¹وعرف آدم حواء امرأته فحبلت وولدت قايين. وقالت اقتنيت رجلا من عند الرب.

¹והאדם ידע את חוה אשתו ותהר ותלד את קין ותאמר קניתי איש את יהוה׃

²ثم عادت فولدت اخاه هابيل. وكان هابيل راعيا للغنم وكان قايين عاملا في الارض.

²ותסף ללדת את אחיו את הבל ויהי הבל רעה צאן וקין היה עבד אדמה׃

³وحدث من بعد ايام ان قايين قدم من اثمار الارض قربانا للرب.

³ויהי מקץ ימים ויבא קין מפרי האדמה מנחה ליהוה׃

⁴وقدم هابيل ايضا من ابكار غنمه ومن سمانها. فنظر الرب الى هابيل وقربانه.

⁴והבל הביא גם הוא מבכרות צאנו ומחלבהן וישע יהוה אל הבל ואל מנחתו׃

⁵ولكن الى قايين وقربانه لم ينظر. فاغتاظ قايين جدا وسقط وجهه.

⁵ואל קין ואל מנחתו לא שעה ויחר לקין מאד ויפלו פניו׃

⁶فقال الرب لقايين لماذا اغتظت ولماذا سقط وجهك.

⁶ויאמר יהוה אל קין למה חרה לך ולמה נפלו פניך׃

⁷ان احسنت أفلا رفع. وان لم تحسن فعند الباب خطية رابضة واليك اشتياقها وانت تسود عليها

⁷הלוא אם תיטיב שאת ואם לא תיטיב לפתח חטאת רבץ ואליך תשוקתו ואתה תמשל בו׃

⁸وكلم قايين هابيل اخاه. وحدث اذ كانا في الحقل ان قايين قام على هابيل اخيه وقتله.

⁸ויאמר קין אל הבל אחיו ויהי בהיותם בשדה ויקם קין אל הבל אחיו ויהרגהו׃

⁹فقال الرب لقايين اين هابيل اخوك. فقال لا اعلم. أحارس انا لاخي.

⁹ויאמר יהוה אל קין אי הבל אחיך ויאמר לא ידעתי השמר אחי אנכי׃

¹⁰فقال ماذا فعلت. صوت دم اخيك صارخ اليّ من الارض.

¹⁰ויאמר מה עשית קול דמי אחיך צעקים אלי מן האדמה׃

¹¹فالآن ملعون انت من الارض التي فتحت فاها لتقبل دم اخيك من يدك.

¹¹ועתה ארור אתה מן האדמה אשר פצתה את פיה לקחת את דמי אחיך מידך׃

¹²متى عملت الارض لا تعود تعطيك قوتها. تائها وهاربا تكون في الارض.

¹²כי תעבד את האדמה לא תסף תת כחה לך נע ונד תהיה בארץ׃

¹³فقال قايين للرب ذنبي اعظم من ان يحتمل.

¹³ויאמר קין אל יהוה גדול עוני מנשא׃

¹⁴انك قد طردتني اليوم عن وجه الارض ومن وجهك اختفي واكون تائها وهاربا في الارض. فيكون كل من وجدني يقتلني.

¹⁴הן גרשת אתי היום מעל פני האדמה ומפניך אסתר והייתי נע ונד בארץ והיה כל מצאי יהרגני׃

¹⁵فقال له الرب لذلك كل من قتل قايين فسبعة اضعاف ينتقم منه. وجعل الرب لقايين علامة لكي لا يقتله كل من وجده.

¹⁵ויאמר לו יהוה לכן כל הרג קין שבעתים יקם וישם יהוה לקין אות לבלתי הכות אתו כל מצאו׃

¹⁶فخرج قايين من لدن الرب وسكن في ارض نود شرقي عدن

¹⁶ויצא קין מלפני יהוה וישב בארץ נוד קדמת עדן׃

¹⁷وعرف قايين امرأته فحبلت وولدت حنوك. وكان يبني مدينة. فدعا اسم المدينة كاسم ابنه حنوك.

¹⁷וידע קין את אשתו ותהר ותלד את חנוך ויהי בנה עיר ויקרא שם העיר כשם בנו חנוך׃

¹⁸وولد لحنوك عيراد. وعيراد ولد محويائيل. ومحويائيل ولد متوشائيل. ومتوشائيل ولد لامك.

¹⁸ויולד לחנוך את עירד ועירד ילד את מחויאל ומחייאל ילד את מתושאל ומתושאל ילד את למך׃

¹⁹واتخذ لامك لنفسه امرأتين. اسم الواحدة عادة واسم الاخرى صلّة.

¹⁹ויקח לו למך שתי נשים שם האחת עדה ושם השנית צלה׃

²⁰فولدت عادة يابال. الذي كان ابا لساكني الخيام ورعاة المواشي.

²⁰ותלד עדה את יבל הוא היה אבי ישב אהל ומקנה׃

²¹واسم اخيه يوبال. الذي كان ابا لكل ضارب بالعود والمزمار.

²¹ושם אחיו יובל הוא היה אבי כל תפש כנור ועוגב׃

²²وصلّة ايضا ولدت توبال قايين الضارب كل آلة من نحاس وحديد. واخت توبال قايين نعمة.

²²וצלה גם הוא ילדה את תובל קין לטש כל חרש נחשת וברזל ואחות תובל קין נעמה׃

²³وقال لامك لامرأتيه عادة وصلّة. اسمعا قولي يا مرأتي لامك. واصغيا لكلامي. فاني قتلت رجلا لجرحي. وفتى لشدخي.

²³ויאמר למך לנשיו עדה וצלה שמען קולי נשי למך האזנה אמרתי כי איש הרגתי לפצעי וילד לחברתי׃

²⁴انه ينتقم لقايين سبعة اضعاف. واما للامك فسبعة وسبعين

²⁴כי שבעתים יקם קין ולמך שבעים ושבעה׃

²⁵وعرف آدم امرأته ايضا. فولدت ابنا ودعت اسمه شيثا. قائلة لان الله قد وضع لي نسلا آخر عوضا عن هابيل. لان قايين كان قد قتله.

²⁵וידע אדם עוד את אשתו ותלד בן ותקרא את שמו שת כי שת לי אלהים זרע אחר תחת הבל כי הרגו קין׃

²⁶ولشيث ايضا ولد ابن فدعا اسمه أنوش. حينئذ ابتدئ ان يدعى باسم الرب

²⁶ולשת גם הוא ילד בן ויקרא את שמו אנוש אז הוחל לקרא בשם יהוה׃