¹فصلى يونان الى الرب الهه من جوف الحوت

¹یونس از شکم ماهی پیش خداوند، خدای خود دعا کرد و گفت:

²وقال. دعوت من ضيقي الرب فاستجابني . ‎ صرخت من جوف الهاوية فسمعت صوتي.

²«در هنگام مصیبت بحضور تو ای خداوند، دعا کردم و تو دعای مرا مستجاب فرمودی. از اعماق دنیای مردگان گریه و زاری کردم و تو آواز گریۀ مرا شنیدی.

³لانك طرحتني في العمق في قلب البحار. فاحاط بي نهر. جازت فوقي جميع تيّاراتك ولججك.

³تو مرا به اعماق بحر انداختی و سیلاب ها مرا غرق کرد، و امواج پُر قدرت تو از سر من گذشت.

⁴فقلت قد طردت من امام عينيك. ولكنني اعود انظر الى هيكل قدسك.

⁴بخود گفتم که از حضور تو رانده شده ام و دیگر عبادتگاه مقدس ترا نخواهم دید.

⁵قد اكتنفتني مياه الى النفس. احاط بي غمر. التفّ عشب البحر براسي.

⁵در آب غرق شدم، گرداب ها احاطه ام کرد و علف ها بدور سرم پیچید.

⁶نزلت الى اسافل الجبال. مغاليق الارض عليّ الى الابد. ثم اصعدت من الوهدة حياتي ايها الرب الهي.

⁶تا پای کوه ها فرو رفتم و زمین برای همیشه در بند های خود نگاهم داشته است. اما تو ای خداوند، خدای من، مرا از گور زنده بیرون آوردی.

⁷حين اعيت فيّ نفسي ذكرت الرب فجاءت اليك صلاتي الى هيكل قدسك.

⁷وقتی در حال مرگ بودم، خداوند را یاد کردم و دعای من به عبادتگاه مقدس به پیشگاه او رسید.

⁸الذين يراعون اباطيل كاذبة يتركون نعمتهم.

⁸آنهائی که بت های باطل را می پرستند از پیروی تو برگشته اند.

⁹اما انا فبصوت الحمد اذبح لك واوفي بما نذرته. للرب الخلاص

⁹اما من سرود شکرگزاری را بحضور تو می سرایم و برای تو قربانی و نذرها تقدیم می کنم. نجات ما در دست خداوند است.»سپس ماهی به امر خداوند یونس را از دهان خود به خشکه بینداخت.

¹⁰وأمر الرب الحوت فقذف يونان الى البر

¹⁰سپس ماهی به امر خداوند یونس را از دهان خود به خشکه بینداخت.