¹ثم دخل ايضا الى المجمع. وكان هناك رجل يده يابسة.

¹En Hij ging wederom in de synagoge; en aldaar was een mens, hebbende een verdorde hand.

²فصاروا يراقبونه هل يشفيه في السبت. لكي يشتكوا عليه.

²En zij namen Hem waar, of Hij op den sabbat hem genezen zou, opdat zij Hem beschuldigen mochten.

³فقال للرجل الذي له اليد اليابسة قم في الوسط.

³En Hij zeide tot den mens, die de verdorde hand had: Sta op in het midden.

⁴ثم قال لهم هل يحل في السبت فعل الخير او فعل الشر. تخليص نفس او قتل. فسكتوا.

⁴En Hij zeide tot hen: Is het geoorloofd op sabbatdagen goed te doen, of kwaad te doen, een mens te behouden, of te doden? En zij zwegen stil.

⁵فنظر حوله اليهم بغضب حزينا على غلاظة قلوبهم وقال للرجل مدّ يدك. فمدها فعادت يده صحيحة كالاخرى.

⁵En als Hij hen met toorn rondom aangezien had, meteen bedroefd zijnde over de verharding van hun hart, zeide Hij tot den mens: Strek uw hand uit. En hij strekte ze uit; en zijn hand werd hersteld, gezond gelijk de andere.

⁶فخرج الفريسيون للوقت مع الهيرودسيين وتشاوروا عليه لكي يهلكوه

⁶En de Farizeen, uitgegaan zijnde, hebben terstond met de Herodianen te zamen raad gehouden tegen Hem, hoe zij Hem zouden doden.

⁷فانصرف يسوع مع تلاميذه الى البحر وتبعه جمع كثير من الجليل ومن اليهودية

⁷En Jezus vertrok met Zijn discipelen naar de zee; en Hem volgde een grote menigte van Galilea, en van Judea.

⁸ومن اورشليم ومن ادومية ومن عبر الاردن. والذين حول صور وصيدا جمع كثير اذ سمعوا كم صنع أتوا اليه.

⁸En van Jeruzalem, en van Idumea, en van over de Jordaan; en die van omtrent Tyrus en Sidon, een grote menigte, gehoord hebbende, hoe grote dingen Hij deed, kwamen tot Hem.

⁹فقال لتلاميذه ان تلازمه سفينة صغيرة لسبب الجمع كي لا يزحموه.

⁹En Hij zeide tot Zijn discipelen, dat een scheepje steeds omtrent Hem blijven zou, om der schare wil, opdat zij Hem niet zouden verdringen.

¹⁰لانه كان قد شفى كثيرين حتى وقع عليه ليلمسه كل من فيه داء.

¹⁰Want Hij had er velen genezen, alzo dat Hem al degenen, die enige kwalen hadden, overvielen, opdat zij Hem mochten aanraken.

¹¹والارواح النجسة حينما نظرته خرّت له وصرخت قائلة انك انت ابن الله.

¹¹En de onreine geesten, als zij Hem zagen, vielen voor Hem neder en riepen, zeggende: Gij zijt de Zone Gods.

¹²واوصاهم كثيرا ان لا يظهروه

¹²En Hij gebood hun scherpelijk dat zij Hem niet zouden openbaar maken.

¹³ثم صعد الى الجبل ودعا الذين ارادهم فذهبوا اليه.

¹³En Hij klom op den berg, en riep tot Zich, die Hij wilde; en zij kwamen tot Hem.

¹⁴واقام اثني عشر ليكونوا معه وليرسلهم ليكرزوا.

¹⁴En Hij stelde er twaalf, opdat zij met Hem zouden zijn, en opdat Hij dezelve zou uitzenden om te prediken;

¹⁵ويكون لهم سلطان على شفاء الامراض واخراج الشياطين.

¹⁵En om macht te hebben, de ziekten te genezen, en de duivelen uit te werpen.

¹⁶وجعل لسمعان اسم بطرس.

¹⁶En Simon gaf Hij den toe naam Petrus;

¹⁷ويعقوب بن زبدي ويوحنا اخا يعقوب وجعل لهما اسم بوانرجس اي ابني الرعد.

¹⁷En Jakobus, den zoon van Zebedeus, en Johannes, den broeder van Jakobus; en gaf hun toe namen, Boanerges, hetwelk is, zonen des donders;

¹⁸واندراوس وفيلبس وبرثولماوس ومتى وتوما ويعقوب بن حلفى وتداوس وسمعان القانوي.

¹⁸En Andreas, en Filippus, en Bartholomeus, en Mattheus, en Thomas, en Jakobus, den zoon van Alfeus, en Thaddeus, en Simon Kananites,

¹⁹ويهوذا الاسخريوطي الذي اسلمه. ثم أتوا الى بيت.

¹⁹En Judas Iskariot, die Hem ook verraden heeft.

²⁰فاجتمع ايضا جمع حتى لم يقدروا ولا على اكل خبز.

²⁰En zij kwamen in huis; en daar vergaderde wederom en schare, alzo dat zij ook zelfs niet konden brood eten.

²¹ولما سمع اقرباؤه خرجوا ليمسكوه لانهم قالوا انه مختل.

²¹En als degenen, die Hem bestonden, dit hoorden, gingen zij uit, om Hem vast te houden; want zij zeiden: Hij is buiten Zijn zinnen.

²²واما الكتبة الذين نزلوا من اورشليم فقالوا ان معه بعلزبول. وانه برئيس الشياطين يخرج الشياطين.

²²En de Schriftgeleerden, die van Jeruzalem afgekomen waren, zeiden: Hij heeft Beelzebul, en door den overste der duivelen werpt Hij de duivelen uit.

²³فدعاهم وقال لهم بامثال كيف يقدر شيطان ان يخرج شيطانا.

²³En hen tot Zich geroepen hebbende, zeide Hij tot hen in gelijkenissen: Hoe kan de satan den satan uitwerpen?

²⁴وان انقسمت مملكة على ذاتها لا تقدر تلك المملكة ان تثبت.

²⁴En indien een koninkrijk tegen zichzelf verdeeld is, zo kan dat koninkrijk niet bestaan.

²⁵وان انقسم بيت على ذاته لا يقدر ذلك البيت ان يثبت.

²⁵En indien een huis tegen zichzelf verdeeld is, zo kan dat huis niet bestaan.

²⁶وان قام الشيطان على ذاته وانقسم لا يقدر ان يثبت بل يكون له انقضاء.

²⁶En indien de satan tegen zichzelven opstaat, en verdeeld is, zo kan hij niet bestaan, maar heeft een einde.

²⁷لا يستطيع احد ان يدخل بيت قوي وينهب امتعته ان لم يربط القوي اولا وحينئذ ينهب بيته.

²⁷Er kan niemand in het huis eens sterken ingaan en zijn vaten ontroven, indien hij niet eerst den sterke bindt; en alsdan zal hij zijn huis beroven.

²⁸الحق اقول لكم ان جميع الخطايا تغفر لبني البشر والتجاديف التي يجدفونها.

²⁸Voorwaar, Ik zeg u, dat al de zonden den kinderen der mensen zullen vergeven worden, en allerlei lasteringen, waarmede zij zullen gelasterd hebben;

²⁹ولكن من جدّف على الروح القدس فليس له مغفرة الى الابد بل هو مستوجب دينونة ابدية.

²⁹Maar zo wie zal gelasterd hebben tegen den Heiligen Geest, die heeft geen vergeving in der eeuwigheid, maar hij is schuldig des eeuwigen oordeels.

³⁰لانهم قالوا ان معه روحا نجسا

³⁰Want zij zeiden: Hij heeft een onreinen geest.

³¹فجاءت حينئذ اخوته وامه ووقفوا خارجا وارسلوا اليه يدعونه.

³¹Zo kwamen dan Zijn broeders en Zijn moeder; en buiten staande, zonden zij tot Hem, en riepen Hem.

³²وكان الجمع جالسا حوله فقالوا له هوذا امك واخوتك خارجا يطلبونك.

³²En de schare zat rondom Hem; en zij zeiden tot Hem: Zie, Uw moeder en Uw broeders daar buiten zoeken U.

³³فاجابهم قائلا من امي واخوتي.

³³En Hij antwoordde hun, zeggende: Wie is Mijn moeder, of Mijn broeders?

³⁴ثم نظر حوله الى الجالسين وقال ها امي واخوتي.

³⁴En rondom overzien hebbende, die om Hem zaten, zeide Hij: Ziet, Mijn moeder en Mijn broeders.

³⁵لان من يصنع مشيئة الله هو اخي واختي وامي

³⁵Want zo wie den wil van God doet, die is Mijn broeder, en Mijn zuster, en moeder.