¹وحي من جهة بابل رآه اشعياء بن آموص

¹משא בבל אשר חזה ישעיהו בן אמוץ׃

²اقيموا راية على جبل اقرع. ارفعوا صوتا اليهم. اشيروا باليد ليدخلوا ابواب العتاة.

²על הר נשפה שאו נס הרימו קול להם הניפו יד ויבאו פתחי נדיבים׃

³انا اوصيت مقدسي ودعوت ابطالي لاجل غضبي مفتخري عظمتي.

³אני צויתי למקדשי גם קראתי גבורי לאפי עליזי גאותי׃

⁴صوت جمهور على الجبال شبه قوم كثيرين. صوت ضجيج ممالك امم مجتمعة. رب الجنود يعرض جيش الحرب.

⁴קול המון בהרים דמות עם רב קול שאון ממלכות גוים נאספים יהוה צבאות מפקד צבא מלחמה׃

⁵يأتون من ارض بعيدة من اقصى السموات الرب وادوات سخطه ليخرب كل الارض

⁵באים מארץ מרחק מקצה השמים יהוה וכלי זעמו לחבל כל הארץ׃

⁶ولولوا لان يوم الرب قريب قادم كخراب من القادر على كل شيء.

⁶הילילו כי קרוב יום יהוה כשד משדי יבוא׃

⁷لذلك ترتخي كل الايادي ويذوب كل قلب انسان

⁷על כן כל ידים תרפינה וכל לבב אנוש ימס׃

⁸فيرتاعون. تاخذهم اوجاع ومخاض يتلوون كوالدة. يبهتون بعضهم الى بعض. وجوههم وجوه لهيب

⁸ונבהלו צירים וחבלים יאחזון כיולדה יחילון איש אל רעהו יתמהו פני להבים פניהם׃

⁹هوذا يوم الرب قادم قاسيا بسخط وحمو غضب ليجعل الارض خرابا ويبيد منها خطاتها.

⁹הנה יום יהוה בא אכזרי ועברה וחרון אף לשום הארץ לשמה וחטאיה ישמיד ממנה׃

¹⁰فان نجوم السموات وجبابرتها لا تبرز نورها. تظلم الشمس عند طلوعها والقمر لا يلمع بضوءه.

¹⁰כי כוכבי השמים וכסיליהם לא יהלו אורם חשך השמש בצאתו וירח לא יגיה אורו׃

¹¹واعاقب المسكونة على شرها والمنافقين على اثمهم وابطل تعظم المستكبرين واضع تجبر العتاة.

¹¹ופקדתי על תבל רעה ועל רשעים עונם והשבתי גאון זדים וגאות עריצים אשפיל׃

¹²واجعل الرجل اعز من الذهب الابريز والانسان اعز من ذهب اوفير.

¹²אוקיר אנוש מפז ואדם מכתם אופיר׃

¹³لذلك ازلزل السموات وتتزعزع الارض من مكانها في سخط رب الجنود وفي يوم حمو غضبه.

¹³על כן שמים ארגיז ותרעש הארץ ממקומה בעברת יהוה צבאות וביום חרון אפו׃

¹⁴ويكونون كظبي طريد وكغنم بلا من يجمعها. يلتفتون كل واحد الى شعبه ويهربون كل واحد الى ارضه.

¹⁴והיה כצבי מדח וכצאן ואין מקבץ איש אל עמו יפנו ואיש אל ארצו ינוסו׃

¹⁵كل من وجد يطعن وكل من انحاش يسقط بالسيف.

¹⁵כל הנמצא ידקר וכל הנספה יפול בחרב׃

¹⁶وتحطم اطفالهم امام عيونهم وتنهب بيوتهم وتفضح نسائهم

¹⁶ועלליהם ירטשו לעיניהם ישסו בתיהם ונשיהם תשגלנה׃

¹⁷هانذا اهيج عليهم الماديين الذين لا يعتدون بالفضة ولا يسرون بالذهب.

¹⁷הנני מעיר עליהם את מדי אשר כסף לא יחשבו וזהב לא יחפצו בו׃

¹⁸فتحطم القسي الفتيان ولا يرحمون ثمرة البطن. لا تشفق عيونهم على الاولاد.

¹⁸וקשתות נערים תרטשנה ופרי בטן לא ירחמו על בנים לא תחוס עינם׃

¹⁹وتصير بابل بهاء الممالك وزينة فخر الكلدانيين كتقليب الله سدوم وعمورة.

¹⁹והיתה בבל צבי ממלכות תפארת גאון כשדים כמהפכת אלהים את סדם ואת עמרה׃

²⁰لا تعمر الى الابد ولا تسكن الى دور فدور ولا يخيم هناك اعرابي ولا يربض هناك رعاة.

²⁰לא תשב לנצח ולא תשכן עד דור ודור ולא יהל שם ערבי ורעים לא ירבצו שם׃

²¹بل تربض هناك وحوش القفر ويملأ البوم بيوتهم وتسكن هناك بنات النعام وترقص هناك معز الوحش.

²¹ורבצו שם ציים ומלאו בתיהם אחים ושכנו שם בנות יענה ושעירים ירקדו שם׃

²²وتصيح بنات آوى في قصورهم والذئاب في هياكل التنعم ووقتها قريب المجيء وايامها لا تطول

²²וענה איים באלמנותיו ותנים בהיכלי ענג וקרוב לבוא עתה וימיה לא ימשכו׃