¹هوذا عبدي الذي اعضده مختاري الذي سرّت به نفسي. وضعت روحي عليه فيخرج الحق للامم.

¹הן עבדי אתמך בו בחירי רצתה נפשי נתתי רוחי עליו משפט לגוים יוציא׃

²لا يصيح ولا يرفع ولا يسمع في الشارع صوته.

²לא יצעק ולא ישא ולא ישמיע בחוץ קולו׃

³قصبة مرضوضة لا يقصف وفتيلة خامدة لا يطفئ. الى الامان يخرج الحق.

³קנה רצוץ לא ישבור ופשתה כהה לא יכבנה לאמת יוציא משפט׃

⁴لا يكل ولا ينكسر حتى يضع الحق في الارض وتنتظر الجزائر شريعته

⁴לא יכהה ולא ירוץ עד ישים בארץ משפט ולתורתו איים ייחילו׃

⁵هكذا يقول الله الرب خالق السموات وناشرها باسط الارض ونتائجها معطي الشعب عليها نسمة والساكنين فيها روحا.

⁵כה אמר האל יהוה בורא השמים ונוטיהם רקע הארץ וצאצאיה נתן נשמה לעם עליה ורוח להלכים בה׃

⁶انا الرب قد دعوتك بالبر فامسك بيدك واحفظك واجعلك عهدا للشعب ونورا للامم

⁶אני יהוה קראתיך בצדק ואחזק בידך ואצרך ואתנך לברית עם לאור גוים׃

⁷لتفتح عيون العمي لتخرج من الحبس المأسورين من بيت السجن الجالسين في الظلمة

⁷לפקח עינים עורות להוציא ממסגר אסיר מבית כלא ישבי חשך׃

⁸انا الرب هذا اسمي ومجدي لا اعطيه لآخر ولا تسبيحي للمنحوتات.

⁸אני יהוה הוא שמי וכבודי לאחר לא אתן ותהלתי לפסילים׃

⁹هوذا الاوليات قد اتت والحديثات انا مخبر بها. قبل ان تنبت اعلمكم بها.

⁹הראשנות הנה באו וחדשות אני מגיד בטרם תצמחנה אשמיע אתכם׃

¹⁰غنوا للرب اغنية جديدة تسبيحه من اقصى الارض. ايها المنحدرون في البحر وملؤه والجزائر وسكانها.

¹⁰שירו ליהוה שיר חדש תהלתו מקצה הארץ יורדי הים ומלאו איים וישביהם׃

¹¹لترفع البرية ومدنها صوتها الديار التي سكنها قيدار. لتترنم سكان سالع. من رؤوس الجبال ليهتفوا.

¹¹ישאו מדבר ועריו חצרים תשב קדר ירנו ישבי סלע מראש הרים יצוחו׃

¹²ليعطوا الرب مجدا ويخبروا بتسبيحه في الجزائر.

¹²ישימו ליהוה כבוד ותהלתו באיים יגידו׃

¹³الرب كالجبار يخرج. كرجل حروب ينهض غيرته. يهتف ويصرخ ويقوى على اعدائه

¹³יהוה כגבור יצא כאיש מלחמות יעיר קנאה יריע אף יצריח על איביו יתגבר׃

¹⁴قد صمت منذ الدهر سكت تجلدت. كالوالدة اصيح. انفخ وانخر معا

¹⁴החשיתי מעולם אחריש אתאפק כיולדה אפעה אשם ואשאף יחד׃

¹⁵اخرب الجبال والآكام واجفف كل عشبها واجعل الانهار يبسا وانشف الآجام

¹⁵אחריב הרים וגבעות וכל עשבם אוביש ושמתי נהרות לאיים ואגמים אוביש׃

¹⁶واسير العمي في طريق لم يعرفوها. في مسالك لم يدروها امشيهم. اجعل الظلمة امامهم نورا والمعوجات مستقيمة هذه الامور افعلها ولا اتركهم.

¹⁶והולכתי עורים בדרך לא ידעו בנתיבות לא ידעו אדריכם אשים מחשך לפניהם לאור ומעקשים למישור אלה הדברים עשיתם ולא עזבתים׃

¹⁷قد ارتدوا الى الوراء. يخزى خزيا المتكلون على المنحوتات القائلون للمسبوكات انتنّ آلهتنا

¹⁷נסגו אחור יבשו בשת הבטחים בפסל האמרים למסכה אתם אלהינו׃

¹⁸ايها الصم اسمعوا. ايها العمي انظروا لتبصروا.

¹⁸החרשים שמעו והעורים הביטו לראות׃

¹⁹من هو اعمى الا عبدي واصم كرسولي الذي أرسله. من هو اعمى كالكامل واعمى كعبد الرب.

¹⁹מי עור כי אם עבדי וחרש כמלאכי אשלח מי עור כמשלם ועור כעבד יהוה׃

²⁰ناظر كثيرا ولا تلاحظ. مفتوح الاذنين ولا يسمع.

²⁰ראית רבות ולא תשמר פקוח אזנים ולא ישמע׃

²¹الرب قد سرّ من اجل بره. يعظّم الشريعة ويكرمها.

²¹יהוה חפץ למען צדקו יגדיל תורה ויאדיר׃

²²ولكنه شعب منهوب ومسلوب قد اصطيد في الحفر كله وفي بيوت الحبوس اختبأوا. صاروا نهبا ولا منقذ وسلبا وليس من يقول رد

²²והוא עם בזוז ושסוי הפח בחורים כלם ובבתי כלאים החבאו היו לבז ואין מציל משסה ואין אמר השב׃

²³من منكم يسمع هذا. يصغى ويسمع لما بعد.

²³מי בכם יאזין זאת יקשב וישמע לאחור׃

²⁴من دفع يعقوب الى السلب واسرائيل الى الناهبين. أليس الرب الذي اخطأنا اليه ولم يشاءوا ان يسلكوا في طرقه ولم يسمعوا لشريعته.

²⁴מי נתן למשוסה יעקב וישראל לבזזים הלוא יהוה זו חטאנו לו ולא אבו בדרכיו הלוך ולא שמעו בתורתו׃

²⁵فسكب عليه حمو غضبه وشدة الحرب فاوقدته من كل ناحية ولم يعرف واحرقته ولم يضع في قلبه

²⁵וישפך עליו חמה אפו ועזוז מלחמה ותלהטהו מסביב ולא ידע ותבער בו ולא ישים על לב׃