¹فاجاب ايوب وقال

¹ויען איוב ויאמר׃

²اليوم ايضا شكواي تمرد. ضربتي اثقل من تنهدي.

²גם היום מרי שחי ידי כבדה על אנחתי׃

³من يعطيني ان اجده فآتي الى كرسيه.

³מי יתן ידעתי ואמצאהו אבוא עד תכונתו׃

⁴احسن الدعوى امامه واملأ فمي حججا.

⁴אערכה לפניו משפט ופי אמלא תוכחות׃

⁵فاعرف الاقوال التي بها يجيبني وافهم ما يقوله لي.

⁵אדעה מלים יענני ואבינה מה יאמר לי׃

⁶أبكثرة قوة يخاصمني. كلا. ولكنه كان ينتبه اليّ.

⁶הברב כח יריב עמדי לא אך הוא ישם בי׃

⁷هنالك كان يحاجه المستقيم وكنت انجو الى الابد من قاضيّ.

⁷שם ישר נוכח עמו ואפלטה לנצח משפטי׃

⁸هانذا اذهب شرقا فليس هو هناك وغربا فلا اشعر به

⁸הן קדם אהלך ואיננו ואחור ולא אבין לו׃

⁹شمالا حيث عمله فلا انظره. يتعطف الجنوب فلا اراه

⁹שמאול בעשתו ולא אחז יעטף ימין ולא אראה׃

¹⁰لانه يعرف طريقي. اذا جربني اخرج كالذهب.

¹⁰כי ידע דרך עמדי בחנני כזהב אצא׃

¹¹بخطواته استمسكت رجلي حفظت طريقه ولم أحد.

¹¹באשרו אחזה רגלי דרכו שמרתי ולא אט׃

¹²من وصية شفتيه لم ابرح. اكثر من فريضتي ذخرت كلام فيه.

¹²מצות שפתיו ולא אמיש מחקי צפנתי אמרי פיו׃

¹³اما هو فوحده فمن يردّه. ونفسه تشتهي فيفعل.

¹³והוא באחד ומי ישיבנו ונפשו אותה ויעש׃

¹⁴لانه يتمم المفروض عليّ وكثير مثل هذه عنده.

¹⁴כי ישלים חקי וכהנה רבות עמו׃

¹⁵من اجل ذلك ارتاع قدامه. اتأمل فارتعب منه.

¹⁵על כן מפניו אבהל אתבונן ואפחד ממנו׃

¹⁶لان الله قد اضعف قلبي والقدير روّعني.

¹⁶ואל הרך לבי ושדי הבהילני׃

¹⁷لاني لم أقطع قبل الظلام ومن وجهي لم يغط الدجى

¹⁷כי לא נצמתי מפני חשך ומפני כסה אפל׃