1ايها الاخوة ان مسرّة قلبي وطلبتي الى الله لاجل اسرائيل هي للخلاص.
1ای برادران، آرزوی قلبی و استدعای من از درگاه خدا برای اسرائیل این است که ایشان نجات یابند.
2لاني اشهد لهم ان لهم غيرة الله ولكن ليس حسب المعرفة.
2من می توانم شهادت بدهم که آن ها نسبت به خدا با غیرت هستند اما تعصب آنها از روی معرفت نیست.
3لانهم اذ كانوا يجهلون بر الله ويطلبون ان يثبتوا بر انفسهم لم يخضعوا لبر الله.
3زیرا راهی را که خدا به وسیلۀ آن انسان را در حضور خود عادل می شمارد، نشناختند و کوشیدند راه خود شان را برای به دست آوردن عدالت درست جلوه دهند و به این دلیل تسلیم عدالت خدا نشدند،
4لان غاية الناموس هي المسيح للبر لكل من يؤمن.
4زیرا مسیح هدف و تمام کنندۀ شریعت است برای هر که ایمان آورد و به این وسیله در حضور خدا عادل شمرده شود.
5لان موسى يكتب في البر الذي بالناموس ان الانسان الذي يفعلها سيحيا بها.
5در مورد آن عدالت که از شریعت به دست می آید موسی می نویسد: «هرکه شریعت را به عمل آورد به وسیلۀ آن زیست خواهد کرد.»
6واما البر الذي بالايمان فيقول هكذا لا تقل في قلبك من يصعد الى السماء اي ليحدر المسيح.
6اما دربارۀ عدالت که از راه ایمان به دست می آید می گوید: «در دل خود نگوئید کیست که به آسمان صعود کند؟» (تا مسیح را پائین آورد)
7او من يهبط الى الهاوية اي ليصعد المسيح من الاموات.
7یا: «کیست که به جهان زیرین فرو رود؟» (تا مسیح را باز از میان مردگان بیرون آورد).
8لكن ماذا يقول. الكلمة قريبة منك في فمك وفي قلبك اي كلمة الايمان التي نكرز بها.
8او می گوید: «کلام خدا (یعنی همان پیام ایمانی که ما اعلام می کنیم) نزدیک توست، آن در دهان و در قلب توست،»
9لانك ان اعترفت بفمك بالرب يسوع وآمنت بقلبك ان الله اقامه من الاموات خلصت.
9زیرا اگر با زبان خود اقرار کنی که عیسی، خداوند است و در دل خود ایمان آوری که خدا او را پس از مرگ زنده ساخت، نجات می یابی.
10لان القلب يؤمن به للبر والفم يعترف به للخلاص.
10زیرا انسان با دل ایمان می آورد و عادل شمرده می شود و با زبان خود اقرار می کند و نجات می یابد.
11لان الكتاب يقول كل من يؤمن به لا يخزى.
11نوشته شده است: «هر که به او ایمان آورد هرگز خجل نخواهد شد.»
12لانه لا فرق بين اليهودي واليوناني لان ربا واحدا للجميع غنيا لجميع الذين يدعون به.
12پس هیچ تفاوتی میان یهودیان و غیر یهودیان نیست زیرا خدای واحد، خداوند همه است و نسبت به همۀ کسانی که به او روی می آورند، بی اندازه بخشنده است؛
13لان كل من يدعو باسم الرب يخلص.
13زیرا «هر کس که نام خداوند را بخواند، نجات می یابد.»
14فكيف يدعون بمن لم يؤمنوا به. وكيف يؤمنون بمن لم يسمعوا به. وكيف يسمعون بلا كارز.
14اما اگر به او ایمان نیاورده اند، چگونه می توانند به او روی آورند؟ و چگونه می توانند به کسی ایمان آورند که دربارۀ او چیزی نشنیده اند؟ و چگونه می توانند بدون حضور کسی که آن پیام را اعلام کند چیزی بشنوند؟
15وكيف يكرزون ان لم يرسلوا. كما هو مكتوب ما اجمل اقدام المبشرين بالسلام المبشرين بالخيرات.
15و آن ها چگونه می توانند پیام را اعلام کنند اگر برای این کار فرستاده نشده باشند؟ چنانکه نوشته شده است: «چه خوش است قدم های کسانی که بشارت می دهند.»
16لكن ليس الجميع قد اطاعوا الانجيل لان اشعياء يقول يا رب من صدق خبرنا.
16اما همه، آن بشارت را نپذیرفتند زیرا خود اشعیا می فرماید: «خداوندا چه کسی پیام ما را باور کرده است؟»
17اذا الايمان بالخبر والخبر بكلمة الله.
17پس ایمان از شنیدن پیام پدید می آید و پیام ما کلام مسیح است.
18لكنني اقول ألعلهم لم يسمعوا. بلى. الى كل الارض خرج صوتهم والى اقاصي المسكونة اقوالهم.
18اما می پرسم: «آیا ممکن است که آن ها پیام را نشنیده باشند؟ البته شنیده اند،زیرا صدای ایشان به سرتاسر جهان
و سخن آن ها به دور افتاده ترین نقاط دنیا رسیده است.»
19لكني اقول ألعل اسرائيل لم يعلم. اولا موسى يقول انا أغيركم بما ليس امة. بامة غبية اغيظكم.
19باز می پرسم: آیا قوم اسرائیل این را نمی دانست؟ پیش از همه موسی می گوید:«من به وسیلۀ کسانی که حتی قومی به شمار نمی آیند،
حسادت شما را بر می انگیزم
و توسط قومی نادان،
شما را به خشم خواهم آورد.»
20ثم اشعياء يتجاسر ويقول وجدت من الذين لم يطلبوني وصرت ظاهرا للذين لم يسألوا عني.
20و اشعیا با جرأت بیشتر می گوید:«کسانی مرا یافتند که طالب من نبودند
و خود را به کسانی ظاهر ساختم که جویای من نبودند.»اما دربارۀ قوم اسرائیل می گوید: «تمام روز با آغوش باز منتظر بازگشت این قوم نافرمان و سرکش هستم.»
21اما من جهة اسرائيل فيقول طول النهار بسطت يديّ الى شعب معاند ومقاوم
21اما دربارۀ قوم اسرائیل می گوید: «تمام روز با آغوش باز منتظر بازگشت این قوم نافرمان و سرکش هستم.»