¹اذكر يا رب ماذا صار لنا. اشرف وانظر الى عارنا.

¹خداوندا، بیاد آور که چه بلائی بر سر ما آمده است. ببین که چگونه خوار و رسوا شده ایم.

²قد صار ميراثنا للغرباء. بيوتنا للاجانب.

²سرزمین موروثی ما به دست بیگانگان افتاده است و در خانه های ما مردم بیگانه زندگی می کنند.

³صرنا ايتاما بلا اب. امهاتنا كارامل.

³ما یتیم شده ایم. پدران خود را از دست داده ایم و مادران ما بیوه شده اند.

⁴شربنا ماءنا بالفضة. حطبنا بالثمن يأتي.

⁴آبِ خود را در بدل نقره می نوشیم و هیزم ما به ما فروخته می شود.

⁵على اعناقنا نضطهد. نتعب ولا راحة لنا.

⁵بار سختی و زحمت را بر دوش خود می کشیم. خسته و ناتوان شده ایم و آسایش نداریم.

⁶اعطينا اليد للمصريين والاشوريين لنشبع خبزا.

⁶پیش مردم مصر و آشور دست دراز کردیم تا لقمه نانی به ما بدهند و زنده بمانیم.

⁷آباؤنا اخطأوا وليسوا بموجودين ونحن نحمل آثامهم.

⁷پدران ما گناه کردند و از بین رفتند و حالا ما جرم گناه آن ها را می پردازیم.

⁸عبيد حكموا علينا. ليس من يخلص من ايديهم.

⁸غلامان ما بر ما حکومت می کنند و کسی نیست که ما را از زیر تسلط آن ها برهاند.

⁹بانفسنا نأتي بخبزنا من جرى سيف البرية.

⁹از ترس شمشیر رهزنان بیابان، نان خود را با خطر جان به دست می آوریم.

¹⁰جلودنا اسودّت كتنور من جرى نيران الجوع.

¹⁰از شدت گرسنگی در تب می سوزیم و پوست بدن ما همچون تنور، داغ است.

¹¹اذلوا النساء في صهيون العذارى في مدن يهوذا.

¹¹دشمنان زنان و دختران جوان ما را در سهیون و شهرهای یهودا بی عفت کرده اند.

¹²الرؤساء بايديهم يعلقون ولم تعتبر وجوه الشيوخ.

¹²رهبران ما را از دستهای شان به دار آویخته و به مو سفیدان ما بی احترامی کرده اند.

¹³اخذوا الشبان للطحن والصبيان عثروا تحت الحطب.

¹³از جوانان ما در آسیاب کار می گیرند و اطفال ما در زیر بار گران هیزم اُفتان و خیزان راه می روند.

¹⁴كفت الشيوخ عن الباب والشبان عن غنائهم.

¹⁴مردان سالخوردۀ ما دیگر در کنار دروازۀ شهر دیده نمی شوند و جوانان از نغمه سرائی دست کشیده اند.

¹⁵مضى فرح قلبنا صار رقصنا نوحا.

¹⁵نشاط و سُرُور از دلهای ما رخت بربسته و رقص و پایکوبی ما به ماتم تبدیل شده است.

¹⁶سقط اكليل راسنا. ويل لنا لاننا قد اخطأنا.

¹⁶وای بر ما که گناه کردیم و تاج جلال و افتخار را از دست دادیم.

¹⁷من اجل هذا حزن قلبنا. من اجل هذه اظلمت عيوننا.

¹⁷دلهای ما بیتاب و چشمان ما تار گشته اند،

¹⁸من اجل جبل صهون الخرب. الثعالب ماشية فيه.

¹⁸زیرا کوه سهیون ویران و محل گشت و گذار شغالان شده است.

¹⁹انت يا رب الى الابد تجلس. كرسيك الى دور فدور.

¹⁹خداوندا، تو فرمانروای ابدی جهان هستی و تاج و تخت تو بیزوال است.

²⁰لماذا تنسانا الى الابد وتتركنا طول الايام.

²⁰چرا ما را برای همیشه از یاد بردی؟ چرا ما را در این مدت طولانی ترک کردی؟

²¹ارددنا يا رب اليك فنرتد. جدد ايامنا كالقديم.

²¹ای خداوند، ما را دوباره بسوی خود بازگردان و سعادت از دست رفتۀ ما را اعاده فرما.آیا ما را بکلی ترک کرده ای؟ آیا تو بی نهایت بر ما خشمگین هستی؟

²²هل كل الرفض رفضتنا هل غضبت علينا جدا

²²آیا ما را بکلی ترک کرده ای؟ آیا تو بی نهایت بر ما خشمگین هستی؟