1لكل شيء زمان ولكل امر تحت السموات وقت.
1Igale asjale on määratud aeg, ja aeg on igal tegevusel taeva all:
2للولادة وقت وللموت وقت. للغرس وقت ولقلع المغروس وقت.
2aeg sündida ja aeg surra, aeg istutada ja aeg istutatut kitkuda;
3للقتل وقت وللشفاء وقت. للهدم وقت وللبناء وقت.
3aeg tappa ja aeg terveks teha, aeg maha kiskuda ja aeg üles ehitada;
4للبكاء وقت وللضحك وقت. للنوح وقت وللرقص وقت.
4aeg nutta ja aeg naerda, aeg leinata ja aeg tantsida;
5لتفريق الحجارة وقت ولجمع الحجارة وقت. للمعانقة وقت وللانفصال عن المعانقة وقت.
5aeg kive pilduda ja aeg kive koguda, aeg kaelustada ja aeg kaelustamisest hoiduda;
6للكسب وقت وللخسارة وقت. للصيانة وقت وللطرح وقت.
6aeg otsida ja aeg kaotada, aeg hoida ja aeg ära visata;
7للتمزيق وقت وللتخييط وقت للسكوت وقت وللتكلم وقت.
7aeg rebida ja aeg õmmelda, aeg vaikida ja aeg rääkida;
8للحب وقت وللبغضة وقت. للحرب وقت وللصلح وقت.
8aeg armastada ja aeg vihata, aeg sõjal ja aeg rahul.
9فاي منفعة لمن يتعب مما يتعب به.
9Mis kasu on töötegijal sellest, mille kallal ta vaeva näeb?
10قد رأيت الشغل الذي اعطاه الله بني البشر ليشتغلوا به.
10Ma olen näinud tööd, mida Jumal on andnud inimlastele, et nad sellega endid vaevaksid.
11صنع الكل حسنا في وقته وايضا جعل الابدية في قلبهم التي بلاها لا يدرك الانسان العمل الذي يعمله الله من البداية الى النهاية.
11Kõik on ta omal ajal hästi teinud; ta on nende südamesse pannud ka igaviku, ometi ilma et inimene mõistaks Jumala tehtud tööd algusest lõpuni.
12عرفت انه ليس لهم خير الا ان يفرحوا ويفعلوا خيرا في حياتهم.
12Ma mõistsin, et neil pole midagi paremat kui rõõmus olla ja elu nautida.
13وايضا ان يأكل كل انسان ويشرب ويرى خيرا من كل تعبه فهو عطية الله.
13On ju seegi Jumala and igale inimesele, et ta võib süüa ja juua ning nautida head, hoolimata kogu oma vaevast.
14قد عرفت ان كل ما يعمله الله انه يكون الى الابد. لا شيء يزاد عليه ولا شيء ينقص منه وان الله عمله حتى يخافوا امامه.
14Ma mõistsin, et kõik, mis Jumal teeb, on igavene; midagi ei ole sellele lisada ega sellest ära võtta. Ja Jumal on seda teinud nõnda, et teda tuleb karta.
15ما كان فمن القدم هو. وما يكون فمن القدم قد كان. والله يطلب ما قد مضى
15Mis on, see on juba olnud, ja mis tuleb, seegi on juba olnud. Jumal otsib möödunu taas välja.
16وايضا رايت تحت الشمس موضع الحق هناك الظلم وموضع العدل هناك الجور.
16Ja veel nägin ma päikese all kohtupaika, kus oli ülekohus, ja õiglusepaika, kus oli üleastumine.
17فقلت في قلبي الله يدين الصدّيق والشرير. لان لكل أمر ولكل عمل وقتا هناك.
17Ma mõtlesin südames: Jumal mõistab kohut õigele ja õelale, sest igal asjal ja igal teol on oma aeg.
18قلت في قلبي من جهة امور بني البشر ان الله يمتحنهم ليريهم انه كما البهيمة هكذا هم.
18Ma mõtlesin südames: See on inimlaste huvides, et Jumal neid läbi katsub ja et nad näevad, et nad on iseenesest vaid loomad.
19لان ما يحدث لبني البشر يحدث للبهيمة وحادثة واحدة لهم. موت هذا كموت ذاك ونسمة واحدة للكل فليس للانسان مزية على البهيمة لان كليهما باطل.
19Sest mis sünnib inimlastega, see sünnib loomadega - neile kõigile sünnib sama: nagu sureb üks, nõnda sureb teine, ja neil kõigil on ühesugune hing; ja inimesel ei ole paremust looma ees, sest kõik on tühine.
20يذهب كلاهما الى مكان واحد. كان كلاهما من التراب والى التراب يعود كلاهما.
20Kõik lähevad ühte paika, kõik on põrmust ja kõik saavad jälle põrmuks.
21من يعلم روح بني البشر هل هي تصعد الى فوق وروح البهيمة هل هي تنزل الى اسفل الى الارض.
21Kes teabki, kas inimlaste hing tõuseb ülespoole või kas loomade hing vajub maa alla?
22فرأيت انه لا شيء خير من ان يفرح الانسان باعماله لان ذلك نصيبه. لانه من يأتي به ليرى ما سيكون بعده
22Ja nõnda ma nägin, et ei ole midagi paremat, kui et inimene on oma töö juures rõõmus, kuna see on tema osa. Sest kes toob teda nägema seda, mis on pärast teda?