¹اذا ما هو فضل اليهودي او ما هو نفع الختان.

¹پس یهودیان چه برتری بر غیر یهودیان دارند؟ یا سنت چه ارزشی دارد؟

²كثير على كل وجه. اما اولا فلانهم استؤمنوا على أقوال الله.

²البته از هر لحاظ ارزش فراوان دارد، اول آنکه خدا پیام خود را به یهودیان سپرد.

³فماذا ان كان قوم لم يكونوا امناء. أفلعل عدم امانتهم يبطل امانة الله.

³اما اگر بعضی از آن ها امین نبودند، آیا بی وفائی آن ها وفاداری خدا را باطل می سازد؟

⁴حاشا. بل ليكن الله صادقا وكل انسان كاذبا. كما هو مكتوب لكي تتبرر في كلامك وتغلب متى حوكمت

⁴هرگز نه! حتی اگر همۀ انسان ها دروغگو باشند، خدا راستگو است! چنانکه نوشته شده است:«کلامی که گفته ای راست بوده و داوری تو عادلانه است.»

⁵ولكن ان كان اثمنا يبيّن بر الله فماذا نقول ألعل الله الذي يجلب الغضب ظالم. اتكلم بحسب الانسان.

⁵اما اگر شرارت ما عدالت خدا را بیشتر آشکار می سازد چه بگوئیم؟ آیا می توانیم بگوئیم که هرگاه خدا ما را مجازات می کند، بی انصافی می کند؟ (مثل آدمیان سخن می گویم)

⁶حاشا. فكيف يدين الله العالم اذ ذاك.

⁶هرگز نه! اگر خدا عادل نباشد چطور می تواند دنیا را داوری کند؟

⁷فانه ان كان صدق الله قد ازداد بكذبي لمجده فلماذا أدان انا بعد كخاطئ.

⁷اما اگر دروغ من در مقابل راستی خدا جلال او را بیشتر آشکار می کند، چرا باز هم به عنوان یک گناهکار ملامت می شوم؟

⁸أما كما يفترى علينا وكما يزعم قوم اننا نقول لنفعل السيآت لكي تأتي الخيرات. الذين دينونتهم عادلة

⁸پس چرا نگوئیم: «بیائید بدی کنیم تا از آن خوبی به بار آید؟» در واقع عده ای تهمت زنان گزارش داده اند که ما چنین چیزی گفته ایم، محکومیت این اشخاص بجاست.

⁹فماذا اذا. أنحن افضل. كلا البتة. لاننا قد شكونا ان اليهود واليونانيين اجمعين تحت الخطية

⁹پس چه؟ آیا ما یهودیان از غیر یهودیان وضع بهتری داریم؟ ابداً، پیش از این نشان دادیم که یهودیان و غیر یهودیان، همه در گناه گرفتار هستند.

¹⁰كما هو مكتوب انه ليس بار ولا واحد.

¹⁰چنانکه نوشته شده است:«حتی یک نفر نیست که عادل باشد.

¹¹ليس من يفهم. ليس من يطلب الله.

¹¹کسی نیست که بفهمد یا جویای خدا باشد.

¹²الجميع زاغوا وفسدوا معا. ليس من يعمل صلاحا ليس ولا واحد.

¹²همۀ آدمیان از خدا روگردانیده اند، همگی از راه راست دور شده اند؛ حتی یک نفر نیکوکار نیست.

¹³حنجرتهم قبر مفتوح. بألسنتهم قد مكروا. سمّ الاصلال تحت شفاههم.

¹³گلوی شان مثل قبر روباز است، زبان شان را برای فریب دادن به کار می برند و از لب های شان سخنانی مهلک مانند زهرِ مار جاری است.

¹⁴وفمهم مملوء لعنة ومرارة.

¹⁴دهان شان پُر از دشنام های زننده و بدی است،

¹⁵ارجلهم سريعة الى سفك الدم.

¹⁵و پاهای شان برای خونریزی تندرو است.

¹⁶في طرقهم اغتصاب وسحق.

¹⁶به هر جا که می روند، ویرانی و بدبختی بجا می گذارند،

¹⁷وطريق السلام لم يعرفوه.

¹⁷و راه صلح و سلامتی را نشناخته اند.

¹⁸ليس خوف الله قدام عيونهم.

¹⁸خدا ترسی بنظر ایشان نمی رسد.»

¹⁹ونحن نعلم ان كل ما يقوله الناموس فهو يكلم به الذين في الناموس لكي يستد كل فم ويصير كل العالم تحت قصاص من الله.

¹⁹ما می دانیم که روی سخن در شریعت با پیروان شریعت است تا هر دهانی بسته شود و تمام دنیا خود را نسبت به خدا ملزم و مسئول بدانند.

²⁰لانه باعمال الناموس كل ذي جسد لا يتبرر امامه. لان بالناموس معرفة الخطية

²⁰زیرا هیچ انسانی در نظر خدا با انجام احکام شریعت عادل شمرده نمی شود. کار شریعت اینست که انسان گناه را بشناسد.

²¹واما الآن فقد ظهر بر الله بدون الناموس مشهودا له من الناموس والانبياء.

²¹اما اکنون عدالت خدا که تورات و پیامبران بر آن شهادت داده اند به ظهور رسیده است. خدا بدون در نظر گرفتن شریعت

²²بر الله بالايمان بيسوع المسيح الى كل وعلى كل الذين يؤمنون. لانه لا فرق.

²²و فقط از راه ایمان به عیسی مسیح همۀ ایمانداران را عادل می شمارد، زیرا هیچ تفاوتی نیست،

²³اذ الجميع اخطأوا واعوزهم مجد الله.

²³همه گناه کرده اند و از جلال خدا کم آمده اند.

²⁴متبررين مجانا بنعمته بالفداء الذي بيسوع المسيح

²⁴اما با فیض خدا همه به وساطت عیسی مسیح که خونبهای آزادی آن ها است، بطور رایگان، عادل شمرده می شوند.

²⁵الذي قدمه الله كفارة بالايمان بدمه لاظهار بره من اجل الصفح عن الخطايا السالفة بامهال الله

²⁵زیرا خدا مسیح را به عنوان وسیله ای برای آمرزش گناهان ـ که با ایمان به خون او به دست می آید ـ در مقابل چشم همه قرار داده و با این کار خدا عدالت خود را ثابت نمود، زیرا در گذشته به سبب بردباری خود گناهان آدمیان را نادیده گرفت

²⁶لاظهار بره في الزمان الحاضر ليكون بارا ويبرر من هو من الايمان بيسوع.

²⁶تا در این زمان، عدالت خدا کاملاً به ثبوت برسد، یعنی ثابت شود که خدا عادل است و کسی را که به عیسی ایمان می آورد عادل می شمارد.

²⁷فاين الافتخار. قد انتفى. باي ناموس. أبناموس الاعمال. كلا. بل بناموس الايمان.

²⁷پس فخر کردن چه معنی دارد؟ جائی برای آن نیست. به چه دلیل؟ آیا به دلیل انجام دادن شریعت؟ نخیر، بلکه چون ایمان می آوریم.

²⁸اذا نحسب ان الانسان يتبرر بالايمان بدون اعمال الناموس.

²⁸زیرا ما یقین داریم که به وسیلۀ ایمان، بدون اجرای شریعت، عادل شمرده می شویم.

²⁹ام الله لليهود فقط. أليس للامم ايضا. بلى للامم ايضا.

²⁹آیا خدا فقط خدای یهودیان است؟ مگر خدای غیر یهودیان هم نیست؟ البته هست.

³⁰لان الله واحد هو الذي سيبرر الختان بالايمان والغرلة بالايمان.

³⁰خدا یکی است و یهودیان را بر اساس ایمان و غیر یهودیان را نیز از راه ایمان عادل می سازد.آیا این به آن معنی است که با ایمان، شریعت را از میان بر می داریم؟ نخیر، هرگز! بلکه آن را استوار می سازیم.

³¹أفنبطل الناموس بالايمان. حاشا. بل نثبت الناموس

³¹آیا این به آن معنی است که با ایمان، شریعت را از میان بر می داریم؟ نخیر، هرگز! بلکه آن را استوار می سازیم.