1ومن هو ضعيف في الايمان فاقبلوه لا لمحاكمة الافكار.
1شخصی را که در ایمان ضعیف است، در میان خود بپذیرید، ولی نه به منظور مباحثه دربارۀ عقاید او.
2واحد يؤمن ان يأكل كل شيء واما الضعيف فيأكل بقولا.
2ایمان یک نفر به او اجازه می دهد، هر غذایی را بخورد اما کسی که ضعیف است، فقط سبزیجات می خورد.
3لا يزدر من يأكل بمن لا يأكل. ولا يدن من لا يأكل من يأكل. لان الله قبله.
3کسی که هر غذایی را می خورد نباید کسی را که فقط سبزیجات می خورد خوار بشمارد و همچنین شخصی پرهیزگار نباید کسی را که هر غذایی را که می خورد ملامت سازد، زیرا خدا او را پذیرفته است.
4من انت الذي تدين عبد غيرك. هو لمولاه يثبت او يسقط. ولكنه سيثبت لان الله قادر ان يثبته.
4تو کیستی که دربارۀ خادم شخص دیگری قضاوت کنی؟ اینکه آیا آن خادم در خدمت خود موفق می شود یا نه فقط مربوط به ارباب اوست، ولی او موفق خواهد شد، زیرا ارباب آسمانی او قادر است این کار را برای او انجام دهد.
5واحد يعتبر يوما دون يوم وآخر يعتبر كل يوم. فليتيقن كل واحد في عقله.
5یک نفر یک روز را از روزهای دیگر مهمتر می داند حال آنکه شخص دیگری همه را یک قسم می شمارد. هر کس باید در عقیدۀ خود کاملاً خاطر جمع باشد.
6الذي يهتم باليوم فللرب يهتم. والذي لا يهتم باليوم فللرب لا يهتم. والذي يأكل فللرب يأكل لانه يشكر الله. والذي لا يأكل فللرب لا يأكل ويشكر الله.
6آنکه روز معینی را بزرگ می شمارد، برای خاطر خداوند چنین می کند و او که هر غذایی را می خورد، باز برای خاطر خداوند می خورد، زیرا او برای خوراک خود خدا را شکر می کند. و از طرف دیگر، شخص پرهیزگار به خاطر خداوند نمی خورد و او نیز از خدا سپاسگزاری می کند.
7لان ليس احد منا يعيش لذاته ولا احد يموت لذاته.
7هیچ یک از ما فقط برای خود زندگی نمی کند و یا فقط برای خود نمی میرد، اگر زیست می کنیم برای خداوند زندگی می نمائیم
8لاننا ان عشنا فللرب نعيش وان متنا فللرب نموت. فان عشنا وان متنا فللرب نحن.
8و اگر بمیریم برای خداوند میمیریم. پس خواه زنده و خواه مرده، متعلق به خداوند هستیم،
9لانه لهذا مات المسيح وقام وعاش لكي يسود على الاحياء والاموات.
9زیرا به همین سبب مسیح مُرد و دوباره زنده شد تا خداوند مردگان و زندگان باشد.
10واما انت فلماذا تدين اخاك. او انت ايضا لماذا تزدري باخيك. لاننا جميعا سوف نقف امام كرسي المسيح.
10پس تو چرا دربارۀ برادر خود قضاوت می کنی؟ یا چرا برادرت را حقیر می شماری؟ همۀ ما پیش کرسی قضاوت خدا خواهیم ایستاد،
11لانه مكتوب انا حيّ يقول الرب انه لي ستجثو كل ركبة وكل لسان سيحمد الله.
11زیرا نوشته شده است:«خداوند می گوید، به زندگی خودم سوگند
که همه در برابر من به زانو درآمده
با زبان خود خدا را ستایش خواهند نمود.»
12فاذا كل واحد منا سيعطي عن نفسه حسابا لله.
12پس همه ما فرداً فرد باید حساب خود را به خدا پس بدهیم.
13فلا نحاكم ايضا بعضنا بعضا بل بالحري احكموا بهذا ان لا يوضع للاخ مصدمة او معثرة.
13بنابراین از قضاوت کردن دربارۀ یکدیگر خودداری کنیم و در عوض تصمیم بگیرید که وسیلۀ لغزش یا رنجش در راه برادر خود نشوید.
14اني عالم ومتيقن في الرب يسوع ان ليس شيء نجسا بذاته الا من يحسب شيئا نجسا فله هو نجس.
14من می دانم و مخصوصاً در پیوستگی با عیسی خداوند یقین دارم، که هیچ چیز به خودی خود ناپاک نیست، اما برای کسی که آن را ناپاک می داند، ناپاک است
15فان كان اخوك بسبب طعامك يحزن فلست تسلك بعد حسب المحبة. لا تهلك بطعامك ذلك الذي مات المسيح لاجله.
15و اگر برادرت بخاطر غذایی که تو می خوری آزرده شود، دیگر از روی محبت رفتار نمی کنی. نگذار آنچه می خوری موجب هلاکت شخصی که مسیح در راه او مُرد، بشود.
16فلا يفتر على صلاحكم.
16و نگذارید آنچه برای شما جایز است، باعث شود که دیگران از شما بدگویی کنند،
17لان ليس ملكوت الله اكلا وشربا. بل هو بر وسلام وفرح في الروح القدس.
17زیرا پادشاهی خدا خوردن و نوشیدن نیست؛ بلکه شامل عدالت و سلامتی و خوشی در روح القدس است.
18لان من خدم المسيح في هذه فهو مرضي عند الله ومزكى عند الناس.
18هرکه مسیح را به این طریق خدمت می کند، مورد پسند خدا و پیش انسان قبول شده است.
19فلنعكف اذا على ما هو للسلام وما هو للبنيان بعضنا لبعض.
19پس آنچه را که موجب صلح و سازش و تقویت یکدیگر می شود دنبال کنیم.
20لا تنقض لاجل الطعام عمل الله. كل الاشياء طاهرة لكنه شر للانسان الذي يأكل بعثرة.
20کار خدا را به خاطر خوردن غذا خراب نکنید. تمام خوراکی ها پاک هستند، اما گناه دارد اگر کسی به وسیلۀ آنچه می خورد، باعث لغزش شخص دیگری بشود.
21حسن ان لا تأكل لحما ولا تشرب خمرا ولا شيئا يصطدم به اخوك او يعثر او يضعف.
21همچنین اگر خوردن گوشت یا شراب و یا انجام کارهای دیگر تو موجب لغزش یا رنجش برادرت شود بهتر است از آن دست بکشی.
22ألك ايمان. فليكن لك بنفسك امام الله. طوبى لمن لا يدين نفسه في ما يستحسنه.
22پس عقیدۀ خود را دربارۀ این مطلب بین خود و خدا نگه دار. خوشا به حال کسی که وقتی کاری انجام می دهد وجدانش او را ملامت نمی کند.اما اگر با وجدان ناراحت چیزی را بخورد محکوم است، زیرا مطابق آنچه وجدانش به او می گوید عمل نکرده است و هر عملی که از روی ایمان نباشد، گناه است.
23واما الذي يرتاب فان اكل يدان لان ذلك ليس من الايمان. وكل ما ليس من الايمان فهو خطية
23اما اگر با وجدان ناراحت چیزی را بخورد محکوم است، زیرا مطابق آنچه وجدانش به او می گوید عمل نکرده است و هر عملی که از روی ایمان نباشد، گناه است.