¹وكانت اليّ كلمة الرب قائلة.

¹ויהי דבר יהוה אלי לאמר׃

²يا ابن آدم عرّف اورشليم برجاساتها

²בן אדם הודע את ירושלם את תועבתיה׃

³وقل. هكذا قال السيد الرب لاورشليم. مخرجك ومولدك من ارض كنعان. ابوك اموري وامك حثية.

³ואמרת כה אמר אדני יהוה לירושלם מכרתיך ומלדתיך מארץ הכנעני אביך האמרי ואמך חתית׃

⁴اما ميلادك يوم ولدت فلم تقطع سرتك ولم تغسلي بالماء للتنظّف ولم تملّحي تمليحا ولم تقمّطي تقميطا.

⁴ומולדותיך ביום הולדת אתך לא כרת שרך ובמים לא רחצת למשעי והמלח לא המלחת והחתל לא חתלת׃

⁵لم تشفق عليك عين لتصنع لك واحدة من هذه لترق لك. بل طرحت على وجه الحقل بكراهة نفسك يوم ولدت.

⁵לא חסה עליך עין לעשות לך אחת מאלה לחמלה עליך ותשלכי אל פני השדה בגעל נפשך ביום הלדת אתך׃

⁶فمررت بك ورأيتك مدوسة بدمك فقلت لك بدمك عيشي. قلت لك بدمك عيشي.

⁶ואעבר עליך ואראך מתבוססת בדמיך ואמר לך בדמיך חיי ואמר לך בדמיך חיי׃

⁷جعلتك ربوة كنبات الحقل فربوت وكبرت وبلغت زينة الازيان. نهد ثدياك ونبت شعرك وقد كنت عريانة وعارية.

⁷רבבה כצמח השדה נתתיך ותרבי ותגדלי ותבאי בעדי עדיים שדים נכנו ושערך צמח ואת ערם ועריה׃

⁸فمررت بك ورأيتك واذ زمنك زمن الحب. فبسطت ذيلي عليك وسترت عورتك وحلفت لك ودخلت معك في عهد يقول السيد الرب فصرت لي.

⁸ואעבר עליך ואראך והנה עתך עת דדים ואפרש כנפי עליך ואכסה ערותך ואשבע לך ואבוא בברית אתך נאם אדני יהוה ותהיי לי׃

⁹فحمّمتك بالماء وغسلت عنك دماءك ومسحتك بالزيت.

⁹וארחצך במים ואשטף דמיך מעליך ואסכך בשמן׃

¹⁰وألبستك مطرزة ونعلتك بالتّخس وازرتك بالكتان وكسوتك بزا.

¹⁰ואלבישך רקמה ואנעלך תחש ואחבשך בשש ואכסך משי׃

¹¹وحليتك بالحلي فوضعت اسورة في يديك وطوقا في عنقك.

¹¹ואעדך עדי ואתנה צמידים על ידיך ורביד על גרונך׃

¹²ووضعت خزامة في انفك واقراطا في اذنيك وتاج جمال على راسك.

¹²ואתן נזם על אפך ועגילים על אזניך ועטרת תפארת בראשך׃

¹³فتحليت بالذهب والفضة ولباسك الكتان والبز والمطرز. وأكلت السميذ والعسل والزيت وجملت جدا جدا فصلحت لمملكة.

¹³ותעדי זהב וכסף ומלבושך ששי ומשי ורקמה סלת ודבש ושמן אכלתי ותיפי במאד מאד ותצלחי למלוכה׃

¹⁴وخرج لك اسم في الامم لجمالك لانه كان كاملا ببهائي الذي جعلته عليك يقول السيد الرب

¹⁴ויצא לך שם בגוים ביפיך כי כליל הוא בהדרי אשר שמתי עליך נאם אדני יהוה׃

¹⁵فاتكلت على جمالك وزنيت على اسمك وسكبت زناك على كل عابر فكان له.

¹⁵ותבטחי ביפיך ותזני על שמך ותשפכי את תזנותיך על כל עובר לו יהי׃

¹⁶وأخذت من ثيابك وصنعت لنفسك مرتفعات موشّاة وزنيت عليها. أمر لم يأت ولم يكن.

¹⁶ותקחי מבגדיך ותעשי לך במות טלאות ותזני עליהם לא באות ולא יהיה׃

¹⁷واخذت امتعة زينتك من ذهبي ومن فضتي التي اعطيتك وصنعت لنفسك صور ذكور وزنيت بها.

¹⁷ותקחי כלי תפארתך מזהבי ומכספי אשר נתתי לך ותעשי לך צלמי זכר ותזני בם׃

¹⁸واخذت ثيابك المطرزة وغطيتها بها ووضعت امامها زيتي وبخوري.

¹⁸ותקחי את בגדי רקמתך ותכסים ושמני וקטרתי נתתי לפניהם׃

¹⁹وخبزي الذي اعطيتك السميذ والزيت والعسل الذي اطعمتك وضعتها امامها رائحة سرور وهكذا كان يقول السيد الرب

¹⁹ולחמי אשר נתתי לך סלת ושמן ודבש האכלתיך ונתתיהו לפניהם לריח ניחח ויהי נאם אדני יהוה׃

²⁰اخذت بنيك وبناتك الذين ولدتهم لي وذبحتهم لها طعاما. أهو قليل من زناك

²⁰ותקחי את בניך ואת בנותיך אשר ילדת לי ותזבחים להם לאכול המעט מתזנתך׃

²¹انك ذبحت بنيّ وجعلتهم يجوزون في النار لها.

²¹ותשחטי את בני ותתנים בהעביר אותם להם׃

²²وفي كل رجاساتك وزناك لم تذكري ايام صباك اذ كنت عريانة وعارية وكنت مدوسة بدمك.

²²ואת כל תועבתיך ותזנתיך לא זכרתי את ימי נעוריך בהיותך ערם ועריה מתבוססת בדמך היית׃

²³وكان بعد كل شرّك. ويل ويل لك يقول السيد الرب.

²³ויהי אחרי כל רעתך אוי אוי לך נאם אדני יהוה׃

²⁴انك بنيت لنفسك قبّة وصنعت لنفسك مرتفعة في كل شارع.

²⁴ותבני לך גב ותעשי לך רמה בכל רחוב׃

²⁵في راس كل طريق بنيت مرتفعتك ورجّست جمالك وفرّجت رجليك لكل عابر واكثرت زناك.

²⁵אל כל ראש דרך בנית רמתך ותתעבי את יפיך ותפשקי את רגליך לכל עובר ותרבי את תזנתך׃

²⁶وزنيت مع جيرانك بني مصر الغلاظ اللحم وزدت في زناك لاغاظتي

²⁶ותזני אל בני מצרים שכניך גדלי בשר ותרבי את תזנתך להכעיסני׃

²⁷فهانذا قد مددت يدي عليك ومنعت عنك فريضتك واسلمتك لمرام مبغضاتك بنات الفلسطينيين اللواتي يخجلن من طريقك الرذيلة.

²⁷והנה נטיתי ידי עליך ואגרע חקך ואתנך בנפש שנאותיך בנות פלשתים הנכלמות מדרכך זמה׃

²⁸وزنيت مع بني اشور اذ كنت لم تشبعي فزنيت بهم ولم تشبعي ايضا.

²⁸ותזני אל בני אשור מבלתי שבעתך ותזנים וגם לא שבעת׃

²⁹وكثرت زناك في ارض كنعان الى ارض الكلدانيين وبهذا ايضا لم تشبعي.

²⁹ותרבי את תזנותך אל ארץ כנען כשדימה וגם בזאת לא שבעת׃

³⁰ما امرض قلبك يقول السيد الرب اذ فعلت كل هذا فعل امرأة زانية سليطة

³⁰מה אמלה לבתך נאם אדני יהוה בעשותך את כל אלה מעשה אשה זונה שלטת׃

³¹ببنائك قبّتك في راس كل طريق وصنعتك مرتفعتك في كل شارع. ولم تكوني كزانية بل محتقرة الأجرة.

³¹בבנותיך גבך בראש כל דרך ורמתך עשיתי בכל רחוב ולא הייתי כזונה לקלס אתנן׃

³²ايتها الزوجة الفاسقة تاخذ اجنبيين مكان زوجها.

³²האשה המנאפת תחת אישה תקח את זרים׃

³³لكل الزواني يعطون هدية. اما انت فقد اعطيت كل محبيك هداياك ورشيتهم ليأتوك من كل جانب للزنا بك

³³לכל זנות יתנו נדה ואת נתת את נדניך לכל מאהביך ותשחדי אותם לבוא אליך מסביב בתזנותיך׃

³⁴وصار فيك عكس عادة النساء في زناك اذ لم يزن وراءك بل انت تعطين اجرة ولا اجرة تعطى لك فصرت بالعكس

³⁴ויהי בך הפך מן הנשים בתזנותיך ואחריך לא זונה ובתתך אתנן ואתנן לא נתן לך ותהי להפך׃

³⁵فلذلك يا زانية اسمعي كلام الرب.

³⁵לכן זונה שמעי דבר יהוה׃

³⁶هكذا قال السيد الرب. من اجل انه قد انفق نحاسك وانكشفت عورتك بزناك بمحبيك وبكل اصنام رجاساتك ولدماء بنيك الذين بذلتهم لها

³⁶כה אמר אדני יהוה יען השפך נחשתך ותגלה ערותך בתזנותיך על מאהביך ועל כל גלולי תועבותיך וכדמי בניך אשר נתת להם׃

³⁷لذلك هانذا اجمع جميع محبيك الذين لذذت لهم وكل الذين احببتهم مع كل الذين ابغضتهم فاجمعهم عليك من حولك واكشف عورتك لهم لينظروا كل عورتك.

³⁷לכן הנני מקבץ את כל מאהביך אשר ערבת עליהם ואת כל אשר אהבת על כל אשר שנאת וקבצתי אתם עליך מסביב וגליתי ערותך אלהם וראו את כל ערותך׃

³⁸واحكم عليك احكام الفاسقات السافكات الدم واجعلك دم السخط والغيرة.

³⁸ושפטתיך משפטי נאפות ושפכת דם ונתתיך דם חמה וקנאה׃

³⁹واسلمك ليدهم فيهدمون قبتك ويهدمون مرتفعاتك وينزعون عنك ثيابك وياخذون ادوات زينتك ويتركونك عريانة وعارية . ً

³⁹ונתתי אותך בידם והרסו גבך ונתצו רמתיך והפשיטו אותך בגדיך ולקחו כלי תפארתך והניחוך עירם ועריה׃

⁴⁰ويصعدون عليك جماعة ويرجمونك بالحجارة ويقطعونك بسيوفهم.

⁴⁰והעלו עליך קהל ורגמו אותך באבן ובתקוך בחרבותם׃

⁴¹ويحرقون بيوتك بالنار ويجرون عليك احكاما قدام عيون نساء كثيرة. واكفّك عن الزنى وايضا لا تعطين اجرة بعد.

⁴¹ושרפו בתיך באש ועשו בך שפטים לעיני נשים רבות והשבתיך מזונה וגם אתנן לא תתני עוד׃

⁴²وأحل غضبي بك فتنصرف غيرتي عنك فاسكن ولا اغضب بعد.

⁴²והנחתי חמתי בך וסרה קנאתי ממך ושקטתי ולא אכעס עוד׃

⁴³من اجل انك لم تذكري ايام صباك بل اسخطتني في كل هذا فهانذا ايضا اجلب طريقك على راسك يقول السيد الرب فلا تفعلين هذه الرذيلة فوق رجاساتك كلها

⁴³יען אשר לא זכרתי את ימי נעוריך ותרגזי לי בכל אלה וגם אני הא דרכך בראש נתתי נאם אדני יהוה ולא עשיתי את הזמה על כל תועבתיך׃

⁴⁴هوذا كل ضارب مثل يضرب مثلا عليك قائلا مثل الام بنتها.

⁴⁴הנה כל המשל עליך ימשל לאמר כאמה בתה׃

⁴⁵ابنة امك انت الكارهة زوجها وبنيها. وانت اخت اخواتك اللواتي كرهن ازواجهنّ وابناءهنّ . ‎ امكنّ حثية وابوكنّ أموري.

⁴⁵בת אמך את געלת אישה ובניה ואחות אחותך את אשר געלו אנשיהן ובניהן אמכן חתית ואביכן אמרי׃

⁴⁶واختك الكبرى السامرة هي وبناتها الساكنة عن شمالك. واختك الصغرى الساكنة عن يمينك هي سدوم وبناتها.

⁴⁶ואחותך הגדולה שמרון היא ובנותיה היושבת על שמאולך ואחותך הקטנה ממך היושבת מימינך סדם ובנותיה׃

⁴⁷ولا في طريقهنّ سلكت ولا مثل رجاساتهنّ فعلت كأن ذلك قليل فقط ففسدت اكثر منهنّ في كل طرقك.

⁴⁷ולא בדרכיהן הלכת ובתועבותיהן עשיתי כמעט קט ותשחתי מהן בכל דרכיך׃

⁴⁸حيّ انا يقول السيد الرب ان سدوم اختك لم تفعل هي ولا بناتها كما فعلت انت وبناتك.

⁴⁸חי אני נאם אדני יהוה אם עשתה סדם אחותך היא ובנותיה כאשר עשית את ובנותיך׃

⁴⁹هذا كان اثم اختك سدوم الكبرياء والشبع من الخبز وسلام الاطمئنان كان لها ولبناتها ولم تشدد يد الفقير والمسكين.

⁴⁹הנה זה היה עון סדם אחותך גאון שבעת לחם ושלות השקט היה לה ולבנותיה ויד עני ואביון לא החזיקה׃

⁵⁰وتكبّرنّ وعملن الرجس امامي فنزعتهنّ كما رأيت.

⁵⁰ותגבהינה ותעשינה תועבה לפני ואסיר אתהן כאשר ראיתי׃

⁵¹ولم تخطئ السامرة نصف خطاياك. بل زدت رجاساتك اكثر منهنّ وبرّرت اخواتك بكل رجاساتك التي فعلت.

⁵¹ושמרון כחצי חטאתיך לא חטאה ותרבי את תועבותיך מהנה ותצדקי את אחותך בכל תועבתיך אשר עשיתי׃

⁵²فاحملي ايضا خزيك انت القاضية على اخواتك. بخطاياك التي بها رجست اكثر منهنّ هنّ ابرّ منك. فاخجلي انت ايضا واحملي عارك بتبريرك اخواتك.

⁵²גם את שאי כלמתך אשר פללת לאחותך בחטאתיך אשר התעבת מהן תצדקנה ממך וגם את בושי ושאי כלמתך בצדקתך אחיותך׃

⁵³وأرجّع سبيهنّ سبي سدوم وبناتها وسبي السامرة وبناتها وسبي مسبييك في وسطها

⁵³ושבתי את שבותהן את שבית סדם ובנותיה ואת שבית שמרון ובנותיה ושבית שביתיך בתוכהנה׃

⁵⁴لكي تحملي عارك وتخزي من كل ما فعلت بتعزيتك اياهنّ.

⁵⁴למען תשאי כלמתך ונכלמת מכל אשר עשית בנחמך אתן׃

⁵⁵واخواتك سدوم وبناتها يرجعن الى حالتهنّ القديمة والسامرة وبناتها يرجعن الى حالتهنّ القديمة وانت وبناتك ترجعن الى حالتكنّ القديمة.

⁵⁵ואחותיך סדם ובנותיה תשבן לקדמתן ושמרון ובנותיה תשבן לקדמתן ואת ובנותיך תשבינה לקדמתכן׃

⁵⁶واختك سدوم لم تكن تذكر في فمك يوم كبريائك

⁵⁶ולוא היתה סדם אחותך לשמועה בפיך ביום גאוניך׃

⁵⁷قبل ما انكشف شرّك كما في زمان تعيير بنات ارام وكل من حولها بنات الفلسطينيين اللواتي يحتقرنك من كل جهة.

⁵⁷בטרם תגלה רעתך כמו עת חרפת בנות ארם וכל סביבותיה בנות פלשתים השאטות אותך מסביב׃

⁵⁸رذيلتك ورجاساتك انت تحملينها يقول الرب

⁵⁸את זמתך ואת תועבותיך את נשאתים נאם יהוה׃

⁵⁹لانه هكذا قال السيد الرب اني افعل بك كما فعلت اذ ازدريت بالقسم لنكث العهد.

⁵⁹כי כה אמר אדני יהוה ועשית אותך כאשר עשית אשר בזית אלה להפר ברית׃

⁶⁰ولكني اذكر عهدي معك في ايام صباك واقيم لك عهدا ابديا.

⁶⁰וזכרתי אני את בריתי אותך בימי נעוריך והקמותי לך ברית עולם׃

⁶¹فتتذكرين طرقك وتخجلين اذ تقبلين اخواتك الكبر والصغر واجعلهنّ لك بنات ولكن لا بعهدك.

⁶¹וזכרת את דרכיך ונכלמת בקחתך את אחותיך הגדלות ממך אל הקטנות ממך ונתתי אתהן לך לבנות ולא מבריתך׃

⁶²وانا اقيم عهدي معك فتعلمين اني انا الرب.

⁶²והקימותי אני את בריתי אתך וידעת כי אני יהוה׃

⁶³لكي تتذكري فتخزي ولا تفتحي فاك بعد بسبب خزيك حين اغفر لك كل ما فعلت يقول السيد الرب

⁶³למען תזכרי ובשת ולא יהיה לך עוד פתחון פה מפני כלמתך בכפרי לך לכל אשר עשית נאם אדני יהוה׃