¹وبارك الله نوحا وبنيه وقال لهم اثمروا واكثروا واملأوا الارض.

¹ויברך אלהים את נח ואת בניו ויאמר להם פרו ורבו ומלאו את הארץ׃

²ولتكن خشيتكم ورهبتكم على كل حيوانات الارض وكل طيور السماء. مع كل ما يدبّ على الارض وكل اسماك البحر قد دفعت الى ايديكم.

²ומוראכם וחתכם יהיה על כל חית הארץ ועל כל עוף השמים בכל אשר תרמש האדמה ובכל דגי הים בידכם נתנו׃

³كل دابة حية تكون لكم طعاما. كالعشب الاخضر دفعت اليكم الجميع.

³כל רמש אשר הוא חי לכם יהיה לאכלה כירק עשב נתתי לכם את כל׃

⁴غير ان لحما بحياته دمه لا تاكلوه.

⁴אך בשר בנפשו דמו לא תאכלו׃

⁵واطلب انا دمكم لانفسكم فقط. من يد كل حيوان اطلبه. ومن يد الانسان اطلب نفس الانسان. من يد الانسان اخيه.

⁵ואך את דמכם לנפשתיכם אדרש מיד כל חיה אדרשנו ומיד האדם מיד איש אחיו אדרש את נפש האדם׃

⁶سافك دم الانسان بالانسان يسفك دمه. لان الله على صورته عمل الانسان.

⁶שפך דם האדם באדם דמו ישפך כי בצלם אלהים עשה את האדם׃

⁷فاثمروا انتم واكثروا وتوالدوا في الارض وتكاثروا فيها

⁷ואתם פרו ורבו שרצו בארץ ורבו בה׃

⁸وكلم الله نوحا وبنيه معه قائلا.

⁸ויאמר אלהים אל נח ואל בניו אתו לאמר׃

⁹وها انا مقيم ميثاقي معكم ومع نسلكم من بعدكم.

⁹ואני הנני מקים את בריתי אתכם ואת זרעכם אחריכם׃

¹⁰ومع كل ذوات الانفس الحيّة التي معكم. الطيور والبهائم وكل وحوش الارض التي معكم من جميع الخارجين من الفلك حتى كل حيوان الارض.

¹⁰ואת כל נפש החיה אשר אתכם בעוף בבהמה ובכל חית הארץ אתכם מכל יצאי התבה לכל חית הארץ׃

¹¹اقيم ميثاقي معكم فلا ينقرض كل ذي جسد ايضا بمياه الطوفان. ولا يكون ايضا طوفان ليخرب الارض.

¹¹והקמתי את בריתי אתכם ולא יכרת כל בשר עוד ממי המבול ולא יהיה עוד מבול לשחת הארץ׃

¹²وقال الله هذه علامة الميثاق الذي انا واضعه بيني وبينكم وبين كل ذوات الانفس الحيّة التي معكم الى اجيال الدهر.

¹²ויאמר אלהים זאת אות הברית אשר אני נתן ביני וביניכם ובין כל נפש חיה אשר אתכם לדרת עולם׃

¹³وضعت قوسي في السحاب فتكون علامة ميثاق بيني وبين الارض.

¹³את קשתי נתתי בענן והיתה לאות ברית ביני ובין הארץ׃

¹⁴فيكون متى انشر سحابا على الارض وتظهر القوس في السحاب

¹⁴והיה בענני ענן על הארץ ונראתה הקשת בענן׃

¹⁵اني اذكر ميثاقي الذي بيني وبينكم وبين كل نفس حيّة في كل جسد. فلا تكون ايضا المياه طوفانا لتهلك كل ذي جسد.

¹⁵וזכרתי את בריתי אשר ביני וביניכם ובין כל נפש חיה בכל בשר ולא יהיה עוד המים למבול לשחת כל בשר׃

¹⁶فمتى كانت القوس في السحاب ابصرها لاذكر ميثاقا ابديا بين الله وبين كل نفس حيّة في كل جسد على الارض.

¹⁶והיתה הקשת בענן וראיתיה לזכר ברית עולם בין אלהים ובין כל נפש חיה בכל בשר אשר על הארץ׃

¹⁷وقال الله لنوح هذه علامة الميثاق الذي انا اقمته بيني وبين كل ذي جسد على الارض

¹⁷ויאמר אלהים אל נח זאת אות הברית אשר הקמתי ביני ובין כל בשר אשר על הארץ׃

¹⁸وكان بنو نوح الذين خرجوا من الفلك ساما وحاما ويافث. وحام هو ابو كنعان.

¹⁸ויהיו בני נח היצאים מן התבה שם וחם ויפת וחם הוא אבי כנען׃

¹⁹هؤلاء الثلاثة هم بنو نوح. ومن هؤلاء تشعبت كل الارض

¹⁹שלשה אלה בני נח ומאלה נפצה כל הארץ׃

²⁰وابتدأ نوح يكون فلاحا وغرس كرما.

²⁰ויחל נח איש האדמה ויטע כרם׃

²¹وشرب من الخمر فسكر وتعرّى داخل خبائه.

²¹וישת מן היין וישכר ויתגל בתוך אהלה׃

²²فابصر حام ابو كنعان عورة ابيه واخبر اخويه خارجا.

²²וירא חם אבי כנען את ערות אביו ויגד לשני אחיו בחוץ׃

²³فأخذ سام ويافث الرداء ووضعاه على اكتافهما ومشيا الى الوراء وسترا عورة ابيهما ووجهاهما الى الوراء. فلم يبصرا عورة ابيهما.

²³ויקח שם ויפת את השמלה וישימו על שכם שניהם וילכו אחרנית ויכסו את ערות אביהם ופניהם אחרנית וערות אביהם לא ראו׃

²⁴فلما استيقظ نوح من خمره علم ما فعل به ابنه الصغير.

²⁴וייקץ נח מיינו וידע את אשר עשה לו בנו הקטן׃

²⁵فقال ملعون كنعان. عبد العبيد يكون لاخوته.

²⁵ויאמר ארור כנען עבד עבדים יהיה לאחיו׃

²⁶وقال مبارك الرب اله سام. وليكن كنعان عبدا لهم.

²⁶ויאמר ברוך יהוה אלהי שם ויהי כנען עבד למו׃

²⁷ليفتح الله ليافث فيسكن في مساكن سام. وليكن كنعان عبدا لهم

²⁷יפת אלהים ליפת וישכן באהלי שם ויהי כנען עבד למו׃

²⁸وعاش نوح بعد الطوفان ثلث مئة وخمسين سنة.

²⁸ויחי נח אחר המבול שלש מאות שנה וחמשים שנה׃

²⁹فكانت كل ايام نوح تسع مئة وخمسين سنة ومات

²⁹ויהיו כל ימי נח תשע מאות שנה וחמשים שנה וימת׃