ትንቢት የሚናገር ወንድ ሁሉ ራሱን ያዋርዳል።

⁴Every man praying or prophesying, having [anything] on his head, puts his head to shame.

⁵ራስዋን ሳትሸፍን ግን የምትጸልይ ወይም ትንቢት የምትናገር ሴት ሁሉ ራስዋን ታዋርዳለች፤ እንደ ተላጨች ያህል አንድ ነውና።

⁵But every woman praying or prophesying with her head uncovered puts her own head to shame; for it is one and the same as a shaved [woman].

⁶ሴትም ራስዋን ባትሸፍን ጠጉርዋን ደግሞ ትቆረጥ፤ ለሴት ግን ጠጉርዋን መቆረጥ ወይም መላጨት የሚያሳፍር ከሆነ ራስዋን ትሸፍን።

⁶For if a woman be not covered, let her hair also be cut off. But if [it be] shameful to a woman to have her hair cut off or to be shaved, let her be covered.

⁷ወንድ የእግዚአብሔር ምሳሌና ክብር ስለ ሆነ ራሱን መከናነብ አይገባውም፤ ሴት ግን የወንድ ክብር ናት።

⁷For man indeed ought not to have his head covered, being God's image and glory; but woman is man's glory.

⁸ሴት ከወንድ ናት እንጂ ወንድ ከሴት አይደለምና።

⁸For man is not of woman, but woman of man.

⁹ሴት ስለ ወንድ ተፈጠረች እንጂ ወንድ ስለ ሴት አልተፈጠረምና።

⁹For also man was not created for the sake of the woman, but woman for the sake of the man.

¹⁰ስለዚህ ሴት ከመላእክት የተነሣ በራስዋ ሥልጣን ሊኖራት ይገባል።

¹⁰Therefore ought the woman to have authority on her head, on account of the angels.

¹¹ነገር ግን በጌታ ዘንድ ሴት ያለ ወንድ ወንድም ያለ ሴት አይሆንም።

¹¹However, neither [is] woman without man, nor man without woman, in [the] Lord.

¹²ሴት ከወንድ እንደ ሆነች እንዲሁ ወንድ ደግሞ በሴት ነውና፤ ሁሉም ከእግዚአብሔር ነው።

¹²For as the woman [is] of the man, so also [is] the man by the woman, but all things of God.

¹³በእናንተ በራሳችሁ መካከል ፍረዱ፤ ሴት ራስዋን ሳትሸፍን ወደ እግዚአብሔር ልትጸልይ ይገባታልን?

¹³Judge in yourselves: is it comely that a woman should pray to God uncovered?

¹⁴ወንድ ጠጉሩን ቢያስረዝም ነውር እንዲሆንበት፥ ሴት ግን ጠጉርዋን ብታስረዝም ክብር እንዲሆንላት ተፈጥሮ እንኳ አያስተምራችሁምን? ጠጉርዋ መጎናጸፊያ ሊሆን ተሰጥቶአታልና።

¹⁴Does not even nature itself teach you, that man, if he have long hair, it is a dishonour to him?

¹⁶ዳሩ ግን ማንም ሊከራከር ቢፈቅድ፥ እኛ ወይም የእግዚአብሔር አብያተ ክርስቲያናት እንዲህ ያለ ልማድ የለንም።

¹⁵But woman, if she have long hair, [it is] glory to her; for the long hair is given [to her] in lieu of a veil.

¹⁷ነገር ግን በምትሰበሰቡበት ጊዜ ለሚከፋ እንጂ ለሚሻል ስላልሆነ ይህን ትእዛዝ ስሰጥ የማመሰግናችሁ አይደለም።

¹⁶But if any one think to be contentious, *we* have no such custom, nor the assemblies of God.

¹⁸በመጀመሪያ ወደ ማኅበር ስትሰበሰቡ በመካከላችሁ መለያየት እንዳለ እሰማለሁና፥ በአንድ በኩልም አምናለሁ።

¹⁷But [in] prescribing [to you on] this [which I now enter on], I do not praise, [namely,] that ye come together, not for the better, but for the worse.

¹⁹በእናንተ ዘንድ የተፈተኑት እንዲገለጡ በመካከላችሁ ወገኖች ደግሞ ሊሆኑ ግድ ነውና።

¹⁸For first, when ye come together in assembly, I hear there exist divisions among you, and I partly give credit [to it].

²⁰እንግዲህ አብራችሁ ስትሰበሰቡ የምትበሉት የጌታ እራት አይደለም፤

¹⁹For there must also be sects among you, that the approved may become manifest among you.

²¹በመብላት ጊዜ እያንዳንዱ የራሱን እራት ይበላልና፥ አንዱም ይራባል አንዱ ግን ይሰክራል።

²⁰When ye come therefore together into one place, it is not to eat [the] Lord's supper.

²²የምትበሉባቸውና የምትጠጡባቸው ቤቶች የላችሁምን? ወይስ የእግዚአብሔርን ማኅበር ትንቃላችሁን አንዳችም የሌላቸውን ታሳፍራላችሁን? ምን ልበላችሁ? በዚህ ነገር ላመስግናችሁን? አላመሰግናችሁም።

²¹For each one in eating takes his *own* supper before [others], and one is hungry and another drinks to excess.

²³ለእናንተ ደግሞ አሳልፌ የሰጠሁትን እኔ ከጌታ ተቀብያለሁና፤

²²Have ye not then houses for eating and drinking? or do ye despise the assembly of God, and put to shame them who have not? What shall I say to you? shall I praise you? In this [point] I do not praise.

²⁴ጌታ ኢየሱስ አልፎ በተሰጠበት በዚያች ሌሊት እንጀራን አንሥቶ አመሰገነ፥ ቆርሶም። እንካችሁ ብሉ፤ ይህ ስለ እናንተ የሚሆን ሥጋዬ ነው፤ ይህን ለመታሰቢያዬ አድርጉት አለ።

²³For *I* received from the Lord, that which I also delivered to you, that the Lord Jesus, in the night in which he was delivered up, took bread,

²⁵እንደዚሁም ከእራት በኋላ ጽዋውን ደግሞ አንሥቶ። ይህ ጽዋ በደሜ የሚሆን አዲስ ኪዳን ነው፤ በጠጣችሁት ጊዜ ሁሉ ይህን ለመታሰቢያዬ አድርጉት አለ።

²⁴and having given thanks broke [it], and said, This is my body, which [is] for you: this do in remembrance of me.

²⁶ይህን እንጀራ በበላችሁ ጊዜ ሁሉ፥ ይህንም ጽዋ በጠጣችሁ ጊዜ ሁሉ ጌታ እስኪመጣ ድረስ ሞቱን ትናገራላችሁና።

²⁵In like manner also the cup, after having supped, saying, This cup is the new covenant in my blood: this do, as often as ye shall drink [it], in remembrance of me.

²⁷ስለዚህ ሳይገባው ይህን እንጀራ የበላ ወይም የጌታን ጽዋ የጠጣ ሁሉ የጌታ ሥጋና ደም ዕዳ አለበት።

²⁶For as often as ye shall eat this bread, and drink the cup, ye announce the death of the Lord, until he come.

²⁸ሰው ግን ራሱን ይፈትን፥ እንዲሁም ከእንጀራው ይብላ ከጽዋውም ይጠጣ፤

²⁷So that whosoever shall eat the bread, or drink the cup of the Lord, unworthily, shall be guilty in respect of the body and of the blood of the Lord.

²⁹ሳይገባው የሚበላና የሚጠጣ የጌታን ሥጋ ስለማይለይ ለራሱ ፍርድ ይበላልና፥ ይጠጣልምና።

²⁸But let a man prove himself, and thus eat of the bread, and drink of the cup.

³⁰ስለዚህ በእናንተ ዘንድ የደከሙና የታመሙ ብዙዎች አሉ አያሌዎችም አንቀላፍተዋል።

²⁹For [the] eater and drinker eats and drinks judgment to himself, not distinguishing the body.

³¹ራሳችንን ብንመረምር ግን ባልተፈረደብንም ነበር፤

³⁰On this account many among you [are] weak and infirm, and a good many are fallen asleep.

³²ነገር ግን በተፈረደብን ጊዜ ከዓለም ጋር እንዳንኮነን በጌታ እንገሠጻለን።

³¹But if we judged ourselves, so were we not judged.

³³ስለዚህ፥ ወንድሞቼ ሆይ፥ ለመብላት በተሰበሰባችሁ ጊዜ እርስ በርሳችሁ ተጠባበቁ።

³²But being judged, we are disciplined of [the] Lord, that we may not be condemned with the world.

³⁴ማንም የራበው ቢኖር ለፍርድ እንዳትሰበሰቡ በቤቱ ይብላ። የቀረውንም ነገር በመጣሁ ጊዜ እደነግጋለሁ።

³³So that, my brethren, when ye come together to eat, wait for one another.

³⁴If any one be hungry, let him eat at home, that ye may not come together for judgment. But the other things, whenever I come, I will set in order.