¹قد كرهت نفسي حياتي. اسيب شكواي. اتكلم في مرارة نفسي

¹נקטה נפשי בחיי אעזבה עלי שיחי אדברה במר נפשי׃

²قائلا لله لا تستذنبني. فهمني لماذا تخاصمني.

²אמר אל אלוה אל תרשיעני הודיעני על מה תריבני׃

³احسن عندك ان تظلم ان ترذل عمل يديك وتشرق على مشورة الاشرار.

³הטוב לך כי תעשק כי תמאס יגיע כפיך ועל עצת רשעים הופעת׃

⁴ألك عينا بشر ام كنظر الانسان تنظر.

⁴העיני בשר לך אם כראות אנוש תראה׃

⁵أأيامك كايام الانسان ام سنوك كايام الرجل

⁵הכימי אנוש ימיך אם שנותיך כימי גבר׃

⁶حتى تبحث عن اثمي وتفتش على خطيتي.

⁶כי תבקש לעוני ולחטאתי תדרוש׃

⁷في علمك اني لست مذنبا ولا منقذ من يدك

⁷על דעתך כי לא ארשע ואין מידך מציל׃

⁸يداك كوّنتاني وصنعتاني كلي جميعا. أفتبتلعني.

⁸ידיך עצבוני ויעשוני יחד סביב ותבלעני׃

⁹اذكر انك جبلتني كالطين. أفتعيدني الى التراب.

⁹זכר נא כי כחמר עשיתני ואל עפר תשיבני׃

¹⁰ألم تصبّني كاللبن وخثّرتني كالجبن.

¹⁰הלא כחלב תתיכני וכגבנה תקפיאני׃

¹¹كسوتني جلدا ولحما فنسجتني بعظام وعصب.

¹¹עור ובשר תלבישני ובעצמות וגידים תסככני׃

¹²منحتني حياة ورحمة وحفظت عنايتك روحي.

¹²חיים וחסד עשית עמדי ופקדתך שמרה רוחי׃

¹³لكنك كتمت هذه في قلبك. علمت ان هذا عندك.

¹³ואלה צפנת בלבבך ידעתי כי זאת עמך׃

¹⁴ان اخطأت تلاحظني ولا تبرئني من اثمي.

¹⁴אם חטאתי ושמרתני ומעוני לא תנקני׃

¹⁵ان اذنبت فويل لي. وان تبررت لا ارفع راسي. اني شبعان هوانا وناظر مذلتي.

¹⁵אם רשעתי אללי לי וצדקתי לא אשא ראשי שבע קלון וראה עניי׃

¹⁶وان ارتفع تصطادني كاسد ثم تعود وتتجبر عليّ.

¹⁶ויגאה כשחל תצודני ותשב תתפלא בי׃

¹⁷تجدد شهودك تجاهي وتزيد غضبك عليّ. نوب وجيش ضدي

¹⁷תחדש עדיך נגדי ותרב כעשך עמדי חליפות וצבא עמי׃

¹⁸فلماذا اخرجتني من الرحم. كنت قد اسلمت الروح ولم ترني عين

¹⁸ולמה מרחם הצאתני אגוע ועין לא תראני׃

¹⁹فكنت كاني لم اكن فأقاد من الرحم الى القبر.

¹⁹כאשר לא הייתי אהיה מבטן לקבר אובל׃

²⁰أليست ايامي قليلة. اترك. كف عني فاتبلج قليلا

²⁰הלא מעט ימי יחדל ישית ממני ואבליגה מעט׃

²¹قبل ان اذهب ولا اعود. الى ارض ظلمة وظل الموت

²¹בטרם אלך ולא אשוב אל ארץ חשך וצלמות׃

²²ارض ظلام مثل دجى ظل الموت وبلا ترتيب واشراقها كالدجى

²²ארץ עפתה כמו אפל צלמות ולא סדרים ותפע כמו אפל׃