¹ويل لاكليل فخر سكارى افرايم وللزهر الذابل جمال بهائه الذي على راس وادي سمائن المضروبين بالخمر.

¹הוי עטרת גאות שכרי אפרים וציץ נבל צבי תפארתו אשר על ראש גיא שמנים הלומי יין׃

²هوذا شديد وقوي للسيد كانهيال البرد كنوء مهلك كسيل مياه غزيرة جارفة قد ألقاه الى الارض بشدة.

²הנה חזק ואמץ לאדני כזרם ברד שער קטב כזרם מים כבירים שטפים הניח לארץ ביד׃

³بالارجل يداس اكليل فخر سكارى افرايم.

³ברגלים תרמסנה עטרת גאות שכורי אפרים׃

⁴ويكون الزهر الذابل جمال بهائه الذي على راس وادي السمائن كباكورة التين قبل الصيف التي يراها الناظر فيبلعها وهي في يده.

⁴והיתה ציצת נבל צבי תפארתו אשר על ראש גיא שמנים כבכורה בטרם קיץ אשר יראה הראה אותה בעודה בכפו יבלענה׃

⁵في ذلك اليوم يكون رب الجنود اكليل جمال وتاج بهاء لبقية شعبه

⁵ביום ההוא יהיה יהוה צבאות לעטרת צבי ולצפירת תפארה לשאר עמו׃

⁶وروح القضاء للجالس للقضاء وبأسا للذين يردون الحرب الى الباب

⁶ולרוח משפט ליושב על המשפט ולגבורה משיבי מלחמה שערה׃

⁷ولكن هؤلاء ايضا ضلوا بالخمر وتاهوا بالمسكر. الكاهن والنبي ترنحا بالمسكر ابتلعتهما الخمر تاها من المسكر ضلا في الرؤيا قلقا في القضاء.

⁷וגם אלה ביין שגו ובשכר תעו כהן ונביא שגו בשכר נבלעו מן היין תעו מן השכר שגו בראה פקו פליליה׃

⁸فان جميع الموائد امتلأت قيأ وقذرا. ليس مكان.

⁸כי כל שלחנות מלאו קיא צאה בלי מקום׃

⁹لمن يعلّم معرفة ولمن يفهم تعليما. أللمفطومين عن اللبن للمفصولين عن الثدي.

⁹את מי יורה דעה ואת מי יבין שמועה גמולי מחלב עתיקי משדים׃

¹⁰لانه أمر على أمر. أمر على أمر. فرض على فرض. فرض على فرض. هنا قليل هناك قليل

¹⁰כי צו לצו צו לצו קו לקו קו לקו זעיר שם זעיר שם׃

¹¹انه بشفة لكناء وبلسان آخر يكلم هذا الشعب

¹¹כי בלעגי שפה ובלשון אחרת ידבר אל העם הזה׃

¹²الذين قال لهم هذه هي الراحة. اريحوا الرازح وهذا هو السكون. ولكن لم يشاءوا ان يسمعوا.

¹²אשר אמר אליהם זאת המנוחה הניחו לעיף וזאת המרגעה ולא אבוא שמוע׃

¹³فكان لهم قول الرب أمرا على أمر أمرا على أمر. فرضا على فرض فرضا على فرض. هنا قليلا هناك قليلا لكي يذهبوا ويسقطوا الى الوراء وينكسروا ويصادوا فيؤخذوا

¹³והיה להם דבר יהוה צו לצו צו לצו קו לקו קו לקו זעיר שם זעיר שם למען ילכו וכשלו אחור ונשברו ונוקשו ונלכדו׃

¹⁴لذلك اسمعوا كلام الرب يا رجال الهزء ولاة هذا الشعب الذي في اورشليم.

¹⁴לכן שמעו דבר יהוה אנשי לצון משלי העם הזה אשר בירושלם׃

¹⁵لانكم قلتم قد عقدنا عهدا مع الموت وصنعنا ميثاقا مع الهاوية. السوط الجارف اذا عبر لا يأتينا لاننا جعلنا الكذب ملجأنا وبالغش استترنا.

¹⁵כי אמרתם כרתנו ברית את מות ועם שאול עשינו חזה שיט שוטף כי עבר לא יבואנו כי שמנו כזב מחסנו ובשקר נסתרנו׃

¹⁶لذلك هكذا يقول السيد الرب. هانذا أؤسس في صهيون حجرا حجر امتحان حجر زاوية كريما اساسا مؤسسا. من آمن لا يهرب.

¹⁶לכן כה אמר אדני יהוה הנני יסד בציון אבן אבן בחן פנת יקרת מוסד מוסד המאמין לא יחיש׃

¹⁷واجعل الحق خيطا والعدل مطمارا فيخطف البرد ملجأ الكذب ويجرف الماء الستارة.

¹⁷ושמתי משפט לקו וצדקה למשקלת ויעה ברד מחסה כזב וסתר מים ישטפו׃

¹⁸ويمحى عهدكم مع الموت ولا يثبت ميثاقكم مع الهاوية. السوط الجارف اذا عبر تكونون له للدوس.

¹⁸וכפר בריתכם את מות וחזותכם את שאול לא תקום שוט שוטף כי יעבר והייתם לו למרמס׃

¹⁹كلما عبر يأخذكم فانه كل صباح يعبر في النهار وفي الليل ويكون فهم الخبر فقط انزعاجا.

¹⁹מדי עברו יקח אתכם כי בבקר בבקר יעבר ביום ובלילה והיה רק זועה הבין שמועה׃

²⁰لان الفراش قد قصر عن التمدد والغطاء ضاق عن الالتحاف.

²⁰כי קצר המצע מהשתרע והמסכה צרה כהתכנס׃

²¹لانه كما في جبل فراصيم يقوم الرب وكما في الوطاء عند جبعون يسخط ليفعل فعله فعله الغريب وليعمل عمله عمله الغريب.

²¹כי כהר פרצים יקום יהוה כעמק בגבעון ירגז לעשות מעשהו זר מעשהו ולעבד עבדתו נכריה עבדתו׃

²²فالآن لا تكونوا متهكمين لئلا تشدد ربطكم لاني سمعت فناء قضي به من قبل السيد رب الجنود على كل الارض

²²ועתה אל תתלוצצו פן יחזקו מוסריכם כי כלה ונחרצה שמעתי מאת אדני יהוה צבאות על כל הארץ׃

²³اصغوا واسمعوا صوتي انصتوا واسمعوا قولي.

²³האזינו ושמעו קולי הקשיבו ושמעו אמרתי׃

²⁴هل يحرث الحارث كل يوم ليزرع ويشق ارضه ويمهدها.

²⁴הכל היום יחרש החרש לזרע יפתח וישדד אדמתו׃

²⁵أليس انه اذا سوّى وجهها يبذر الشونيز ويذري الكمون ويضع الحنطة في اتلام والشعير في مكان معين والقطاني في حدودها.

²⁵הלוא אם שוה פניה והפיץ קצח וכמן יזרק ושם חטה שורה ושערה נסמן וכסמת גבלתו׃

²⁶فيرشده بالحق يعلمه الهه.

²⁶ויסרו למשפט אלהיו יורנו׃

²⁷ان الشونيز لا يدرس بالنورج ولا تدار بكرة العجلة على الكمون بل بالقضيب يخبط الشونيز والكمون بالعصا.

²⁷כי לא בחרוץ יודש קצח ואופן עגלה על כמן יוסב כי במטה יחבט קצח וכמן בשבט׃

²⁸يدق القمح لانه لا يدرسه الى الابد فيسوق بكرة عجلته وخيله. لا يسحقه.

²⁸לחם יודק כי לא לנצח אדוש ידושנו והמם גלגל עגלתו ופרשיו לא ידקנו׃

²⁹هذا ايضا خرج من قبل رب الجنود. عجيب الرأي عظيم الفهم

²⁹גם זאת מעם יהוה צבאות יצאה הפליא עצה הגדיל תושיה׃