¹فأكملت السموات والارض وكل جندها.

¹ויכלו השמים והארץ וכל צבאם׃

²وفرغ الله في اليوم السابع من عمله الذي عمل. فاستراح في اليوم السابع من جميع عمله الذي عمل.

²ויכל אלהים ביום השביעי מלאכתו אשר עשה וישבת ביום השביעי מכל מלאכתו אשר עשה׃

³وبارك الله اليوم السابع وقدسه. لانه فيه استراح من جميع عمله الذي عمل الله خالقا

³ויברך אלהים את יום השביעי ויקדש אתו כי בו שבת מכל מלאכתו אשר ברא אלהים לעשות׃

⁴هذه مبادئ السموات والارض حين خلقت. يوم عمل الرب الاله الارض والسموات

⁴אלה תולדות השמים והארץ בהבראם ביום עשות יהוה אלהים ארץ ושמים׃

⁵كل شجر البرية لم يكن بعد في الارض وكل عشب البرية لم ينبت بعد. لان الرب الاله لم يكن قد امطر على الارض. ولا كان انسان ليعمل الارض.

⁵וכל שיח השדה טרם יהיה בארץ וכל עשב השדה טרם יצמח כי לא המטיר יהוה אלהים על הארץ ואדם אין לעבד את האדמה׃

⁶ثم كان ضباب يطلع من الارض ويسقي كل وجه الارض.

⁶ואד יעלה מן הארץ והשקה את כל פני האדמה׃

⁷وجبل الرب الاله آدم ترابا من الارض. ونفخ في انفه نسمة حياة. فصار آدم نفسا حيّة.

⁷וייצר יהוה אלהים את האדם עפר מן האדמה ויפח באפיו נשמת חיים ויהי האדם לנפש חיה׃

⁸وغرس الرب الاله جنّة في عدن شرقا. ووضع هناك آدم الذي جبله.

⁸ויטע יהוה אלהים גן בעדן מקדם וישם שם את האדם אשר יצר׃

⁹وأنبت الرب الاله من الارض كل شجرة شهية للنظر وجيدة للأكل. وشجرة الحياة في وسط الجنة وشجرة معرفة الخير والشر.

⁹ויצמח יהוה אלהים מן האדמה כל עץ נחמד למראה וטוב למאכל ועץ החיים בתוך הגן ועץ הדעת טוב ורע׃

¹⁰وكان نهر يخرج من عدن ليسقي الجنة. ومن هناك ينقسم فيصير اربعة رؤوس.

¹⁰ונהר יצא מעדן להשקות את הגן ומשם יפרד והיה לארבעה ראשים׃

¹¹اسم الواحد فيشون. وهو المحيط بجميع ارض الحويلة حيث الذهب.

¹¹שם האחד פישון הוא הסבב את כל ארץ החוילה אשר שם הזהב׃

¹²وذهب تلك الارض جيد. هناك المقل وحجر الجزع.

¹²וזהב הארץ ההוא טוב שם הבדלח ואבן השהם׃

¹³واسم النهر الثاني جيحون. وهو المحيط بجميع ارض كوش.

¹³ושם הנהר השני גיחון הוא הסובב את כל ארץ כוש׃

¹⁴واسم النهر الثالث حدّاقل. وهو الجاري شرقي اشور. والنهر الرابع الفرات

¹⁴ושם הנהר השלישי חדקל הוא ההלך קדמת אשור והנהר הרביעי הוא פרת׃

¹⁵وأخذ الرب الاله آدم ووضعه في جنة عدن ليعملها ويحفظها.

¹⁵ויקח יהוה אלהים את האדם וינחהו בגן עדן לעבדה ולשמרה׃

¹⁶واوصى الرب الاله آدم قائلا من جميع شجر الجنة تأكل اكلا.

¹⁶ויצו יהוה אלהים על האדם לאמר מכל עץ הגן אכל תאכל׃

¹⁷واما شجرة معرفة الخير والشر فلا تأكل منها. لانك يوم تأكل منها موتا تموت.

¹⁷ומעץ הדעת טוב ורע לא תאכל ממנו כי ביום אכלך ממנו מות תמות׃

¹⁸وقال الرب الاله ليس جيدا ان يكون آدم وحده. فاصنع له معينا نظيره.

¹⁸ויאמר יהוה אלהים לא טוב היות האדם לבדו אעשה לו עזר כנגדו׃

¹⁹وجبل الرب الاله من الارض كل حيوانات البرية وكل طيور السماء. فاحضرها الى آدم ليرى ماذا يدعوها. وكل ما دعا به آدم ذات نفس حية فهو اسمها.

¹⁹ויצר יהוה אלהים מן האדמה כל חית השדה ואת כל עוף השמים ויבא אל האדם לראות מה יקרא לו וכל אשר יקרא לו האדם נפש חיה הוא שמו׃

²⁰فدعا آدم باسماء جميع البهائم وطيور السماء وجميع حيوانات البرية. واما لنفسه فلم يجد معينا نظيره.

²⁰ויקרא האדם שמות לכל הבהמה ולעוף השמים ולכל חית השדה ולאדם לא מצא עזר כנגדו׃

²¹فاوقع الرب الاله سباتا على آدم فنام. فأخذ واحدة من اضلاعه وملأ مكانها لحما.

²¹ויפל יהוה אלהים תרדמה על האדם ויישן ויקח אחת מצלעתיו ויסגר בשר תחתנה׃

²²وبنى الرب الاله الضلع التي اخذها من آدم امرأة واحضرها الى آدم.

²²ויבן יהוה אלהים את הצלע אשר לקח מן האדם לאשה ויבאה אל האדם׃

²³فقال آدم هذه الآن عظم من عظامي ولحم من لحمي. هذه تدعى امرأة لانها من امرء اخذت.

²³ויאמר האדם זאת הפעם עצם מעצמי ובשר מבשרי לזאת יקרא אשה כי מאיש לקחה זאת׃

²⁴لذلك يترك الرجل اباه وامه ويلتصق بامرأته ويكونان جسدا واحدا.

²⁴על כן יעזב איש את אביו ואת אמו ודבק באשתו והיו לבשר אחד׃

²⁵وكانا كلاهما عريانين آدم وامرأته وهما لا يخجلان

²⁵ויהיו שניהם ערומים האדם ואשתו ולא יתבששו׃