¹احفظ قدمك حين تذهب الى بيت الله فالاستماع اقرب من تقديم ذبيحة الجهال لانهم لا يبالون بفعل الشر.

¹שמר רגליך כאשר תלך אל בית האלהים וקרוב לשמע מתת הכסילים זבח כי אינם יודעים לעשות רע׃

²لا تستعجل فمك ولا يسرع قلبك الى نطق كلام قدام الله. لان الله في السموات وانت على الارض فلذلك لتكن كلماتك قليلة.

²אל תבהל על פיך ולבך אל ימהר להוציא דבר לפני האלהים כי האלהים בשמים ואתה על הארץ על כן יהיו דבריך מעטים׃

³لان الحلم يأتي من كثرة الشغل وقول الجهل من كثرة الكلام.

³כי בא החלום ברב ענין וקול כסיל ברב דברים׃

⁴اذا نذرت نذرا لله فلا تتأخر عن الوفاء به. لانه لا يسرّ بالجهال. فاوف بما نذرته.

⁴כאשר תדר נדר לאלהים אל תאחר לשלמו כי אין חפץ בכסילים את אשר תדר שלם׃

⁵ان لا تنذر خير من ان تنذر ولا تفي.

⁵טוב אשר לא תדר משתדור ולא תשלם׃

⁶لا تدع فمك يجعل جسدك يخطئ. ولا تقل قدام الملاك انه سهو. لماذا يغضب الله على قولك ويفسد عمل يديك.

⁶אל תתן את פיך לחטיא את בשרך ואל תאמר לפני המלאך כי שגגה היא למה יקצף האלהים על קולך וחבל את מעשה ידיך׃

⁷لان ذلك من كثرة الاحلام والاباطيل وكثرة الكلام. ولكن اخش الله

⁷כי ברב חלמות והבלים ודברים הרבה כי את האלהים ירא׃

⁸ان رأيت ظلم الفقير ونزع الحق والعدل في البلاد فلا ترتع من الأمر. لان فوق العالي عاليا يلاحظ والاعلى فوقهما.

⁸אם עשק רש וגזל משפט וצדק תראה במדינה אל תתמה על החפץ כי גבה מעל גבה שמר וגבהים עליהם׃

⁹ومنفعة الارض للكل. الملك مخدوم من الحقل.

⁹ויתרון ארץ בכל היא מלך לשדה נעבד׃

¹⁰من يحب الفضة لا يشبع من الفضة ومن يحب الثروة لا يشبع من دخل. هذا ايضا باطل.

¹⁰אהב כסף לא ישבע כסף ומי אהב בהמון לא תבואה גם זה הבל׃

¹¹اذا كثرت الخيرات كثر الذين يأكلونها واي منفعة لصاحبها الا رؤيتها بعينيه.

¹¹ברבות הטובה רבו אוכליה ומה כשרון לבעליה כי אם ראית עיניו׃

¹²نوم المشتغل حلو ان اكل قليلا او كثيرا ووفر الغني لا يريحه حتى ينام.

¹²מתוקה שנת העבד אם מעט ואם הרבה יאכל והשבע לעשיר איננו מניח לו לישון׃

¹³يوجد شر خبيث رأيته تحت الشمس. ثروة مصونة لصاحبها لضرره.

¹³יש רעה חולה ראיתי תחת השמש עשר שמור לבעליו לרעתו׃

¹⁴فهلكت تلك الثروة بامر سيء ثم ولد ابنا وما بيده شيء.

¹⁴ואבד העשר ההוא בענין רע והוליד בן ואין בידו מאומה׃

¹⁵كما خرج من بطن امه عريانا يرجع ذاهبا كما جاء ولا يأخذ شيئا من تعبه فيذهب به في يده.

¹⁵כאשר יצא מבטן אמו ערום ישוב ללכת כשבא ומאומה לא ישא בעמלו שילך בידו׃

¹⁶وهذا ايضا مصيبة رديئة. في كل شيء كما جاء هكذا يذهب فايّة منفعة له للذي تعب للريح.

¹⁶וגם זה רעה חולה כל עמת שבא כן ילך ומה יתרון לו שיעמל לרוח׃

¹⁷ايضا يأكل كل ايامه في الظلام ويغتم كثيرا مع حزن وغيظ

¹⁷גם כל ימיו בחשך יאכל וכעס הרבה וחליו וקצף׃

¹⁸هوذا الذي رأيته انا خيرا الذي هو حسن. ان يأكل الانسان ويشرب ويرى خيرا من كل تعبه الذي يتعب فيه تحت الشمس مدة ايام حياته التي اعطاه الله اياها لانه نصيبه.

¹⁸הנה אשר ראיתי אני טוב אשר יפה לאכול ולשתות ולראות טובה בכל עמלו שיעמל תחת השמש מספר ימי חיו אשר נתן לו האלהים כי הוא חלקו׃

¹⁹ايضا كل انسان اعطاه الله غنى ومالا وسلّطه عليه حتى ياكل منه وياخذ نصيبه ويفرح بتعبه فهذا هو عطية الله.

¹⁹גם כל האדם אשר נתן לו האלהים עשר ונכסים והשליטו לאכל ממנו ולשאת את חלקו ולשמח בעמלו זה מתת אלהים היא׃

²⁰لانه لا يذكر ايام حياته كثيرا لان الله ملهيه بفرح قلبه

²⁰כי לא הרבה יזכר את ימי חייו כי האלהים מענה בשמחת לבו׃