¹وعاد ايوب ينطق بمثله فقال

¹ויסף איוב שאת משלו ויאמר׃

²حيّ هو الله الذي نزع حقي والقدير الذي امرّ نفسي

²חי אל הסיר משפטי ושדי המר נפשי׃

³انه ما دامت نسمتي فيّ ونفخة الله في انفي

³כי כל עוד נשמתי בי ורוח אלוה באפי׃

⁴لن تتكلم شفتاي اثما ولا يلفظ لساني بغش.

⁴אם תדברנה שפתי עולה ולשוני אם יהגה רמיה׃

⁵حاشا لي ان ابرركم. حتى اسلم الروح لا اعزل كمالي عني.

⁵חלילה לי אם אצדיק אתכם עד אגוע לא אסיר תמתי ממני׃

⁶تمسكت ببري ولا ارخيه. قلبي لا يعير يوما من ايامي.

⁶בצדקתי החזקתי ולא ארפה לא יחרף לבבי מימי׃

⁷ليكن عدوي كالشرير ومعاندي كفاعل الشر.

⁷יהי כרשע איבי ומתקוממי כעול׃

⁸لانه ما هو رجاء الفاجر عندما يقطعه عندما يسلب الله نفسه.

⁸כי מה תקות חנף כי יבצע כי ישל אלוה נפשו׃

⁹أفيسمع الله صراخه اذا جاء عليه ضيق.

⁹הצעקתו ישמע אל כי תבוא עליו צרה׃

¹⁰ام يتلذذ بالقدير. هل يدعو الله في كل حين

¹⁰אם על שדי יתענג יקרא אלוה בכל עת׃

¹¹اني اعلمكم بيد الله. لا اكتم ما هو عند القدير.

¹¹אורה אתכם ביד אל אשר עם שדי לא אכחד׃

¹²ها انتم كلكم قد رأيتم فلماذا تتبطلون تبطلا قائلين

¹²הן אתם כלכם חזיתם ולמה זה הבל תהבלו׃

¹³هذا نصيب الانسان الشرير من عند الله وميراث العتاة الذي ينالونه من القدير.

¹³זה חלק אדם רשע עם אל ונחלת עריצים משדי יקחו׃

¹⁴ان كثر بنوه فللسيف وذريته لا تشبع خبزا.

¹⁴אם ירבו בניו למו חרב וצאצאיו לא ישבעו לחם׃

¹⁵بقيته تدفن بالموتان وارامله لا تبكي.

¹⁵שרידו במות יקברו ואלמנתיו לא תבכינה׃

¹⁶ان كنز فضة كالتراب واعدّ ملابس كالطين

¹⁶אם יצבר כעפר כסף וכחמר יכין מלבוש׃

¹⁷فهو يعدّ والبار يلبسه والبري يقسم الفضة.

¹⁷יכין וצדיק ילבש וכסף נקי יחלק׃

¹⁸يبني بيته كالعث او كمظله صنعها الناطور.

¹⁸בנה כעש ביתו וכסכה עשה נצר׃

¹⁹يضطجع غنيا ولكنه لا يضم. يفتح عينيه ولا يكون.

¹⁹עשיר ישכב ולא יאסף עיניו פקח ואיננו׃

²⁰الاهوال تدركه كالمياه. ليلا تختطفه الزوبعة

²⁰תשיגהו כמים בלהות לילה גנבתו סופה׃

²¹تحمله الشرقية فيذهب وتجرفه من مكانه.

²¹ישאהו קדים וילך וישערהו ממקמו׃

²²يلقي الله عليه ولا يشفق. من يده يهرب هربا.

²²וישלך עליו ולא יחמל מידו ברוח יברח׃

²³يصفقون عليه بايديهم ويصفرون عليه من مكانه

²³ישפק עלימו כפימו וישרק עליו ממקמו׃