¹وحي من جهة وادي الرؤيا. فمالك انك صعدت جميعا على السطوح

¹משא גיא חזיון מה לך אפוא כי עלית כלך לגגות׃

²يا ملآنة من الجلبة المدينة العجاجة القرية المفتخرة. قتلاك ليس هم قتلى السيف ولا موتى الحرب.

²תשאות מלאה עיר הומיה קריה עליזה חלליך לא חללי חרב ולא מתי מלחמה׃

³جميع رؤسائك هربوا معا. أسروا بالقسي. كل الموجودين بك أسروا معا. من بعيد فروا.

³כל קציניך נדדו יחד מקשת אסרו כל נמצאיך אסרו יחדו מרחוק ברחו׃

⁴لذلك قلت اقتصروا عني فابكي بمرارة. لا تلحوا بتعزيتي عن خراب بنت شعبي

⁴על כן אמרתי שעו מני אמרר בבכי אל תאיצו לנחמני על שד בת עמי׃

⁵ان للسيد رب الجنود في وادي الرؤيا يوم شغب ودوس وارتباك. نقب سور وصراخ الى الجبل.

⁵כי יום מהומה ומבוסה ומבוכה לאדני יהוה צבאות בגיא חזיון מקרקר קר ושוע אל ההר׃

⁶فعيلام قد حملت الجعبة بمركبات رجال فرسان. وقير قد كشفت المجن.

⁶ועילם נשא אשפה ברכב אדם פרשים וקיר ערה מגן׃

⁷فتكون افضل اوديتك ملآنة مركبات والفرسان تصطف اصطفافا نحو الباب.

⁷ויהי מבחר עמקיך מלאו רכב והפרשים שת שתו השערה׃

⁸ويكشف ستر يهوذا فتنظر في ذلك اليوم الى اسلحة بيت الوعر.

⁸ויגל את מסך יהודה ותבט ביום ההוא אל נשק בית היער׃

⁹ورأيتم شقوق مدينة داود انها صارت كثيرة وجمعتم مياه البركة السفلى.

⁹ואת בקיעי עיר דוד ראיתם כי רבו ותקבצו את מי הברכה התחתונה׃

¹⁰وعددتم بيوت اورشليم وهدمتم البيوت لتحصين السور.

¹⁰ואת בתי ירושלם ספרתם ותתצו הבתים לבצר החומה׃

¹¹وصنعتم خندقا بين السورين لمياه البركة العتيقة. لكن لم تنظروا الى صانعه ولم تروا مصوره من قديم.

¹¹ומקוה עשיתם בין החמתים למי הברכה הישנה ולא הבטתם אל עשיה ויצרה מרחוק לא ראיתם׃

¹²ودعا السيد رب الجنود في ذلك اليوم الى البكاء والنوح والقرعة والتنطق بالمسح

¹²ויקרא אדני יהוה צבאות ביום ההוא לבכי ולמספד ולקרחה ולחגר שק׃

¹³فهوذا بهجة وفرح ذبح بقر ونحر غنم اكل لحم وشرب خمر. لناكل ونشرب لاننا غدا نموت.

¹³והנה ששון ושמחה הרג בקר ושחט צאן אכל בשר ושתות יין אכול ושתו כי מחר נמות׃

¹⁴فاعلن في اذنيّ رب الجنود لا يغفرنّ لكم هذا الاثم حتى تموتوا يقول السيد رب الجنود

¹⁴ונגלה באזני יהוה צבאות אם יכפר העון הזה לכם עד תמתון אמר אדני יהוה צבאות׃

¹⁵هكذا قال السيد رب الجنود. اذهب ادخل الى هذا جليس الملك الى شبنا الذي على البيت.

¹⁵כה אמר אדני יהוה צבאות לך בא אל הסכן הזה על שבנא אשר על הבית׃

¹⁶مالك ههنا ومن لك ههنا حتى نقرت لنفسك ههنا قبرا ايها الناقر في العلو قبره الناحت لنفسه في الصخر مسكنا.

¹⁶מה לך פה ומי לך פה כי חצבת לך פה קבר חצבי מרום קברו חקקי בסלע משכן לו׃

¹⁷هوذا الرب يطرحك طرحا يا رجل ويغطيك تغطية

¹⁷הנה יהוה מטלטלך טלטלה גבר ועטך עטה׃

¹⁸يلفك لف لفيفة كالكرة الى ارض واسعة الطرفين. هناك تموت وهناك تكون مركبات مجدك يا خزي بيت سيدك.

¹⁸צנוף יצנפך צנפה כדור אל ארץ רחבת ידים שמה תמות ושמה מרכבות כבודך קלון בית אדניך׃

¹⁹واطردك من منصبك ومن مقامك يحطك

¹⁹והדפתיך ממצבך וממעמדך יהרסך׃

²⁰ويكون في ذلك اليوم اني ادعو عبدي الياقيم بن حلقيا

²⁰והיה ביום ההוא וקראתי לעבדי לאליקים בן חלקיהו׃

²¹والبسه ثوبك واشده بمنطقتك واجعل سلطانك في يده فيكون ابا لسكان اورشليم ولبيت يهوذا.

²¹והלבשתיו כתנתך ואבנטך אחזקנו וממשלתך אתן בידו והיה לאב ליושב ירושלם ולבית יהודה׃

²²واجعل مفتاح بيت داود على كتفه فيفتح وليس من يغلق ويغلق وليس من يفتح.

²²ונתתי מפתח בית דוד על שכמו ופתח ואין סגר וסגר ואין פתח׃

²³واثبته وتدا في موضع امين ويكون كرسي مجد لبيت ابيه.

²³ותקעתיו יתד במקום נאמן והיה לכסא כבוד לבית אביו׃

²⁴ويعلقون عليه كل مجد بيت ابيه الفروع والقضبان كل آنية صغيرة من آنية الطسوس الى آنية القناني جميعا

²⁴ותלו עליו כל כבוד בית אביו הצאצאים והצפעות כל כלי הקטן מכלי האגנות ועד כל כלי הנבלים׃

²⁵في ذلك اليوم يقول رب الجنود يزول الوتد المثبت في موضع امين ويقطع ويسقط. ويباد الثقل الذي عليه لان الرب قد تكلم

²⁵ביום ההוא נאם יהוה צבאות תמוש היתד התקועה במקום נאמן ונגדעה ונפלה ונכרת המשא אשר עליה כי יהוה דבר׃