¹اذا اخذ رجل امرأة وتزوج بها فان لم تجد نعمة في عينيه لانه وجد فيها عيب شيء وكتب لها كتاب طلاق ودفعه الى يدها واطلقها من بيته

¹כי יקח איש אשה ובעלה והיה אם לא תמצא חן בעיניו כי מצא בה ערות דבר וכתב לה ספר כריתת ונתן בידה ושלחה מביתו׃

²ومتى خرجت من بيته ذهبت وصارت لرجل آخر

²ויצאה מביתו והלכה והיתה לאיש אחר׃

³فان ابغضها الرجل الاخير وكتب لها كتاب طلاق ودفعه الى يدها واطلقها من بيته او اذا مات الرجل الاخير الذي اتخذها له زوجة

³ושנאה האיש האחרון וכתב לה ספר כריתת ונתן בידה ושלחה מביתו או כי ימות האיש האחרון אשר לקחה לו לאשה׃

⁴لا يقدر زوجها الاول الذي طلقها ان يعود ياخذها لتصير له زوجة بعد ان تنجست. لان ذلك رجس لدى الرب. فلا تجلب خطية على الارض التي يعطيك الرب الهك نصيبا

⁴לא יוכל בעלה הראשון אשר שלחה לשוב לקחתה להיות לו לאשה אחרי אשר הטמאה כי תועבה הוא לפני יהוה ולא תחטיא את הארץ אשר יהוה אלהיך נתן לך נחלה׃

⁵اذا اتخذ رجل امرأة جديدة فلا يخرج في الجند ولا يحمل عليه امر ما. حرا يكون في بيته سنة واحدة ويسرّ امرأته التي اخذها

⁵כי יקח איש אשה חדשה לא יצא בצבא ולא יעבר עליו לכל דבר נקי יהיה לביתו שנה אחת ושמח את אשתו אשר לקח׃

⁶لا يسترهن احد رحى او مرداتها لانه انما يسترهن حياة

⁶לא יחבל רחים ורכב כי נפש הוא חבל׃

⁷اذا وجد رجل قد سرق نفسا من اخوته بني اسرائيل واسترقه وباعه يموت ذلك السارق فتنزع الشر من وسطك

⁷כי ימצא איש גנב נפש מאחיו מבני ישראל והתעמר בו ומכרו ומת הגנב ההוא ובערת הרע מקרבך׃

⁸احرص في ضربة البرص لتحفظ جدا وتعمل حسب كل ما يعلّمك الكهنة واللاويون. كما امرتهم تحرصون ان تعملوا.

⁸השמר בנגע הצרעת לשמר מאד ולעשות ככל אשר יורו אתכם הכהנים הלוים כאשר צויתם תשמרו לעשות׃

⁹اذكر ما صنع الرب الهك بمريم في الطريق عند خروجكم من مصر

⁹זכור את אשר עשה יהוה אלהיך למרים בדרך בצאתכם ממצרים׃

¹⁰اذا اقرضت صاحبك قرضا ما فلا تدخل بيته لكي ترتهن رهنا منه.

¹⁰כי תשה ברעך משאת מאומה לא תבא אל ביתו לעבט עבטו׃

¹¹في الخارج تقف والرجل الذي تقرضه يخرج اليك الرهن الى الخارج.

¹¹בחוץ תעמד והאיש אשר אתה נשה בו יוציא אליך את העבוט החוצה׃

¹²وان كان رجلا فقيرا فلا تنم في رهنه.

¹²ואם איש עני הוא לא תשכב בעבטו׃

¹³رد اليه الرهن عند غروب الشمس لكي ينام في ثوبه ويباركك فيكون لك بر لدى الرب الهك

¹³השב תשיב לו את העבוט כבא השמש ושכב בשלמתו וברכך ולך תהיה צדקה לפני יהוה אלהיך׃

¹⁴لا تظلم اجيرا مسكينا وفقيرا من اخوتك او من الغرباء الذين في ارضك في ابوابك.

¹⁴לא תעשק שכיר עני ואביון מאחיך או מגרך אשר בארצך בשעריך׃

¹⁵في يومه تعطيه اجرته ولا تغرب عليها الشمس لانه فقير واليها حامل نفسه لئلا يصرخ عليك الى الرب فتكون عليك خطية

¹⁵ביומו תתן שכרו ולא תבוא עליו השמש כי עני הוא ואליו הוא נשא את נפשו ולא יקרא עליך אל יהוה והיה בך חטא׃

¹⁶لا يقتل الآباء عن الاولاد ولا يقتل الاولاد عن الآباء. كل انسان بخطيته يقتل

¹⁶לא יומתו אבות על בנים ובנים לא יומתו על אבות איש בחטאו יומתו׃

¹⁷لا تعوج حكم الغريب واليتيم ولا تسترهن ثوب الارملة.

¹⁷לא תטה משפט גר יתום ולא תחבל בגד אלמנה׃

¹⁸واذكر انك كنت عبدا في مصر ففداك الرب الهك من هناك. لذلك انا اوصيك ان تعمل هذا الامر

¹⁸וזכרת כי עבד היית במצרים ויפדך יהוה אלהיך משם על כן אנכי מצוך לעשות את הדבר הזה׃

¹⁹اذا حصدت حصيدك في حقلك ونسيت حزمة في الحقل فلا ترجع لتأخذها. للغريب واليتيم والارملة تكون لكي يباركك الرب الهك في كل عمل يديك.

¹⁹כי תקצר קצירך בשדך ושכחת עמר בשדה לא תשוב לקחתו לגר ליתום ולאלמנה יהיה למען יברכך יהוה אלהיך בכל מעשה ידיך׃

²⁰واذا خبطت زيتونك فلا تراجع الاغصان وراءك. للغريب واليتيم والارملة يكون.

²⁰כי תחבט זיתך לא תפאר אחריך לגר ליתום ולאלמנה יהיה׃

²¹اذا قطفت كرمك فلا تعلله وراءك. للغريب واليتيم والارملة يكون.

²¹כי תבצר כרמך לא תעולל אחריך לגר ליתום ולאלמנה יהיה׃

²²واذكر انك كنت عبدا في ارض مصر. لذلك انا اوصيك ان تعمل هذا الامر

²²וזכרת כי עבד היית בארץ מצרים על כן אנכי מצוך לעשות את הדבר הזה׃