¹ثم تكلم الله بجميع هذه الكلمات قائلا.

¹וידבר אלהים את כל הדברים האלה לאמר׃

²انا الرب الهك الذي اخرجك من ارض مصر من بيت العبودية.

²אנכי יהוה אלהיך אשר הוצאתיך מארץ מצרים מבית עבדים׃

³لا يكن لك آلهة اخرى امامي.

³לא יהיה לך אלהים אחרים על פני׃

⁴لا تصنع لك تمثالا منحوتا ولا صورة ما مّما في السماء من فوق وما في الارض من تحت وما في الماء من تحت الارض.

⁴לא תעשה לך פסל וכל תמונה אשר בשמים ממעל ואשר בארץ מתחת ואשר במים מתחת לארץ׃

⁵لا تسجد لهنّ ولا تعبدهنّ. لاني انا الرب الهك اله غيور افتقد ذنوب الآباء في الابناء في الجيل الثالث والرابع من مبغضيّ.

⁵לא תשתחוה להם ולא תעבדם כי אנכי יהוה אלהיך אל קנא פקד עון אבת על בנים על שלשים ועל רבעים לשנאי׃

⁶واصنع احسانا الى الوف من محبيّ وحافظي وصاياي.

⁶ועשה חסד לאלפים לאהבי ולשמרי מצותי׃

⁷لا تنطق باسم الرب الهك باطلا لان الرب لا يبرئ من نطق باسمه باطلا.

⁷לא תשא את שם יהוה אלהיך לשוא כי לא ינקה יהוה את אשר ישא את שמו לשוא׃

⁸اذكر يوم السبت لتقدسه.

⁸זכור את יום השבת לקדשו׃

⁹ستة ايام تعمل وتصنع جميع عملك.

⁹ששת ימים תעבד ועשית כל מלאכתך׃

¹⁰واما اليوم السابع ففيه سبت للرب الهك. لا تصنع عملا ما انت وابنك وابنتك وعبدك وامتك وبهيمتك ونزيلك الذي داخل ابوابك.

¹⁰ויום השביעי שבת ליהוה אלהיך לא תעשה כל מלאכה אתה ובנך ובתך עבדך ואמתך ובהמתך וגרך אשר בשעריך׃

¹¹لان في ستة ايام صنع الرب السماء والارض والبحر وكل ما فيها. واستراح في اليوم السابع. لذلك بارك الرب يوم السبت وقدّسه.

¹¹כי ששת ימים עשה יהוה את השמים ואת הארץ את הים ואת כל אשר בם וינח ביום השביעי על כן ברך יהוה את יום השבת ויקדשהו׃

¹²اكرم اباك وامك لكي تطول ايامك على الارض التي يعطيك الرب الهك.

¹²כבד את אביך ואת אמך למען יארכון ימיך על האדמה אשר יהוה אלהיך נתן לך׃

¹³لا تقتل.

¹³לא תרצח׃

¹⁴لا تزن.

¹⁴לא תנאף׃

¹⁵لا تسرق.

¹⁵לא תגנב׃

¹⁶لا تشهد على قريبك شهادة زور.

¹⁶לא תענה ברעך עד שקר׃

¹⁷لا تشته بيت قريبك. لا تشته امرأة قريبك ولا عبده ولا امته ولا ثوره ولا حماره ولا شيئا مما لقريبك

¹⁷לא תחמד בית רעך לא תחמד אשת רעך ועבדו ואמתו ושורו וחמרו וכל אשר לרעך׃

¹⁸وكان جميع الشعب يرون الرعود والبروق وصوت البوق والجبل يدخّن. ولما رأى الشعب ارتعدوا ووقفوا من بعيد.

¹⁸וכל העם ראים את הקולת ואת הלפידם ואת קול השפר ואת ההר עשן וירא העם וינעו ויעמדו מרחק׃

¹⁹وقالوا لموسى تكلم انت معنا فنسمع. ولا يتكلم معنا الله لئلا نموت.

¹⁹ויאמרו אל משה דבר אתה עמנו ונשמעה ואל ידבר עמנו אלהים פן נמות׃

²⁰فقال موسى للشعب لا تخافوا. لان الله انما جاء لكي يمتحنكم ولكي تكون مخافته امام وجوهكم حتى لا تخطئوا.

²⁰ויאמר משה אל העם אל תיראו כי לבעבור נסות אתכם בא האלהים ובעבור תהיה יראתו על פניכם לבלתי תחטאו׃

²¹فوقف الشعب من بعيد واما موسى فاقترب الى الضباب حيث كان الله

²¹ויעמד העם מרחק ומשה נגש אל הערפל אשר שם האלהים׃

²²فقال الرب لموسى هكذا تقول لبني اسرائيل. انتم رأيتم انني من السماء تكلمت معكم.

²²ויאמר יהוה אל משה כה תאמר אל בני ישראל אתם ראיתם כי מן השמים דברתי עמכם׃

²³لا تصنعوا معي آلهة فضة ولا تصنعوا لكم آلهة ذهب.

²³לא תעשון אתי אלהי כסף ואלהי זהב לא תעשו לכם׃

²⁴مذبحا من تراب تصنع لي وتذبح عليه محرقاتك وذبائح سلامتك غنمك وبقرك. في كل الاماكن التي فيها اصنع لاسمي ذكرا آتي اليك واباركك.

²⁴מזבח אדמה תעשה לי וזבחת עליו את עלתיך ואת שלמיך את צאנך ואת בקרך בכל המקום אשר אזכיר את שמי אבוא אליך וברכתיך׃

²⁵وان صنعت لي مذبحا من حجارة فلا تبنه منها منحوتة. اذا رفعت عليها ازميلك تدنّسها.

²⁵ואם מזבח אבנים תעשה לי לא תבנה אתהן גזית כי חרבך הנפת עליה ותחללה׃

²⁶ولا تصعد بدرج الى مذبحي لكيلا تنكشف عورتك عليه

²⁶ולא תעלה במעלת על מזבחי אשר לא תגלה ערותך עליו׃